Karabinek-granatnik wz. 1960

Z Wikipedii

Karabinek-granatnik wz. 1960
kbkg wz. 1960
Dane podstawowe
Państwo	Polska
Producent	ZM Łucznik
Rodzaj	karabin-granatnik
Historia
Prototypy	koniec lat 50. XX wieku
Produkcja seryjna	ok. 1960 - ??
Dane techniczne
Kaliber	7,62 mm
Nabój	7,62 x 39 mm wz. 43
Magazynek	10, 30 nab.
Wymiary
Długość	1075 mm
Długość lufy	415 mm
Długość linii celowniczej	378 mm
Masa
broni	4,65 kg (wz. 1960 z pustym magazynkiem) 4,85 kg (wz. 1960/74 z pustym magazynkiem)
wyposażenia dodatkowego	0,24 kg (pusty magazynek 10 nabojowy) 0,33 kg (magazynek 10 nabojowy załadowany nabojami UNM)
Inne
Prędkość pocz. pocisku	715 m/s (7,62 mm)
Szybkostrzelność teoretyczna	600 strz/min (7,62 mm)
Szybkostrzelność praktyczna	40-100 strz/min (7,62 mm) 2 strz/min (granaty)

Karabinek-granatnik wz. 1960 - polska wersja AK-47 przystosowana do wystrzeliwania granatów nasadkowych F-1N-60, PGN-60, KGN, DGN i CGN.

[edytuj] Historia konstrukcji

Pod koniec lat 50. postanowiono wzmocnić siłę ognia drużyny piechoty przez wprowadzenie na uzbrojenie granatów nasadkowych i przeznaczonego do ich wystrzeliwania granatnika nasadkowego. Ponieważ standardowa broń piechoty, czyli karabin AK, nie posiadała możliwości wystrzeliwania takich granatów, postanowiono opracować specjalna wersje karabinka-granatnika. Zespołem opracowującym modyfikację kierowali L. Chodkiewicz i S. Dwojak. Polegała ona na dodaniu regulatora gazowego i zmianie konstrukcji zatrzasku pokrywy zamkowej (typowy zatrzask nie był w stanie zapobiec odłączeniu pokrywy w trakcie strzelania granatami). Na kolbie pojawiły się zaczepy do mocowania gumowego amortyzatora, a na lufie zamocowano nasadkę do miotania granatów. Jej demontaż był możliwy przy pomocy klucza. Wprowadzono także krótki (pojemność 10 naboi) magazynek. Do wystrzeliwania granatów stosowano specjalną wersję naboi 7,62×43 mm wz. 43 czyli nabój UNM wz. 1943/60 (o konstrukcji identycznej z nabojem ślepym, ale z mocniejszym ładunkiem prochowym). Karabinek mógł mieć kolbę stałą lub składaną. Wersja z kolbą składaną, skonstruowana dla wojsk powietrznodesantowych, została szybko wycofana z uzbrojenia (zbyt mała sztywność i wytrzymałość kolby). Na początku lat 70. powstał karabinek-granatnik wz. 1960/72. Posiadał on kolbę o konstrukcji podobnej do stałej, ale szybkoodłączalną i był przeznaczony dla wojsk powietrznodesantowych.

Poza Wojskiem Polskim kbkg wz. 1960 był używany przez Vietcong, a także członków formacji palestyńskich.

[edytuj] Opis konstrukcji

Działanie karabinu podczas strzelania amunicją 7,62×43 mm (regulator gazowy w pozycji "O") identyczne jak AK. Przy strzelaniu granatami nasadkowymi używa się nabojów UNM wz. 1943/60 (regulator gazowy w pozycji "Z"). Przy tej pozycji regulatora gazowego mniejsza jest ilość gazów prochowych działających na tłok gazowy.