Marek Balicki

Z Wikipedii

Marek Balicki
Data i miejsce urodzenia	29 września 1953 Słupsk
Minister Zdrowia
Okres urzędowania	od 17 stycznia 2003 do 2 kwietnia 2003
Poprzednik	Mariusz Łapiński
Następca	Leszek Sikorski
Minister Zdrowia
Przynależność polityczna	Socjaldemokracja Polska
Okres urzędowania	od 15 lipca 2004 do 31 października 2005
Poprzednik	Marian Czakański
Następca	Zbigniew Religa
poseł VI kadencji Sejmu
Przynależność polityczna	Socjaldemokracja Polska
Okres urzędowania	od 5 listopada 2007

Marek Zbigniew Balicki (ur. 29 września 1953 w Słupsku) – polski polityk, minister zdrowia w gabinetach Leszka Millera i Marka Belki, współzałożyciel SdPl, poseł na Sejm I, II i VI kadencji, senator V kadencji.

Z wykształcenia jest psychiatrią i anestezjologiem, ukończył w 1978 studia na Akademii Medycznej w Gdańsku. W latach 80. działał w "Solidarności", był m.in. członkiem Zarządu Regionu Gdańskiego i delegatem na I Zjazd NSZZ "Solidarność". W czasie stanu wojennego został internowany na okres około dwóch tygodni.

Po 1989 był członkiem ROAD, później Unii Demokratycznej i Unii Wolności. W maju 1990 został wybrany na radnego miasta Ząbki, w latach 1991-1997 sprawował mandat posła I i II kadencji Sejmu. W rządzie Hanny Suchockiej był wiceministrem zdrowia (1992-1993), przewodniczył też Międzyresortowemu Zespołowi do spraw Reform Zabezpieczenia Społecznego i Systemu Świadczeń Zdrowotnych, który przygotował jeden z kilku konkurujących wówczas projektów reformy finansowania opieki zdrowotnej.

Z Unii Wolności odszedł w 1997. Zrezygnował z ubiegania się o mandat poselski i wrócił do pracy w szpitalu w Ząbkach na stanowisko ordynatora oddziału (tę samą funkcję pełnił w tym szpitalu pod koniec lat 80., kierował też szpitalem w latach 1990-1992). W latach 1998-2001 był doradcą prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego. W grudniu 1999 został dyrektorem Szpitala Bielańskiego w Warszawie.

W wyborach 2001 dostał się do Senatu z list SLD-UP (jako bezpartyjny kandydat wysunięty przez Unię Pracy) z wynikiem 246 tys. głosów. W 2002 te dwie partie poparły jego kandydaturę w bezpośrednich wyborach na urząd prezydenta miasta Warszawy. Przegrał w drugiej turze pokonany przez Lecha Kaczyńskiego. 17 stycznia 2003 po odejściu Mariusza Łapińskiego został ministrem zdrowia. Odszedł 2 kwietnia, gdy wbrew jego stanowisku szefem NFZ został Aleksander Nauman, były współpracownik Mariusza Łapińskiego.

W marcu 2004 był jednym ze współzałożycieli SdPl. W lipcu 2004 przyjął propozycję kierowania resortem zdrowia w rządzie Marka Belki (zastąpił Mariana Czakańskiego). W 2005 nie kandydował w wyborach.

W wyborach samorządowych w 2006 został wybrany radnym sejmiku mazowieckiego. Przez rok pełnił funkcję wiceprzewodniczącego sejmiku.

W wyborach parlamentarnych w 2007 ponownie uzyskał mandat poselski, startując z listy koalicji Lewica i Demokraci i otrzymując w okręgu podwarszawskim 19 034 głosów.

Jest politykiem lewicy (w I połowie lat 90. był na lewym skrzydle Unii Wolności). Jest zwolennikiem liberalizacji prawa aborcyjnego. Na początku lat 90. zaangażował się w zbieranie podpisów obywateli na rzecz przeprowadzenia referendum w sprawie karalności aborcji (krytykował wyrok Trybunału Konstytucyjnego w sprawie ustawy antyaborcyjnej). Opowiada się też za rejestracją związków homoseksualnych.

Jest dyrektorem Szpitala Wolskiego w Warszawie. Działa w różnych organizacjach społecznych i zawodowych. Jest prezesem Warszawskiego Towarzystwa Pomocy Lekarskiej i Opieki nad Psychicznie i Nerwowo Chorymi. Był inicjatorem powołania stowarzyszenia Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce. Od wielu lat uczestniczy w pracach Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Jest członkiem zarządu Stowarzyszenia Studiów i Inicjatyw Społecznych oraz wiceprzewodniczącym Klubu Dialogu Politycznego im. Zofii Kuratowskiej.

Jest żonaty. Jego żona Bożena jest farmaceutką i pracuje w aptece Szpitala Praskiego w Warszawie. Marek Balicki ma dwoje dzieci – syn Andrzej jest prawnikiem, a córka Ewa jest absolwentką wydziału dziennikarskiego Uniwersytetu Warszawskiego.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Strona sejmowa posła VI kadencji