Pałace Augustusburg i Falkenlust w Brühl

Z Wikipedii

Pałace Augustusburg i Falkenlust w Brühla Lista światowego dziedzictwa UNESCO
Kraj	Niemcy
Typ	kulturowe
Spełniane kryterium	II, IV
Charakterystyka	#288
Regionb	Europa i Ameryka Północna
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę:	1984 na 8 sesji
a Oficjalna nazwa wpisana na liście UNESCO b Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Pałace Augustusburg i Falkenlust- dawne pałace arcybiskupów Kolonii w Brühl w Nadrenii. Jedne z najznamienitszych przykładów architektury baroku i rokoko w Niemczech.

W 1984 r. pałace zostały wpisane na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Spis treści 1 Położenie 2 Historia 2.1 Augustusburg 2.2 Falkenlust 3 Kompleks parkowy 3.1 Rezerwat przyrody 4 Bibliografia 5 Zobacz też 6 Linki Zewnętrzne

[edytuj] Położenie

Pałac Augustusburg leży we wschodniej części miasta Brühl, niedaleko Kolonii, jest otoczony przez wielki park pałacowy, w którym znajduje się pałacyk myśliwski Falkenlust.

[edytuj] Historia

Już w XII w. arcybiskupstwo Kolonii posiadało tu włości. W 1284-98 koloński arcybiskup Siegfried von Westerburg wybudował tu zamek na wodzie, który został wzmocniony za arcybiskupa Walrama von Jülicha. Zamek przetrwał aż do 1689 r. kiedy to został wysadzony w powietrze przez wojska francuskie.

[edytuj] Augustusburg

Arcybiskup koloński Klemens August Wittelsbach (1700-1761) wybudował w miejsce zrujnowanego zamku pałac Augustusburg. Prace rozpoczęto w 1725 r. na podstawie planów westfalijskiego architekta Johanna Conrada Schlauna.

Fundamenty poprzedniego zamku zostały zintegrowane z murami nowego pałacu. Stąd też osie okien w skrzydle bocznym nie są symetryczne, ponieważ szerokość pałacu w tym miejscu odpowiada szerokości dawnego zamku. Asymetria jest bardzo nietypowym elementem jak na owe czasy, ponieważ barok opierał się na rozwiązaniach symetrycznych.

Pałac Augustusburg składa się z trzech skrzydeł okalających cour d'honneur (pol. dziedziniec honorowy). Wychodzące na wschód frontony skrzydeł północnego i południowego to jedne z najznamienitszych przykładów sztuki niemieckiego baroku.

Od 1728 r. dalsze prace budowlane prowadził François de Cuvilliés, budowniczy dworu bawarskiego, który wykonał fasady oraz pomieszczenia reprezentacyjne w stylu regencji i wczesnego rokoko.

W 1740-46 Johann Balthasar Neumann wykonał klatkę schodową, która uchodzi za jedno z głównych dzieł architektury barokowej w Niemczech.

Prace wykończeniowe prowadził Johann Heinrich Roth. Sala Ogrodowa na pierwszym piętrze jest ozdobiona żółtym i zielonym marmurem, a jej ściany podzielone są pilastrami. Plafon jest dziełem Carlo Carlone.

Carlone wykonał również malowidło sufitowe na klatce schodowej, przedstawiające złote popiersie księcia biskupa Klemensa Augusta. Sztukaterie wykonali Giuseppe Artario, Carlo Pietro Morsegno oraz Joseph Anton Brille. Klatka schodowa ucierpiała znacznie w czasie II wojny. Została odrestaurowana z pomocą polskich restauratorów.

Na parterze skrzydła południowego znajdowały się apartamenty księcia biskupa, które posiadały bezpośrednie wyjście do ogrodów pałacowych.

W kościele pałacowym, dawnej kaplicy zamkowej (1493), znajduje się ołtarz autorstwa Balthasara Neumanna.

Pałac Augustburg był pomyślany jako rezydencja letnia i myśliwska, przybywano tu 4-6 tygodni w roku. Głównymi rezydencjami biskupów były wtedy pałace w Bonn (niem. Kurfürstliche Schloss i Poppelsdorfer Schloss).

Pod koniec II wojny światowej pałac Augustburg został znacznie zniszczony.

Do 1994 r. prezydent Niemiec przyjmował tu gosci państwowych.

[edytuj] Falkenlust

Pałac myśliwski Falkenlust został zbudowany w latach 1729-40 przez de Cuvillies. Wzorem był Amelienburg, pałac myśliwski letniej rezydencji Wittelsbachów w Nymphenburgu.

Pałac sklada się z gmachu właściwego, po którego obu stronach znajdują się niskie przybudówki. Falkenlust, podobnie jak Amalienburg, posiada na dachu taras widokowy, umożliwiający obserwację polowań z sokołami.

W części południowej pałacu znajduje się klatka schodowa ozdobiona holenderskimi kaflami. Malowidło sufitowe przedstawiające polowanie z sokołami jest dziełem Laurenza de la Roque. W jadalni, nad kominkiem, znajduje się naturalnej wielkości portret księcia Karola Albrechta Bawarskiego, brata Klemensa Augusta i późniejszego cesarza Karola VII (1742-45).

W 1730 wzniesiono w parku pałacu Falkenlust małą kaplicę, projektu Petera Laporterie, w kształcie groty, zdobioną muszlami.

W latach 1832-1960 pałac należał do Gieslerów, rodziny przedsiębiorców z Brühl. Obecnym właścicielem jest kraj związkowy Nadrenia-Westfalia.

[edytuj] Kompleks parkowy

Wokół pałaców rozciąga się ogromny park, otoczony zaroślami. Wbrew ówczesnej modzie, park nie rozpoczyna się przed fasadą główną w kierunku miasta, lecz przy bocznym skrzydle południowym. Plan parku opracował Dominique Girard, uczeń André Le Nôtre.

W XIX w. ogród barokowy został przekształcony przez Petera Josepha Lennégo w ogród angielski. Rekonstrukcja oryginalnego ogrodu barokowego jest bardzo trudna z uwagi na brak materiałów historycznych. W latach1933-35 udało się odtworzyć główną część ogrodu przed fasadą południową. Rekonstrukcja pod kierownictwem Georga Potente bazowała na planie z 1728 r. Kolejne prace rekonstrukcyjne podejmowano po II wojnie światowej, w szczególności po 1983 r.

Park podzielony jest na wiele indywidualnych części. Pod skrzydłem oranżerii znajduje się tzw. Tajemniczy Ogród. W lesie należącym do parku wzniesiono w 1747 r. egzotyczny pawilon indyjski, rozebrany w 1822 r.

Ogrody i park pałacowy są częścią Szlaku Sztuki Ogrodowej nad Renem i Mozą.

[edytuj] Rezerwat przyrody

Na ok. 50 ha parku pałacowego znajduje się rezerwat przyrody, obejmujący kompleks 300-letnich drzew.

[edytuj] Bibliografia

• Wilfried Hansmann, Schloss Augustusburg zu Brühl, Rheinische Kunststätten Heft 23, Rheinischer Verein für Denkmalpflege und Heimatschutz (Wyd.), Neuss, 1990
• Wilfried Hansmann, Das Jagdschloss Falkenlust zu Brühl, Rheinische Kunststätten Heft 149, Rheinischer Verein für Denkmalpflege und Heimatschutz (Wyd.), Neuss, 1990
• Wilfried Hansmann, Carlo Carlone Gemälde und Farbskizzen in Schloss Augustusburg zu Brühl, Verwaltung Schloss Brühl (Wyd.), Brühl, 2004
• Wilfried Hansmann i Wilhelm Joliet, “Viel Tausend Vergnügen” mit Falken und Reihern Die Rotterdamer Fliesen und Fliesentableaus in Schloss Falkenlust zu Brühl, Verwaltung Schloss Brühl (Wyd.), Brühl, 2004

[edytuj] Zobacz też

• Architektura barokowa w Niemczech

[edytuj] Linki Zewnętrzne

• Pałace Augustusburg i Falkenlust w Brühl: strona oficjalna (de)
• Lista światowego dziedzictwa UNESCO: Pałace Augustusburg i Falkenlust w Brühl (en) (fr)