Tiopental

Z Wikipedii

Tiopental
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C11H17N2NaO3S
Masa molowa	264,321 g/mol
Identyfikacja
Numer CAS	76-75-5
Farmakokinetyka
Okres półtrwania	5,89[1] - 26 godzin[2]
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	doustnie, dożylnie

Tiopental - organiczny związek chemiczny, siarkowa pochodna kwasu barbiturowego, stosowana w formie soli sodowej jako lek usypiający.

Działa szybko i względnie krótko, wywołuje sen narkotyczny. Nie działa analgetycznie ani nie zmniejsza napięcia mięśni prążkowanych.

Spis treści 1 Właściwości 2 Wskazania i przeciwwskazania 3 Dawkowanie 4 Działania niepożądane 5 Interakcje 6 Dostępne preparaty 7 Zastosowanie w wykonywaniu kary śmierci 8 Przypisy 9 Bibliografia

[edytuj] Właściwości

Jak u innych barbituranów działanie polega na tłumieniu neuronów tworu siatkowatego, i skróceniu fazy snu REM. Lek wykazuje działanie przeciwdrgawkowe. Wpływa depresyjnie na ośrodek oddechowy i naczynioruchowy. Łatwo rozpuszcza się w tłuszczach i dzięki temu bardzo szybko działa na ośrodkowy układ nerwowy, choć rozkładany jest w wątrobie dość wolno (15%/h). Redystrybucja leku do tkanki tłuszczowej i mięśniowej powoduje jego krótkotrwałe działanie. Klinicznie objawia się to uśpieniem po 1-2 minutach od wstrzyknięcia środka, trwającym od 5 do 10 minut, przechodzącym w sen ponarkotyczny.

[edytuj] Wskazania i przeciwwskazania

Stosuje się go do indukcji znieczulenia ogólnego po wcześniejszym podaniu atropiny i silnego leku przeciwbólowego. Jest szczególnie wskazany do indukcji znieczulenia u osób z padaczką.

Stosuje się go również do leczenia stanów chorobowych przebiegających z drgawkami. Może być stosowany do zwalczania obrzęku mózgu, ponieważ zmniejsza przepływ mózgowy i zużycie tlenu przez ośrodkowy układ nerwowy o 35%. Jest stosowany do leczenia zatruć środkami znieczulającymi miejscowo.

Nie wolno stosować leku w porfirii, dychawicy oskrzelowej, u osób w podeszłym wieku z miażdżycą, u osób z zmniejszoną objętością wyrzutową serca, np tamponada, wstrząs.

[edytuj] Dawkowanie

Wstrzyknięcie zaczyna się od podania dawki próbnej 100 mg. Podaje się około 5 mg/kg masy ciała. stosując roztwór 2,5-5%. Czeka się na zniknięcie odruchu rzęskowego, które świadczy o wprowadzeniu w znieczulenie. Jednorazowa i dobowa dawka nie powinna przekraczać 1 g u dorosłych.

[edytuj] Działania niepożądane

Może wywoływać depresję oddechową z okresami bezdechu, kurcz głośni lub oskrzelików. Przez uwalnianie histaminy może powodować skurcz oskrzeli lub reakcje alergiczne w postaci rumienia na skórze czy zapaści sercowo-naczyniowej. Może pobudzać nerw błędny i wywoływać bradykardię, dodatkowo może wystąpić obniżenie oporu naczyń obwodowych co w połączeniu daje znacznego stopnia obniżenie ciśnienia tętniczego i wzmożenie wrażliwości zatoki szyjnej. Powodować może hiperalgezję. Następuje zmniejszenie przemiany materii, zmniejsza się przepływ mózgowy, obniża się napięcie błony mięśniowej przewodu pokarmowego. Tiopental wynaczyniony może wywołać zmiany zapalno-zakrzepowe w okolicy wstrzyknięcia.

[edytuj] Interakcje

Tiopental nasila działanie alkoholu, innych leków nasennych, uspokajających, neuroleptyków i innych anestetyków.

Tiopental nie może być podawany w jednym roztworze z suksametonium, ponieważ jego wysokie pH spowoduje jego szybką hydrolizę.

[edytuj] Dostępne preparaty

• Tiopental
• Intraval
• Nesdonal
• Pentothal
• Trapanal

[edytuj] Zastosowanie w wykonywaniu kary śmierci

Tiopental w połączeniu z bromkiem pankuronium i chlorkiem potasu jest najczęściej stosowaną mieszaniną używaną w metodzie wykonywania kary śmierci (lethal injection) w Stanach Zjednoczonych.

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• "Anestezjologia i intensywna terapia" pod redakcją Bogdana Kamińskiego i Andrzeja Kublera
• "Farmakologia" pod redakcją Wojciecha Kostowskiego
• " Podstawy anestezjologii i intensywnej terapii" pod redakcją Zdzisława Kruszyńskiego.