Karabin AKMS wz. 80

Z Wikipedii

AKMS wz. 80
Dane podstawowe
Państwo	Polska
Rodzaj	karabin szturmowy
Historia
Prototypy	lata 70. XX wieku
Dane techniczne
Kaliber	7,62 mm
Nabój	7,62 x 39 mm wz. 43
Magazynek	30 nab.
Wymiary
Długość	655 mm (z kolbą złożoną) 885 mm (z kolbą rozłożoną)
Długość lufy	415 mm
Długość linii celowniczej	378 mm
Inne
Prędkość pocz. pocisku	715 m/s

AKMS wz. 80 - wersja karabinu szturmowego AKMS wyposażona w ogranicznik długości serii. Nie produkowana seryjnie.

[edytuj] Historia

W latach 70. XX wieku prowadzono w Polsce prace nad unowocześnieniem karabinu szturmowego AKMS. W ramach prac analizowano wpływ szybkostrzelności, a także takich elementów broni jak urządzenia wylotowe i ogranicznik długości serii na celność ognia seryjnego. Wyniki tych prac, a także wyniki badań prowadzonych w ramach programu Lantan miały być przydatne przy konstruowaniu nowego polskiego karabinu strzelającego amunicją małokalibrową.

W Ośrodku Badawczo-Rozwojowym w Radomiu powstała wtedy wersja karabinu AKMS wyposażona w ogranicznik długości serii. Konstrukcja ogranicznika była wzorowana na rozwiązaniach zastosowanych w belgijskich karabinach FN CAL i FNC. Była to pierwsza wersja karabinu AK posiadająca odrębną dźwignię przełącznika rodzaju ognia oddzieloną od dźwigni bezpiecznika. Dotychczasowa dźwignia bezpiecznika-przełącznika rodzaju ognia zaczęła spełniać rolę dźwigni bezpiecznika. Rolę przełącznika rodzaju zaczęła spełniać nowa dźwignia umieszczona po lewej stronie komory zamkowej.

AKMS wyposażony w ogranicznik długości serii otrzymał oznaczenie AKMS wz. 80. Nie był produkowany seryjnie, ale ogranicznik długości serii o identycznej konstrukcji zastosowano w karabinie szturmowym wz. 88 Tantal

[edytuj] Opis konstrukcji

Karabin AKMS wz. 80 był indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Ryglowanie przez obrót zamka w lewo (dwa rygle). Mechanizm spustowy z ogranicznikiem długości serii umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym, seriami trzystrzałowymi i ogniem ciągłym. Przełącznik rodzaju ognia po lewej stronie broni. Oddzielna dźwignia bezpiecznika po po prawej stronie komory zamkowej. Zasilanie z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 30 naboi. Otwarte przyrządy celownicze składają się z muszki i celownika krzywkowego (ze szczerbiną). Przyrządy celownicze wyposażone w trytowe źródła światła (do strzelań nocnych). Kolba metalowa składana pod spód komory zamkowej (możliwość strzelania z kolbą złożoną).