Polskie synopsy Ewangelii

Z Wikipedii

Polskie synopsy Ewangelii zaczęły ukazywać się dopiero w drugiej połowie XX wieku. Trzy synopsy powstały w Kościele Rzymskokatolickim, jedna ma charakter świecki. Dwukrotnie na potrzeby synopsy powstało osobne tłumaczenie i również dwa razy został wykorzystany przekład już istniejący.

Niektóre przekłady Nowego Testamentu korzystały też ze spisu perykop opracowanego synoptycznie np. przekład Seweryna Kowalskiego, przy czym zestawienie synoptyczne przygotował Zenon Ziółkowski.

[edytuj] Synopsa ks. Eugeniusza Dąbrowskiego

Synopsa łacińsko-polska czterech ewangelii (Pallotinum, Poznań 1955) to pierwsze zestawienie tego rodzaju w polskiej biblistyce. Jego autorem był ks. Eugeniusz Dąbrowski, który wykorzystał tekst Nowego Testamentu w swoim przekładzie. Była to synopsa dwujęzyczna: po jednej stronie (formatu A4) znajdował się przekład łaciński Wulgaty, po drugiej - przekład polski.

Jak twierdził bp. Kazimierz Romaniuk, kolejność poszczególnych perykop budzi już obecnie - po wielu studiach z zakresu krytyki form - wiele zastrzeżeń.^[1]

[edytuj] Synopsa bp Kazimierza Romaniuka

Synopsa polska czterech ewangelii (Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej, Wrocław 1985) to poręczne zestawienie opracowane przez biskupa Kazimierza Romaniuka. Synopsa ma być wg autora przydatna w pracach kaznodziejsko-katechetycznych.^[1] Bp Romaniuk wykorzystał swoje tłumaczenie Nowego Testamentu (wydanie III, Poznań 1984), które później stało się podstawą Biblii Warszawsko-Praskiej.

[edytuj] Synopsa Michała Wojciechowskiego

Synopsa czterech Ewangelii w nowym przekładzie polskim (Vocatio, Warszawa 1997) została przygotowana przez świeckiego teologa, prof. dr hab. Michała Wojciechowskiego. Książka zawiera 367 tablic z odnośnikami, zgrupowanych w 18 częściach odpowiadających etapom życia Jezusa i głównym sekcjom Ewangelii. Ogólny schemat zainspirowany grecką synopsą Kurta Alanda, z modyfikacjami niezbędnymi z punktu widzenia polskiego biblisty. Według autora, nowy przekład jest bardziej dosłowny niż inne współczesne, co lepiej zachowuje siłę i piękno oryginału.^[2]

[edytuj] Synopsa Krzysztofa Sykty

Zestawienie synoptyczne ewangelii wg Łukasza, Marka oraz Mateusza w nowym przekładzie świeckim powstało w 1997, od 2002 kolejne wersje publikuje portal Racjonalista.pl. Jego autorem jest Krzysztof Sykta. W przeciwieństwie do innych synops, ta nie zawiera miejsc paralelnych w Ewangelii wg św. Jana. Początkowo podstawą dla synopsy był tekst Biblii Warszawskiej; następnie opierając się na tekstach greckich autor stworzył przekład własny.

Jak twierdzi Sykta we wprowadzeniu do synopsy: W efekcie powstało tłumaczenie, którą nazwać można pierwszym przekładem świeckim, nie skażonym katolicką lub jakąkolwiek inną dogmatyką. Powstał przekład maksymalnie oczyszczony z późniejszych dodatków (w tym również, a raczej przede wszystkim, z dodatków i zniekształceń polskich tłumaczy), przekład, który ujawnił tychże wstawek znacznie więcej, dzięki dokładnemu zestawieniu poszczególnych zdań.^[3]

Synopsa Krzysztofa Sykty

[edytuj] Zobacz też

Ewangelie synoptyczne

[edytuj] Przypisy

↑ ^1,0 ^1,1 Kazimierz Romaniuk, Synopsa polska czterech ewangelii: Wstęp, Wydawnictwo Wrocławskiej Księgarni Archidiecezjalnej, Wrocław 1985, s. 5-6
↑ Opis na stronie wydawcy
↑ Wprowadzenie do synopsy - racjonalista.pl