Stanisław Biega
Z Wikipedii
Stanisław Biega (ur. 5 września 1893 r. w Sanoku, zginął 21 listopada 1944 r. w Oflag VI B Doessel ) – major Wojska Polskiego.
Spis treści |
[edytuj] Młodość i I wojna światowa
Był najstarszym synem Stanisława Jana Antoniego Biegi i Marii Bauman. Uczęszczał do szkół w Sanoku i w 1911r. złożył egzamin dojrzało ści w tamtejszym gymnazjum. Wstąpił na Politechnikę Lwowską ale równoczesnie przechodził przeszkolenie wojskowe w Polowych Drużynach Sokolich. Wkrótce po wybuchu wojny wstąpił do Legionu Wschodniego. Po rozwiązaniu Legionu w Mszanie Dolnej przedostał się do Kijowa, gdzie wstąpił do 1 Korpusu Polskiego gen.Józefa Dowbora-Muśnickiego. W styczniu 1918r., w randze podporucznika, zgłosił się na ochotnika do załogi pociągu pancernego "Związek Broni". Za udział w walkach z siłami bolszewickiemi pod Bobrujskiem w lutym 1918, i wykazanie niezwykłej odwagi, ppor. Stanisław Biega został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V kl. (nr 8195).
[edytuj] Wojna polsko-bolszewicka 1919/1920 r.
Po rozwiązaniu I Korpusu, w maju 1918, przedostał się do Krakowa. Tam razem z swoim byłym dowódcą por. Stanisławem Małagowskim zorganizowali nowy pociąg pancerny "Śmiały". Wyruszyli na odsiecz oblężonego Lwowa. Po zwycięstwie zostali skierowani do walk przeciw bolszewikom na froncie Litewsko-Bialoruskim. W listopadzie 1919r. otrzymał przydział na instruktora w Wielkopolskiej Szkole Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy. W lecie 1920 r. przy natarciu Armii Czerwonej na zachód, posłano go na front, ale zachorował na malarię i znalazł się w szpitalu.
[edytuj] Okres międzywojenny
W 1921r. zostal dowódcą kompanii reflektorów przy 10-m pułku Saperów w Modlinie. W 1923r. dostał awans na stopień kapitana. W latach 1927-1929 odbył studia w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Następnie słuzył jako oficer wyszkolenia, najperw w przemyskim DOK X, a potem w 2. batalonie elektrotechnicznym w Warszawie (Powązki). W 1937r. dostał promocję na zastępcę dowódcy Baonu Saperów Kaniowskich w Puławach.
[edytuj] Wojna obronna 1939 r.
Armia polska przygotowała się do oczekiwanego ataku nazistowskiego. W marcu 1939 kpt. Stanisław Biega dostał awans na majora i przydzielono go do sztabu Armii Poznan gen. Tadeusza Kutrzeby. Brał udział w bitwie nad Bzurą. Wraz z niedobitkami armii przedostał się do oblężonej Warszawy. Po jej kapitulacji znalazł się w niemieckiej niewoli w Oflagu VI B Dössel. Niestety nie doczekał wyzwolenia - zginął 27 września 1944 r. podczas alianckiego nalotu. Jest pochowany na cmentarzu w Doessel razem z 184 innymi zabitymi w tym tragicznym wypadku.
[edytuj] Inne informacje
Oprócz Virtuti Militari, mjr Stanisław Biega był odznaczony Krzyżem Niepodległości, cztery razy Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi.
W 1923 ożenił się z Ireną Helbichówną. Mieli syna Stanisława (walczył w Górach Świętokrzyskich 1 1944, teraz w Australii). Owdowiał w 1936r. po długiej chorobie żony. Powtórnie się ożenił w 1938 z Eugenią Żukowską. Mieli syna Macieja.
[edytuj] Zródła
- Tygodnik Sanocki z numeru 27 Lutego 2004
- historia rodzinna
