Tadeusz Szaciło
Z Wikipedii
Tadeusz Szaciło (vel Szaciłło) (ur. 13 maja 1925 w Augustowie) - generał broni WP, doktor nauk humanistycznych Wojskowej Akademii Politycznej, członek PPR i PZPR.
Spis treści |
[edytuj] Młodość
Po 17 września deportowany wraz z rodziną w głąb ZSRR. W latach 1939-1944 pracował jako robotnik leśny.
[edytuj] Służba wojskowa
23 listopada 1944 w Białymstoku został wcielony do 4 Zapasowego Pułku Piechoty. Po przeszkoleniu skierowany do 1 Pułku Piechoty 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, a później do 3 Zapasowego Pułku Piechoty. W listopadzie 1945 ukończył Oficerską Szkolę Piechoty nr 2 w Gryficach i został skierowany do Suwałk, do 57 Pułku Piechoty 18 DP na stanowisko dowódcy plutonu moździerzy. Był słuchaczem kursu szefów sztabów pułków w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie (przemianowanym w Wyższą Szkołę Piechoty), a następnie słuchaczem Akademii Wojskowo-Politycznej imienia Feliksa Dzierżyńskiego i Wyższego Wojskowego Instytutu Pedagogicznego w ZSRR (1949-1953). W 1962 na Uniwersytecie Warszawskim obronił pracę na temat „Organizacja partyjna gwarantem sukcesów szkoleniowych WP” i został doktorem nauk humanistycznych. Następnie był pracownikiem naukowym WAP. W akademii zajmował kolejno stanowiska docenta i zastępcy szefa Katedry Pedagogiki, zastępcy szefa Katedry Teorii i Historii Wychowania oraz zastępcy komendanta uczelni do spraw naukowych. W 1969 został szefem Zarządu Politycznego Warszawskiego Okręgu Wojskowego, a dwa lata później zastępcą dowódcy WOW do spraw politycznych. Na tym stanowisku pozostawał do 17 listopada 1973, kiedy to został mianowany szefem Zarządu II Propagandy i Agitacji - zastępcą szefa Głównego Zarządu Politycznego WP. W latach 1983-1986 był I zastępcą szefa GZP WP. 4 stycznia 1986 na posiedzeniu poszerzonego Kolegium GZP WP z udziałem ministra obrony narodowej, generała armii Floriana Siwickiego przejął od generała broni Józefa Baryły obowiązki szefa Głównego Zarządu Politycznego WP. Na tym stanowisku pozostawał do czasu przeformowania instytucji w Główny Zarząd Wychowawczy WP. Od 27 listopada do 26 grudnia 1989 pełnił obowiązki szefa Głównego Zarządu Wychowawczego WP. 26 grudnia odwołany ze stanowiska przez Prezydenta RP, Wojciecha Jaruzelskiego. Trzy dni później, w obecności ministra obrony narodowej, generała armii Floriana Siwickiego przekazał obowiązki szefa GZW WP następcy, wiceadmirałowi Piotrowi Kołodziejczykowi. 11 stycznia 1990 został komendantem Wojskowego Instytutu Historycznego imienia Wandy Wasilewskiej. Obowiązki komendanta pełnił do 5 lipca 1990 po czym do 22 lutego 1991 pozostawał w dyspozycji ministra obrony narodowej, a następnie przeniesiony został do rezerwy.
