Bazylika Konstantyna
Z Wikipedii
Zabytki rzymskie, Katedra św. Piotra i Kościół Najświętszej Marii Panny w Trewirzea Lista światowego dziedzictwa UNESCO |
|
Kraj | Niemcy |
Typ | kulturowe |
Spełniane kryterium | I, III, IV, VI |
Charakterystyka | #367 |
Regionb | Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę: | 1986 na 10 sesji |
a Oficjalna nazwa wpisana na liście UNESCO b Oficjalny podział dokonany przez UNESCO |
Bazylika Konstantyna w Trewirze (łac. Aula Palatina) – dawna sala tronowa pałacu cesarza Konstantyna I w Trewirze w zachodnich Niemczech. Zbudowana w IV w., jest największą salą rzymską zachowaną do dnia dzisiejszego (67 m długości, 27,2 szerokości i 33 wysokości). Obecnie bazylika służy jako kościół ewangelicki.
Wraz z innymi zabytkami rzymskiego Trewiru, została wpisana w 1986 r. na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.
[edytuj] Historia
Zbudowana na początku IV w. bazylika służyła jako sala tronowa cesarzowi Konstantynowi. Jej konstrukcja obywała się bez przypór i wsporników. Wnętrze sali zdobiły marmury, mozaiki i liczne rzeźby. Podłogi i ściany auli były ogrzewane powietrzem podgrzewanym przez pięć pieców umieszczonych pod podwójną podłogą.
W średniowieczu bazylika przeszła w posiadanie arcybiskupa Trewiru. Apsyda została przebudowana w wieżę mieszkalną, na przeciwległych krańcach wzniesiono mniejsze wieżyczki a mury uzbrojono w blanki. W takim stanie aula dotrwała do 1600 r.
Na początku XVII w. w bezpośrednim sąsiedztwie bazyliki, Lothar von Metternich wybudował pałac książąt elektorów (niem. Kurfürstliche Palais). Z tej okazji aulę częściowo rozebrano, eliminując jej ścianę południową i wschodnią. Pozostałe fragmenty budynku zintegrowano z nowo budowanym pałacem.
Dopiero król Fryderyk Wilhelm IV nakazał przywrócenie budowli do stanu pierwotnego (sprzed przebudowy Metternicha). Przebudowę zaplanował i nadzorował Carl Schnitzler.
Od 1856 r. bazylika służy jako kościół ewangelicki, pozostając własnością landu Nadrenii-Palatynatu.
Pod koniec XIX w. rzeźbiarz Gustav Kaupert stworzył dla kościoła pięć marmurowych rzeźb przedstawiających Jezusa i ewangelistów. Do czasów obecnych zachowały się tylko głowy posągów.
W 1944 r. aula doszczętnie spłonęła. Po II wojnie światowej bazylikę wprawdzie odbudowano, ale jej wnętrza nie zostały zrekonstruowane.
Katedra w Akwizgranie • Katedra w Spirze • Pałac arcybiskupi w Würzburgu, ogrody pałacowe i Plac Rezydencji • Kościół pielgrzymkowy w Wies • Pałace Augustusburg i Falkenlust w Brühl • Katedra Mariacka i Kościół św. Michała w Hildesheim • Zabytki rzymskie (Porta Nigra, most rzymski, Termy Cesarskie, amfiteatr rzymski, Barbarathermen, Bazylika Konstantyna), kolumna w Igel, Katedra św. Piotra i Kościół Najświętszej Marii Panny w Trewirze • Lubeka miasto hanzeatyckie • Pałace i zespoły parkowe w Poczdamie i Berlinie • Opactwo i klasztor Altenmünster w Lorsch • Kopalnie w Rammelsberg oraz zespół zabytkowy w Goslar • Bamberg - miasto i katedra św. Piotra i Jerzego • Cysterski zespół klasztorny w Maulbronn • Kolegiata, zamek i Stare Miasto w Quedlinburgu • Huta żelaza w Völklingen • Kopalnia skamielin w Messel • Katedra w Kolonii • Budynki Bauhausu w Dessau i Weimarze • Zabytki upamiętniające pobyt Lutra w Eisleben i Wittenberdze • Klasycystyczny Weimar • Wyspa Muzeów w Berlinie • Zamek Wartburg koło Eisenach • Ogrody Dessau-Wörlitz • Wyspa klasztorna Reichenau na Jeziorze Bodeńskim • Kompleks przemysłowy kopalni Zollverein w Essen • Zabytki doliny środkowego Renu • Stare Miasta Stralsundu i Wismaru • Zabytki doliny Łaby koło Drezna • Ratusz i posąg Rolanda w Bremie • Park mużakowski w Bad Muskau • Limes górnogermańsko-retycki • Stare miasto w Ratyzbonie wraz z dzielnicą Stadtamhof