Rutherford (pierwiastek)

Z Wikipedii

Lr - Rf - Db Hf Rf   Układ okresowy
Ważniejsze dane
Nazwa, symbol, l.a.*	Rutherford, Rf, 104
Własności metaliczne	metal przejściowy
Grupa, okres, blok	4 (IVB), 7, d
Masa atomowa	261 u
Konfiguracja elektronowa	[Rn]5f146d²7s²
e- na poziom energetyczny	2, 8, 18, 32, 32, 10, 2
Stopień utlenienia	4
Stan skupienia	bd
Elektroujemność	bd (Pauling) bd (Allred)
Najbardziej stabilne izotopy*
izotop wyst. o.p.r. s.r. e.r. MeV p.r. 257Rf {syn.} 4,7 s α 9,250 253No 259Rf {syn.} 3,1 s α 9,110 255No 261Rf {syn.} 65 s α 8,810 257No 263Rf {syn.} 10 min α 8,300 259No
Tam, gdzie nie jest zaznaczone inaczej, użyte są jednostki SI i warunki normalne.
*Wyjaśnienie skrótów: l.a.=liczba atomowa wyst.=występowanie w przyrodzie, o.p.r.=okres połowicznego rozpadu, s.r.=sposób rozpadu, e.r.=energia rozpadu, p.r.=produkt rozpadu

Rutherford (Rf, łac. rutherfordium), wcześniej o nazwie unnilquadium (Unq) - pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych w układzie okresowym. Nazwa pochodzi od nazwiska fizyka Ernesta Rutherforda.

Posiada prawdopodobnie izotopy z przedziału mas 257-263.

Izotop 260 został prawdopodobnie otrzymany (istnieją co do tego duże kontrowersje) w 1964 roku w Dubnej przez zespół założony przez Kurczatowa w Rosji, przez bombardowanie izotopu ²⁴⁹Cf jądrami izotopu ¹²C

Podobny eksperyment wykonany przez grupę A. Ghiorso w 1969 roku na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, w Kalifornii doprowadził do otrzymania izotopu 257^[1]. Wyniki Ghiorso stoją w sprzeczności z wynikami zespołu z Dubnej i dlatego obecnie kwestionuje się prawo Rosjan do pierwszeństwa otrzymania tego pierwiastka.

Rosjanie nazwali w latach 70. XX w. po śmierci Kurczatowa ten pierwiastek od jego nazwiska - kurczatow, zaś Amerykanie używali nazwy zaproponowanej przez Ghiorso od nazwiska Ernesta Rutherforda - rutherford. Komisja nazewnicza IUPAC zdecydowała w 1989 roku, że pierwiastek ten będzie nazywał się Unnilqadium co pochodzi od jego liczby atomowej, jednak kolejne, aktualne ustalenia IUPAC z 1997 roku doprowadziły do przyznania mu nazwy zaproponowanej pierwotnie przez A. Ghiorso.

Pierwiastek ten nie występuje naturalnie na Ziemi. Posiada on własności chemiczne zbliżone do tytanu.

Przypisy