Franciszek Alter

Z Wikipedii

Franciszek Alter
'


Życie	Generał brygady
Data urodzenia	22 listopada 1889 Lwów
Data śmierci	23 stycznia 1945 Garmisch-Partenkirchen, Niemcy
Kariera
W służbie od
Pełniona funkcja	dowódca 25 Dywizji Piechoty podczas wojny obronnej 1939 r.
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, wojna polsko-bolszewicka, II wojna światowa (kampania wrześniowa)
Odznaczenia

Franciszek Alter (ur. 22 listopada 1889 we Lwowie, zm. 23 stycznia 1945 w Garmisch-Partenkirchen) – generał brygady WP, podczas wojny obronnej 1939 dowodził 25 Dywizją Piechoty w Kaliszu.

Spis treści

1 Młodość i I wojna światowa
2 Wojna polsko-rosyjska
3 Kariera wojskowa w okresie międzywojennym
4 Wojna obronna 1939 r.
5 Niewola
6 Ordery i odznaczenia:
7 Awanse:

[edytuj] Młodość i I wojna światowa

W latach 1900-1905 uczęszczał we Lwowie do II gimnazjum. W 1905 r. wstąpił do austriackiego Korpusu Kadetów przy 95 Lwowskim Pułku Piechoty. Po jego skończeniu w 1909 r. otrzymał przydział do 56 pułku piechoty, w którym służył do 1912 r. i ponownie w okresie od stycznia 1917 r. do stycznia 1918 r. jako dowódca plutonu i kompanii. W latach 1912-1916 oraz od stycznia do października 1918 r. pełnił służbę wojskową w komendzie uzupełnień w Wadowicach.

[edytuj] Wojna polsko-rosyjska

1 listopada 1918 r. F. Alter zgłosił się do służby w odrodzonym Wojsku Polskim. Dostał rozkaz zorganizowania w Wadowicach batalionu piechoty. W czasie wojny z bolszewikami służył w 12 Pułku Piechoty, w którym był adiutantem dowódcy Pułku, a następnie dowodził 3. batalionem.

[edytuj] Kariera wojskowa w okresie międzywojennym

Po zakończeniu działań wojennych pozostawał w 12 pp, pełniąc funkcje zastępcy dowódcy Pułku i dowódcy. Zajmował to stanowisko do 3 maja 1922 r. Od sierpnia 1922 r. do stycznia 1931 r. dowodził 77 Pułkiem Piechoty w Lidzie. W międzyczasie (5 stycznia – 23 maja 1923 r.) odbył kurs dowódców pułków w Doświadczalnym Centrum Wyszkolenia w Rembertowie. 21 stycznia 1931 r. został mianowany dowódcą piechoty dywizyjnej w 14 Dywizji Piechoty w Poznaniu. W tym czasie (10 listopada 1932 r. – 10 sierpnia 1933 r. był słuchaczem kursu wyższych dowódców w Centrum Wyższych Studiów Wojskowych w Warszawie. W 1934 r. został dowódcą 14 DP. Od 1936 r. dowodził 25 Dywizją Piechoty w Kaliszu.

[edytuj] Wojna obronna 1939 r.

Wojnę z Niemcami gen. F. Alter przebył na czele 25 DP w składzie Armii "Poznań" gen. Tadeusza Kutrzeby. W pierwszych dniach września 1939 r. Dywizja brała udział w walkach na terenie Wielkopolski, skąd musiała się jednak wraz z pozostałymi jednostkami Armii wycofać. Od 9 września uczestniczyła w bitwie nad Bzurą w składzie GO "Koło" gen. bryg. Edmunda Knoll-Kownackiego. Następnie 21 września po ciężkich walkach w Puszczy Kampinoskiej przedarła się mocno osłabiona do Warszawy. Walczyła w obronie stolicy na odcinku Warszawa-Zachód do jej kapitulacji 28 września.

[edytuj] Niewola

W niewoli niemieckiej proponowano gen. F. Alterowi podpisanie niemieckiej listy narodowościowej, ale propozycje tę odrzucił, za co był szykanowany przez władze obozowe. Od 1941 r. przebywał w Oflagu VII A Murnau. W 1944 r. poważnie chory został przeniesiony do szpitala w Garmisch-Partenkirchen. Zmarł w szpitalu 23 stycznia 1945 r., pochowany w Garmisch-Partenkirchen. Później prochy przeniesiono na cmentarz obozowy w Murnau.