Partytura
Z Wikipedii
Zapis utworu zespołowego. z równoległym zastawieniem (jedna na drugą)
[edytuj] Kolejność
W partyturze instrumenty notowane są według określonej kolejności:
- instrumenty dęte drewniane(w nawiasie nazwa włoska i pochodzący od niej skrót partyturowy)
- flety (flauto, fl.}
- oboje (oboe, ob.)
- klarnety (clarinetto, cl.)
- klarnety basowe (clarinetto basso, cl. b.)
- fagoty (fagotto, fg.)
- kontrafagoty (contrafagotto, cfg.)
- ewentualnie saksofony (fran. le saxophone, sxf.)
- instrumenty dęte blaszane
- instrumenty perkusyjne
- o określonej wysokości dźwięku:
- wibrafon (vibrafono)
- ksylofon (xilofono lub silofono)
- marimbafon (marimbafono)
- kotły (timpani, timp.)
- dzwony rurowe (campane, camp., cmpn.)
- dzwonki (campanelli, cmpl., cmpln.)
- o nieokreślonej wysokości dźwięku:
- bęben (gran cassa, g.c.)
- werbel (tamburo, tamb., tmb.)
- gong (gong)
- talerze (piatti lub cinelli)
- trójkąt (triangolo)
- grzechotki
- soliści
- chóry
- instrumenty dodatkowe (nie mieszczące się w tradycyjnym instrumentarium orkiestry symfonicznej), np.:
- instrumenty strunowe tradycyjnie wchodzące w skład orkiestry symfonicznej
- organy (organo)
- instrumenty smyczkowe
- skrzypce (I oraz II) (violino, vno., l. mnoga violini, vni.)
- altówki (viola, vla, l. mnoga viole, vle.)
- wiolonczele (violoncello, vc., vcello, cello)
- kontrabasy (contrabasso, cb, basso)
Gitara basowa notowana jest zawsze poniżej zestawu perkusyjnego. Czasem pięciolinię tych instrumentów można spotkać na dole partytury, poniżej smyczków, co jest nawiązaniem do dawnej praktyki basso continuo przy czym rolę grupy b.c. przejęła sekcja rytmiczna. W każdej grupie instrumenty notowane są od najwyższych (na górze), po najniższe (na dole). Grupy instrumentów łączone są akoladą.