Web - Amazon

We provide Linux to the World


We support WINRAR [What is this] - [Download .exe file(s) for Windows]

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
SITEMAP
Audiobooks by Valerio Di Stefano: Single Download - Complete Download [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Alphabetical Download  [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Download Instructions

Make a donation: IBAN: IT36M0708677020000000008016 - BIC/SWIFT:  ICRAITRRU60 - VALERIO DI STEFANO or
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Enoch Powell - Wikipedia, wolna encyklopedia

Enoch Powell

Z Wikipedii

John Enoch Powell MBE (ur. 16 czerwca 1912 w Birmingham, zm. 8 lutego 1998 w Londynie), brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej i Ulsterskiej Partii Unionistycznej, minister w drugim rządzie Harolda Macmillana.

Spis treści

[edytuj] Wczesne lata życia

Powell urodził w się w Stechford, dzielnicy Birmingham. Był jedynym dzieckiem Alberta Enocha Powella i Ellen Mary Breese, córki Henryego Breesa, policjanta z Liverpoolu. W 1918 r. jego rodzina przeprowadziła się do Kings Norton. Powell kształcił się w King Edward's School w Birmingham. W latach 1930-1933 studiował w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge łacinę i grekę. Po studiach pozostał na uczelni. W 1937 r. został wykładowcą greki na Uniwersytecie Sydney. W 1938 r. wydał Lexicon to Herodotus.

Kiedy wybuchła II wojny światowej Powell powrócił do Anglii. W październiku wstąpił do Royal Warwickshire Regiment. w stopniu szeregowego. W 1940 r. przeniesiono go do służby w wywiadze. W 1941 r. w randze porucznika wysłano go do Kairu i ponownie przydzielono do Royal Warwickshire Regiment. Powell brał następnie udział w I bitwie pod El Alamein. W sierpniu 1942 r. otrzymał awans do stopnia podpułkownika. Wojnę zakończył jako najmłodszy brygadier w armii brytyjskiej.

[edytuj] Kariera polityczna

Po zakończeniu wojny Powell wstąpił do Partii Konserwatywnej. W 1947 r. bez powodzenia startował w wyborach uzupełniających w okręgu Normanton. Do Izby Gmin dostał się dopiero po wyborach powszechnych w 1950 r. jako reprezentant okręgu Wolverhampton South West. 2 stycznia 1952 r. poślubił Margaret Pamelę Wilson i miał z nią dwie córki, które urodziły się w styczniu 1954 r. i październiku 1956 r.

W grudniu 1955 r. Powell został młodszym ministrem w departamencie budownictwa i samorządu lokalnego. W 1957 r. został finansowym sekretarzem skarbu, ale zrezygnował w 1958 r. razem ze swoim przełożonym, Kanclerzem Skarbu Peterem Thorneycroftem, w proteście przeciwko polityce finansowej rządu. Do rządu powrócił w 1960 r. jako minister zdrowia. W 1962 r. został członkiem gabinetu. Ze stanowiska zrezygnował w 1963 r. kiedy premierem został Alec Douglas-Home.

Po wyborczej porażce konserwatystów w 1964 r. Powell został mówcą opozycji ds. transportu. W 1965 r. wystartował w wyborach na lidera Partii Konserwatywnej, ale zajął trzecie miejsce. Nowy lider, Edward Heath, powierzył mu stanowisko ministra obrony w swoim gabinecie cieni. Na tym stanowisku pozostał do 1968 r. Przyczyną jego dymisji było przemówienie jakie wygłosił 20 kwietnia w Birmingham, zwane "mową o rzekach krwi" (Rivers of Blood speech). Powell skrytykował w niej przegłosowany przez laburzystowską większość Race Relations Act, który znosił jakąkolwiek dyskryminację rasową w Wielkiej Brytanii.

W 1969 r. Powell odniósł swój największy sukces w polityce[1], kiedy udało mu się zablokować reformę Izby Lordów poprzez pozbawienie parów dziedzicznych prawa głosu. Powell sprzeciwiał się również członkostwu Wielkiej Brytanii w EWG i na tym tle doszło do jego sporu w władzami partyjnymi. W lutym 1974 r. Powell zrezygnował z członkostwa w Partii Konserwatywnej. Nie wystartował również w lutowych wyborach do Izby Gmin. Do parlamentu powrócił w październiku tego roku jako reprezentant okręgu South Down z ramienia Ulsterskiej Partii Unionistów. W Izbie Gmin zasiadał do 1987 r.

[edytuj] Ostatnie lata

Jesienią 1992 r. u Powella zdiagnozowano chorobę Parkinsona. Zmarł 8 lutego 1998 r. godzinie 4:30 w King Edward VII Hospital for Officers w City of Westminster w Londynie. Został pochowany na cmentarzu w Warwick 10 dni później.

[edytuj] Publikacje

Przypisy

  1. Simon Heffer, Like the Roman: The Life of Enoch Powell, Londyn, 1999, str. 521

[edytuj] Bibliografia

  • Paul Foot, The Rise of Enoch Powell, Londyn, 1969
  • Simon Heffer, Like the Roman: The Life of Enoch Powell, Londyn, 1998, ISBN 0-297-84286-2
  • Andrew Roth, Enoch Powell: Tory Tribune, Londyn, 1970, SBN 356 03150 0
  • Robert Shepherd, Enoch Powell, Londyn, 1998, ISBN 0-09-179208-8


Poprzednik
Derek Walker-Smith
Minister zdrowia Wielkiej Brytanii
1960-1963
Następca
Anthony Barber

Our "Network":

Project Gutenberg
https://gutenberg.classicistranieri.com

Encyclopaedia Britannica 1911
https://encyclopaediabritannica.classicistranieri.com

Librivox Audiobooks
https://librivox.classicistranieri.com

Linux Distributions
https://old.classicistranieri.com

Magnatune (MP3 Music)
https://magnatune.classicistranieri.com

Static Wikipedia (June 2008)
https://wikipedia.classicistranieri.com

Static Wikipedia (March 2008)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com/mar2008/

Static Wikipedia (2007)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com

Static Wikipedia (2006)
https://wikipedia2006.classicistranieri.com

Liber Liber
https://liberliber.classicistranieri.com

ZIM Files for Kiwix
https://zim.classicistranieri.com


Other Websites:

Bach - Goldberg Variations
https://www.goldbergvariations.org

Lazarillo de Tormes
https://www.lazarillodetormes.org

Madame Bovary
https://www.madamebovary.org

Il Fu Mattia Pascal
https://www.mattiapascal.it

The Voice in the Desert
https://www.thevoiceinthedesert.org

Confessione d'un amore fascista
https://www.amorefascista.it

Malinverno
https://www.malinverno.org

Debito formativo
https://www.debitoformativo.it

Adina Spire
https://www.adinaspire.com