Edward Boyle

Z Wikipedii

Edward Charles Gurney Boyle, baron Boyle of Handsworth CH (ur. 31 sierpnia 1923 w Londynie, zm. 28 września 1981 w Leeds), brytyjski szlachcic i polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Harolda Macmillana i Aleca Douglasa-Home'a.

Był najstarszym synem sir Edwarda Boyle'a, 2. baroneta. Po śmierci ojca w 1945 r. został 3. baronetem. Wykształcenie odebrał w Eton College oraz w Christ Church na Uniwersytecie Oksfordzkim. Studia ukończył w 1949 r. W latach 1942-1945 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Pracował również w Bletchley Park^[1].

W 1950 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Birmingham Handsworth. W 1951 r. został parlamentarnym prywatnym sekretarzem podsekretarza stanu w ministerstwie lotnictwa, a następnie sprawował analogiczny urząd przy podsekretarzu stanu w ministerstwie obrony. W latach 1954-1955 był parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie zaopatrzenia. W latach 1955-1956 był ekonomicznym sekretarzem skarbu. W 1957 r. został parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie edukacji. W latach 1959-1962 był finansowym sekretarzem skarbu, a w latach 1962-1964 czyłonkiem gabinetu jako minister edukcji. W 1964 r. przez krótki czas był ministrem stanu w ministerstwie edukacji. W latach 1964-1965 był ministrem spraw wewnętrznych w gabinecie cieni.

Boyle zasiadał w Izbie Gmin do 1970 r. Następnie został kreowany parem dożywotnim jako baron Boyle of Handsworth i zasiadł w Izbie Lordów. Został również wicekanclerzem Uniwersytetu Leeds. W latach 1977-1978 był przewodniczącym Komitetu Wicekanclerzy i Dyrektorów Uniwersytetów Zjednoczonego Królestwa. Otrzymał honorowe tytuły doktora praw od uniwersytetów w Leeds i Southampton w 1965 r., Bath w 1968 r., Sussex w 1972 r. oraz Liverpoolu w 1981 r.