Wikipedysta:Matrek/brudnopis/SM-3 Block IA

Z Wikipedii

RIM-161 SM-3 Block IA
Informacje podstawowe
Inne nazwy	{{{innenazwy}}}
Zwalczane cele	SRBM, MRBM
Faza	środkowa
Państwo	USA
Producent	Raytheon
Wejście do służby	2004
Status systemu	aktywny
Pocisk
Pocisk	{{{pocisk}}}
Platforma pocisku	Aegis BMD
Miary pocisku
Długość	6,70 m
Średnica	0,53 m
Masa	2.857,63 kg (wraz z kanistrem)
Prędkość przy wypaleniu	3,2 km/s
Napęd
I stopień	United Techologies MK 72
II stopień	Atlantic Research Corp. MK 104 dual-thrust
III stopień	Alliant Techsystem MK 136
Głowica
Rodzaj głowicy	kinetyczna
Typ głowicy kinetycznej	egzoatmosferyczna, LEAP
System
Nazwa	{{{nazwasystemu}}}
Liczba pocisków w wyrzutni	96 - 122 VLS
Radar	okrętowy AN/SPY-1D(V)
Użytkownicy
{{{uzytkownicy}}}

Raytheon RIM-161 Standard Missile 3 Block IA (SM-3 Block IA) jest morskim, antybalistycznym pociskiem rakietowym przeznaczonym do zwalczania balistycznych pocisków krótkiego (SRBM) i średniego zasięgu (MRBM) w fazie środkowej - niższej lotu pocisku balistycznego. Stacjonujące na okrętach Aegis BMD pociski SM-3 są elementem amerykańskiego systemu obrony antybalistycznej Balistic Missile Defense, spełniając w nim funkcje morskiego systemu obrony teatru działań i odpowiadając w pewnym stopniu lądowym pociskom antybalistycznym THAAD.

[edytuj] Konstrukcja

Pociski Standard Missile 3 wykorzystują technologie opracowane dla pocisku Raytheon RIM-156 Standard Missile 2ER Block IV, który służył do zwalczania celów powietrznych, i - w ograniczonym zakresie - balistycznych. Z pocisku SM-2, SM-3 Block IA przejął kadłub oraz dwa pierwsze stopnie napędowe i dodał trzeci stopień Alliant Techsystem MK 136 na paliwo stałe, a także systemy nawigacji GPS/INS oraz głowicę kinetyczną LEAP (Lightweight Exo-atmospheric Projectile).

Pierwszy stopień napędowy, tzw. booster służący początkowemu rozpędzeniu pocisku ma średnice 21 inczy (amerykańska wersja cala), czyli 0.53 m, następne jednak stopnie są węższe i posiadają średnice już tylko 13,5 incza (0,34 m.), stąd też pociski te zwane są czasami pociskami "SM-3 13,5 incza" - w odróżnieniu od pocisków SM-3 Block II i Block IIA - zwanych "SM-3 21 inczy", gdyż posiadają jednakową średnicę 21 inczy na całej swej długości.

Według pierwotnych planów, pociski SM-3 miały dysponować tzw. prędkością wypalenia (velocity burnout) - czyli prędkością lotu pocisku w momencie zaprzestania pracy i odłączenia się ostatniego stopnia napędowego - wynoszącą 4,5 km/s, jednakże okazało się to nie możliwe do osiągnięcia dla przemysłu, wobec ograniczeń budżetowych. Pocisk SM-3 13,5 incza, dysponuje wiec prędkością wypalenia wynosząca jedynie 3,2 km/s co uniemożliwia mu zwalczanie pocisków dalekiego zasięgu (ICBM).

Lightweight Exo-Atmospheric Projectile

Pocisk SM-3 Block IA uzbrojony jest w głowicę kinetyczną Lightweight Exo-Atmospheric Projectile - LEAP (Lekki Pocisk Egzosferyczny) samonaprowadzającą się na cel za pomocą działającego na podczerwień jednokolorowego układu FLIR (Forward-Looking Infrared), korzystając przy tym z autonomicznego układu sterowania i kontroli SDACS (Solid Divert and Attitude Control System)

[edytuj] Źródła

• Dave Houchins: Hazard Assessment Testing of the SM-3 Block IA Missile (angielski). [dostęp 2008-02-26].
• J D Williams: THE FUTURE OF AEGIS BALLISTIC MISSILE DEFENSE (angielski). 15 października 2004. [dostęp 2008-02-26].
• Missile Defense Agency: Ballistic Missile Defense System (BMDS) Programmatic Environmental Impact Statement (angielski). styczeń 2007. [dostęp 2008-02-26].