Krzysztof Janik
Z Wikipedii
| Krzysztof Janik | |
 |
|
| Data i miejsce urodzenia | 11 czerwca 1950 Kielce |
| Minister spraw wewnętrznych i administracji | |
| Okres urzędowania | od 19 października 2001 do 21 stycznia 2004 |
| Przynależność polityczna | Sojusz Lewicy Demokratycznej |
| Poprzednik | Marek Biernacki |
| Następca | Józef Oleksy |
| Przewodniczący Sojuszu Lewicy Demokratycznej | |
| Przynależność polityczna | Sojusz Lewicy Demokratycznej |
| Okres urzędowania | od 6 marca 2004 do 18 grudnia 2004 |
| Poprzednik | Leszek Miller |
| Następca | Józef Oleksy |
Krzysztof Jan Janik (ur. 11 czerwca 1950 w Kielcach) – polski polityk, politolog, przewodniczący partii SLD w 2004, były minister spraw wewnętrznych i administracji, w latach 1993-2005 poseł na Sejm II, III i IV kadencji.
Ukończył studia na Wydziale Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, w 1976 doktoryzował się na Wydziale Nauk Politycznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (tytuł pracy doktorskiej: "Związek Młodzieży Wiejskiej w województwie krakowskim").
Od 1968 do rozwiązania należał do Polska Zjednoczona Partia Robotnicza. Od 1986 był etatowym wiceprzewodniczącym Komitetu Centralnego i kierownikiem zespołu inteligencji KC PZPR. W latach 1971-1975 działał w Związku Młodzieży Wiejskiej w Krakowie (przez dwa lata jako etatowy sekretarz zarządu wojewódzkiego ZMW). Od 1981 do 1986 zasiadał w zarządzie głównym Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej w Warszawie.
W styczniu 1990 został jednym z członków założycieli Socjaldemokracji RP. Od 1997 do 1999 pełnił funkcję sekretarza generalnym tej partii. W 1999 przystąpił do Sojuszu Lewicy Demokratycznej, do 2002 był sekretarzem generalnym również tego ugrupowania. W lutym 2002 został wybrany na wiceprzewodniczącego partii. W 1993, 1997 i 2001 uzyskiwał mandat poselski z ramienia SLD (w 2001 z okręgu tarnowskiego).
W latach 1996-1997 był podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezydenta, zajmował się sprawami samorządowymi. Kierował kampanią samorządową SLD w trakcie wyborów samorządowych w 1998. 19 października 2001 został ministrem spraw wewnętrznych i administracji w rządzie Leszka Millera. Podał się do dymisji w dniu 21 stycznia 2004. 6 marca 2004 został przewodniczącym SLD. 18 grudnia 2004 przegrał wybory na przewodniczącego SLD, na tej funkcji zastąpił go Józef Oleksy.
W 2005 i 2007 bez powodzenia kandydował w wyborach parlamentarnych.
[edytuj] Linki zewnętrzne
| W dniu zaprzysiężenia |
Marek Belka • Andrzej Celiński • Włodzimierz Cimoszewicz • Jerzy Hausner • Krzysztof Janik • Wiesław Kaczmarek • Jarosław Kalinowski • Michał Kleiber • Mariusz Łapiński • Krystyna Łybacka • Leszek Miller • Jacek Piechota • Barbara Piwnik • Marek Pol • Jerzy Szmajdziński • Stanisław Żelichowski |
 |
| Późniejsi członkowie rządu |
Marek Balicki • Sławomir Cytrycki • Piotr Czyżewski • Waldemar Dąbrowski • Danuta Hübner • Zbigniew Kaniewski • Grzegorz Kołodko • Grzegorz Kurczuk • Lech Nikolski • Wojciech Olejniczak • Józef Oleksy • Andrzej Raczko • Leszek Sikorski • Czesław Śleziak • Adam Tański |
Ministrowie spraw wewnętrznych: Czesław Kiszczak | Krzysztof Kozłowski | Henryk Majewski | Antoni Macierewicz | Andrzej Milczanowski | Jerzy Konieczny | Zbigniew Siemiątkowski
Ministrowie spraw wewnętrznych i administracji: Leszek Miller | Janusz Tomaszewski | Marek Biernacki | Krzysztof Janik | Józef Oleksy | Jerzy Szmajdziński | Ryszard Kalisz | Ludwik Dorn | Janusz Kaczmarek | Władysław Stasiak | Grzegorz Schetyna
Leszek Miller | Krzysztof Janik | Józef Oleksy | Wojciech Olejniczak | Grzegorz Napieralski
