Karabin maszynowy Bren

Z Wikipedii

Bren
Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Producent	Royal Small Arms Factory
Rodzaj	ręczny karabin maszynowy
Historia
Prototypy	1935
Produkcja seryjna	1935 - ??
Dane techniczne
Kaliber	7,7 mm
Nabój	.303 (7,7 x 56 mm R)
Magazynek	łukowy, 30-nab.
Wymiary
Długość	1153-1156 mm
Długość lufy	572 lub 635 mm
Masa
broni	8,68 kg
Inne
Prędkość pocz. pocisku	731 m/s
Szybkostrzelność teoretyczna	480-540 strz/min

Bren - brytyjski ręczny karabin maszynowy.

Spis treści 1 Historia konstrukcji 2 Opis konstrukcji 3 Dane taktyczno-techniczne 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Historia konstrukcji

Bren został wprowadzony do uzbrojenia w 1935 roku. Był licencyjną wersją czechosłowackiego rkmu ZB vz.26. Nazwa pochodziła od nazw miejscowości Brno, w której znajdowały się zakłady Zbrojovka Brno (producent ZB 26) i Enfield, w których znajdowały się zakłady Royal Small Arms Factory (miały produkować wersję licencyjną).

W stosunku do ZB 26 zmieniono nabój na angielski 0.303 cala, wydłużono komorę zamkową i uproszczono rozkładanie. Na potrzeby armii brytyjskiej produkowano prawie identyczne wersje MK.I, Mk. II i Mk. III. W czasie wojny powstała wersja kalibru 7,92 x 57 mm (dla Chin, produkowana przez kanadyjskie zakłady John Ingals w Toronto. Jako ciekawostkę można przytoczyć fakt, że nikt nie skojarzył, że strzela on amunicją Mausera - powszechnie dostępną w okupowanej przez Niemców Europie. Z tego powodu nadal poświęcano wiele sił i środków dostarczając, uzbrojonym w karabiny Bren oddziałom ruchu oporu, amunicję kalibru 7,7 mm). W 1944 roku rozpoczęto produkcję lżejszej wersji Mk. IV.

W 1959 roku powstała wersja L4 kalibru 7,62 x 51 mm NATO. L4 produkowany był w wersjach A1 do A6. Wersje L4A3, L4A4 i L4A6 miały lufy z rowkami przyśpieszającymi chłodzenie w czasie intensywnego prowadzenia ognia.

W czasie II wojny światowej Bren znajdował się na uzbrojeniu armii brytyjskiej i armii państw Wspólnoty Narodów, a także jednostek innych armii utworzonych na terytorium Wielkiej Brytanii (w tym Wojska Polskiego).

Po II wojnie światowej był używany między innymi w czasie wojny koreańskiej. Nadal znajduje się w uzbrojeniu armii brytyjskiej, a także indyjskiej, która wykorzystywała je podczas walk w Kaszmirze jeszcze na początku XXI wieku.

[edytuj] Opis konstrukcji

Ręczny karabin maszynowy Bren był zespołową bronią samoczynno-samopowtarzalną. Zasada działania oparta o odprowadzanie gazów prochowych przez boczny otwór w lufie, ryglowanie przez przenoszenie zamka w płaszczyźnie pionowej. Zasilanie magazynkowe (magazynek pudełkowy o pojemności 30 naboi, ale w praktyce ładowano tylko 28). Lufa wymienna zakończona stożkowym tłumikiem płomieni. Broń standardowo wyposażona w dwójnóg.

[edytuj] Dane taktyczno-techniczne

Wzór	Mk I	Mk II	Mk III	Mk IV	Bren (chiński)	L4
Nabój	.303 (7,7 x 56 mm R)	.303 (7,7 x 56 mm R)	.303 (7,7 x 56 mm R)	.303 (7,7 x 56 mm R)	7,92 x 57 mm Mauser	7,62 x 51 mm NATO
Długość karabinu (mm)	1156	1156	1153	1153	?	?
Długość lufy (mm)	635	635	572	572	?	?
Masa karabinu (kg)	8,68	8,68	?	?	?	?
Szybkostrzelność teoretyczna (strz/min)	500	540	480	520	?	?
Prędkość początkowa pocisku (m/s)	731	731	?	?	?	?

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Zdjęcia