Granat RGO-88

Z Wikipedii

ręczny granat obronny wz. 88
Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	Zakłady Mechaniczne "Dezamet"
Przeznaczenie	granat obronny
Dane techniczne
Wysokość	114 mm
Średnica	57 mm
Masa	500 g (uzbrojony)
Materiał wybuchowy	60 g
Typ zapalnika	UZRG
Opóźnienie	2,8 - 4,2 s
Zasięg rzutu	30 m
Liczba odłamków	~1150 o średniej masie 0,25 g

RGO-88 - polski granat obronny.

[edytuj] Historia

W połowie lat osiemdziesiątych rozpoczęto w Polsce prace nad nowym granatem obronnym - następcą granatu F-1. Nowy granat miał mieć przy podobnej masie znacznie większą skuteczność. Cel ten osiągnięto poprzez wyposażenie go w korpus wykonany z tworzywa sztucznego. Wewnątrz korpusu zatopiono stalowe kulki stanowiące elementy rażące. W porównaniu z granatem F-1 udało się osiągnąć trzykrotnie większą skuteczność w polu rażenia przy mniejszej masie.

Dużą zaletą związaną z użyciem prefabrykowanych elementów rażących jest zapewnienie całkowitego bezpieczeństwa rzucającemu (zasięg rażenia jest mniejszy niż zasięg rzutu).

Granat RGO jest produkowany przez Zakłady Mechaniczne "Dezamet" w Nowej Dębie i znajduje się na uzbrojeniu Wojska Polskiego.

[edytuj] Opis konstrukcji

Granat RGO jest granatem obronnym. Głównym elementem jest z korpus (wykonany z tworzywa sztucznego) z wtopionymi kulkami stalowymi. Wewnątrz korpusu znajduje się materiał wybuchowy (heksogen). Korpus od zewnątrz jest osłonięty płaszczem z cienkiej blachy. W górnej części korpusu znajduje się gniazdo zapalnika UZGR lub UZGRM.

Granaty pakowane są w skrzynki po 20 sztuk w skrzynie o wymiarach 517 x 305 x 150 i masie 16 kg, a zapalniki do nich po 10 sztuk w pudełkach metalowych, hermetycznie zamkniętych.

[edytuj] Bibliografia

• Zbigniew Gwóźdź, Zabójcze "pigułki", Komandos 11/96.ISSN 0867-86-69