Szkoła chicagowska (ekonomia)
Z Wikipedii
Chicagowska szkoła ekonomii to nurt ekonomii neoklasycznej, którego przedstawiciele skupieni byli na uniwersytecie Chicago (University of Chicago). Głównymi przedstawicielami są Milton Friedman oraz George Stigler.
Termin chicagowska szkoła ekonomii został użyty po raz pierwszy w latach 50. XX wieku w odniesieniu do ekonomistów wykładających na Wydziale Ekonomii University of Chicago oraz powiązanych z tym uniwersytetem Graduate School of Business oraz Law School.
Głównymi cechami chicagowskiej szkoły ekonomii są neoklasyczna teoria cen, wolnorynkowy libertarianizm, a z odrzucanie założeń keynesizmu na korzyść monetaryzmu i etatyzmu na rzecz leseferyzmu.
Termin w szerszym znaczeniu oznacza wpływ grupy chicagowskiej na teorie ekonomii oraz politykę państw. Wydział Ekonomii University of Chicago jest czołowym wydziałem na świecie jeśli chodzi o laureatów nagrody Nobla.
Wydział ten był również uczelnią wielu latynoamerykańskich technokratów. Najsłynniejsi z nich to grupa tzw. Chicago Boys, którzy wprowadzali liberalne reformy w Chile podczas i po rządach Augusto Pinocheta - wielu z nich miało istotny wpływ na ekonomię również w późniejszych, w pełni demokratycznych, rządach Chile.
[edytuj] Zobacz też
- Chilijski cud
- Chicago Boys
- Milton Friedman
- Friedrich Hayek
- George Stigler
- Gary Becker
- Ronald Coase
- Robert Fogel
- Frank Knight
- Robert E. Lucas
- Kevin M. Murphy
- Richard Posner
- Sherwin Rosen
- Theodore Schultz
- Tomasz Sowell
