Andrzej Celiński
Z Wikipedii
Andrzej Celiński | |
Data i miejsce urodzenia | 26 lutego 1950 Warszawa |
Minister kultury | |
Okres urzędowania | od 19 października 2001 do 6 lipca 2002 |
Przynależność polityczna | Sojusz Lewicy Demokratycznej |
Poprzednik | Andrzej Zieliński |
Następca | Waldemar Dąbrowski |
poseł VI kadencji Sejmu | |
Przynależność polityczna | Socjaldemokracja Polska |
Okres urzędowania | od 5 listopada 2007 |
Andrzej Celiński (ur. 26 lutego 1950 w Warszawie) – polski polityk, senator I i II kadencji, poseł na Sejm II, IV oraz VI kadencji, były minister kultury, działacz opozycji demokratycznej.
Jest siostrzeńcem działacza socjalistycznego Jana Józefa Lipskiego.
Spis treści |
[edytuj] Wykształcenie i działalność opozycyjna
Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie oraz studia na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego.
Jako instruktor harcerski blisko współpracował z Antonim Macierewiczem i Piotrem Naimskim w 1 Warszawskiej Drużynie Harcerskiej im. Romualda Traugutta "Czarna Jedynka", w tzw. Gromadzie Włóczęgów. Był członkiem KSS KOR i członkiem NSZZ Solidarność. W stanie wojennym został internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 7 grudnia 1982.
[edytuj] Działalność polityczna
W latach 1989-1990 był członkiem Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie oraz uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu. Od 1989 do 1993 był senatorem I i II kadencji związanym z Obywatelskim Klubem Parlamentarnym, potem z Unią Demokratyczną. W latach 1993-1994 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Unii Demokratycznej. Z ramienia UD i następnie Unii Wolności zasiadał w Sejmie II kadencji.
W 1999 związał się z Sojuszem Lewicy Demokratycznej, później został wiceprzewodniczącym partii. Do Sejmu IV kadencji (19 października 2001 – 18 października 2005) został wybrany w okręgu podwarszawskim. Od 19 października 2001 do 6 lipca 2002 był ministrem kultury w rządzie Leszka Millera. W latach 2004-2005 z ramienia SLD zasiadał w Sejmowej Komisji Śledczej zajmującej się sprawą Orlenu, zrezygnował z udziału w jej pracach 12 lipca 2005.
W marcu 2004 wraz z m.in. Markiem Borowskim odszedł z SLD i współtworzył nową partię pod nazwą Socjaldemokracja Polska. W 2005 bez powodzenia ubiegał się o mandat poselski z listy SDPL z okręgu katowickiego. W wyborach samorządowych w 2006 został wybrany na radnego sejmiku mazowieckiego. W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskał mandat poselski z listy Lewicy i Demokratów w okręgu katowickim zdobywając 20 338 głosów.
[edytuj] Odznaczenia
23 września 2006 został odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Odznaczenie to zwrócił w październiku 2007 w proteście przeciw doręczeniu przez Policję jego samotnie mieszkającej 88-letniej matce wezwania dla niego na przesłuchanie w IPN w charakterze świadka[1].
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Przypisy
Izabella Cywińska | Marek Rostworowski | Andrzej Siciński | Piotr Łukasiewicz (p.o.) | Jerzy Góral | Kazimierz Dejmek | Zdzisław Podkański | Joanna Nazarowa-Wnuk | Andrzej Zakrzewski | Kazimierz Michał Ujazdowski | Andrzej Zieliński | Andrzej Celiński | Waldemar Dąbrowski | Kazimierz Michał Ujazdowski | Jarosław Kaczyński (p.o.) | Kazimierz Michał Ujazdowski | Bogdan Zdrojewski
W dniu zaprzysiężenia |
Marek Belka • Andrzej Celiński • Włodzimierz Cimoszewicz • Jerzy Hausner • Krzysztof Janik • Wiesław Kaczmarek • Jarosław Kalinowski • Michał Kleiber • Mariusz Łapiński • Krystyna Łybacka • Leszek Miller • Jacek Piechota • Barbara Piwnik • Marek Pol • Jerzy Szmajdziński • Stanisław Żelichowski |
|
Późniejsi członkowie rządu |
Marek Balicki • Sławomir Cytrycki • Piotr Czyżewski • Waldemar Dąbrowski • Danuta Hübner • Zbigniew Kaniewski • Grzegorz Kołodko • Grzegorz Kurczuk • Lech Nikolski • Wojciech Olejniczak • Józef Oleksy • Andrzej Raczko • Leszek Sikorski • Czesław Śleziak • Adam Tański |