7TP
Z Wikipedii
7TP | |
Czołg 7TP w wersji jednowieżowej | |
Dane podstawowe | |
Państwo | Polska |
Producent | Państwowe Zakłady Inżynierii (PZInż) |
Typ pojazdu | czołg lekki |
Trakcja | gąsienicowa |
Załoga | 3 (dowódca-ładowniczy, kierowca, strzelec) |
Historia | |
Prototypy | sierpień 1934 |
Produkcja | 1935 – 1939 |
Wyprodukowano | 139[1] |
Dane techniczne | |
Silnik | 1 silnik wysokoprężny, 6-cylindrowy PZInż 235 o mocy 110 KM (81 kW) przy 1800 obr./min. |
Transmisja | mechaniczna |
Poj. zb. paliwa | 130 l |
Pancerz | z płyt pancernych, nitowany, utwardzany powierzchniowo o grubości: 5 mm (góra tył) 9,5 mm (dół) 10 (góra przód, góra część środkowa) 13 mm (boki, tył) 17 mm (pionowe przednie płyty pancerne) wieża 15 mm (boki, tył) 10 mm (góra) |
Długość | 4,56 m |
Szerokość | 2,43 m |
Wysokość | 2,19 m (wersja dwuwieżowa) 2,30 m (wersja jednowieżowa) |
Prześwit | 0,381 m |
Masa | 9 400 kg (wersja dwuwieżowa) 9 900 kg (wersja jednowieżowa) |
Moc jedn. | 11,1 KM/t |
Nacisk jedn. | 0,60 kg/cm³ |
Osiągi | |
Prędkość | 37 km/h (po drodze)[na I biegu - 7 km/h, na II biegu - 13 km/h, na III biegu - 22 km/h, na IV biegu - 37 km/h] |
Zasięg | 160 km (po drodze) 130 km (w terenie) |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) | 1,00 m |
Rowy (szer.) | 1,80 m |
Ściany (wys.) | 0,75 m |
Kąt podjazdu | 36º |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
wersja jednowieżowa 1 armata czołgowa Bofors wz. 37 kal. 37 mm (zapas amunicji – 80 szt.) 1 karabin maszynowy wz. 30 kal. 7,92 mm (zapas amunicji – 3960 szt.) wersja dwuwieżowa 2 karabiny maszynowe Browning wz. 30 kal. 7,92 mm (zapas amunicji – 6000 szt.) |
|
Użytkownicy | |
Polska, Niemcy |
7TP (skrót od 7-tonowy, polski) – polski jednowieżowy czołg lekki skonstruowany przed II wojną światową.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Konstrukcja czołgu 7TP była oparta na czołgu angielskim Vickers E, produkowanym w Polsce na licencji. Czołg został zatwierdzony do produkcji wiosną 1935 r. W porównaniu z czołgiem Vickers, 7TP miał mocniejszy silnik wysokoprężny i był pierwszym w historii czołgiem wyposażonym w tego rodzaju silnik. Takie rozwiązanie było znacznie bezpieczniejsze niż stosowane powszechnie w tamtym okresie silniki benzynowe, ze względu na mniejszą łatwopalność oleju napędowego. Zmiany układu napędowego pociągnęły za sobą zmianę sylwetki czołgu, wóz otrzymał też nieco grubszy pancerz. Pierwsze 24 czołgi wyprodukowano w przejściowym wariancie dwuwieżowym. Ostateczny wariant jednowieżowy miał armatę przeciwpancerną 37 mm Bofors. Wyprodukowano łącznie 139 sztuk, w tym w Ursusie 134 sztuki.
[edytuj] Opis
W chwili wybuchu wojny polski czołg 7TP stanowił jedną z najbardziej udanych konstrukcji w zakresie broni pancernej[2]. Czołg 7TP posiadał szereg rozwiązań niespotykanych w innych wozach tej klasy w tamtym okresie, jak peryskop odwracalny konstrukcji Rudolfa Gundlacha, czy zastosowanie silnika Diesla.
7TP ustępował wyraźnie jedynie niemieckiemu czołgowi PzKpfw IV, głównie pod względem opancerzenia. Był to jednak najcięższy czołg niemiecki w momencie rozpoczęcia wojny, a jego masa przekraczała 20 ton, sklasyfikowany był jako czołg średni. Jednak stanowił on względnie niewielką część sił niemieckich sił pancernych, we wrześniu 1939 Wehrmacht posiadał 211 egzemplarzy tych czołgów wszystkich wersji (wliczając czołgi dowódców, wyposażone w karabiny maszynowe i atrapę armaty)[3].
[edytuj] Służba
Czołgi 7 TP w kampanii wrześniowej 1939 używane były w składzie 1. i 2. Batalionu Czołgów Lekkich oraz w 1. i 2. Kompanii Czołgów Lekkich Dowództwa Obrony Warszawy.
Czołgi 7 TP były lepsze od niemieckich czołgów lekkich (Panzer I i II) z 1939 r. i mogły skutecznie zwalczać również ówczesne niemieckie czołgi średnie (Panzer III i IV).
W trakcie walk we wrześniu 1939 armia niemiecka zdobyła pewną ilość tych maszyn. Przyjęto je do uzbrojenia Wehrmachtu jako Pzkpfw 731 (p) 7TP. Sformowano z nich 203. Batalion Pancerny. W 1940 r. większość jednostki przeniesiono do Norwegii, a jedna kompania trafiła do Francji.
Na podwoziu czołgu lekkiego 7 TP opracowano również ciągnik artyleryjski C7P. W planach było również skonstruowanie na bazie czołgu 7 TP cięższej wersji – 9TP (masa 10,6 – 11,2 tony, pancerz: max. 30-40mm).
[edytuj] Zachowane egzemplarze
W Polsce nie zachował się ani jeden kompletny wóz tego typu. W ekspozycji Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie są jedynie fragmenty podwozia i wieży.
Obecnie od 2006 r. trwa rekonstrukcja czołgu na podstawie zachowanych planów, części i ma się zakończyć ok. 2010-2011.
[edytuj] Plany i modele
- Mały Modelarz (Zdjęcie okładki)– nr 5/1963, 1/1997
- Mirage Hobby (Model) nr kat. 35301, seria 5, skala 1:35
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Przekrój wieży
- Monografia 7TP
- Etat batalionu czołgów 7TP
- Opis konstrukcji oraz działania 7 TP we wrześniu 1939 roku
- Szczegółowy opis historii czołgów 7TP
Przypisy
- ↑ Stan na dzień 1 lipca 1939, prawdopodobnie zbudowano jeszcze kilkanaście sztuk w okresie lipiec - wrzesień 1939 rok
- ↑ Czołgi lekkie we wrześniu 1939 roku. W: Typy Broni i Uzbrojenia. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1973, s. 14. "Ogólnie oceniając wartości czołgów lekkich 7TP nalezy stwierdzić, że własnościami taktycznymi przewyższała niemieckie czołgi tej klasy, a więc PzKpfw I i II, które w większej liczbie zostały użyte w działaniach na terenie Polski.".
- ↑ Paweł Piotr Wieczorkiewicz: Kampania 1939 roku. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 2001, s. 25. 83-88072-53-6.
Czołgi | Samochody pancerne |
---|---|
Ciągniki artyleryjskie | Samochody osobowe i ciężarowe |
PF 508 • PF 518 • PF 508/518 • Ursus A • PF 621 • PF 618 • wz. 34 |
|
Pociągi pancerne | |
nr 11 (Danuta) • nr 12 (Poznańczyk) • nr 13 (Gen. Sosnkowski) • nr 14 (Paderewski) • nr 15 (Śmierć) • nr 51 (Pierwszy Marszałek) • nr 52 (Piłsudczyk) • nr 53 (Śmiały) • nr 54 (Groźny) • nr 55 (Bartosz Głowacki) • Smok Kaszubski |
|
Motocykle | |
Pojazdy prototypowe i doświadczalne | |
4TP • TKW • 10TP • 14TP • 20/25TP • PZInż 130 • PZInż 152 • PZInż 202 • PZInż 222 • PZInż 303 • PZInż 342 • PZInż. 603 • PZInż. 703 • PZInż. 713 • PZInż. 723 • TKD • TKS-D |