Aleksander Małachowski
Z Wikipedii
Aleksander Małachowski | |
Data i miejsce urodzenia | 23 listopada 1924 Lwów |
Data i miejsce śmierci | 26 stycznia 2004 Warszawa |
poseł IV kadencji Sejmu | |
Okres urzędowania | od 19 października 2001 do 26 stycznia 2004 |
Przynależność polityczna | Unia Pracy |
Aleksander Małachowski (ur. 23 listopada 1924 we Lwowie, zm. 26 stycznia 2004 w Warszawie) – polski polityk, działacz opozycji w czasach PRL, publicysta, wolnomularz[1], honorowy przewodniczący Unii Pracy, poseł na Sejm X, I, II i IV kadencji, wicemarszałek Sejmu w latach 1993-1997.
Podczas okupacji był kurierem, łącznikiem, podchorążym, dwukrotnie więzionym przez NKWD. Został zesłany do łagru koło Stalinogorska, gdzie pracował w kopalni węgla kamiennego. Należał do rodziny szlacheckiej, pieczętującej się herbem rodu Gryfitów-Świebodziców[2].
Spis treści |
[edytuj] Działalność publicystyczna
Ukończył studia na Wydziale Prawa i Wydział Socjologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Później został usunięty z uniwersytetu, gdzie pracował jako asystent, za odmowę wstąpienia do ZMP. Przeszedł do szkolnictwa zawodowego. Po październiku 1956 założył pisma Ruchu Rad Robotniczych "Fakty". Pracował jako dziennikarz specjalizujący się w reportażach literackich i publicystyce kulturalnej.
Pracował w redakcjach "Współczesności", "Kultury", w radiu oraz telewizji. Nakręcił ponad 70 filmów dokumentalnych. W TVP był współautorem programów publicystycznych, tj. "Telewizja Nocą" i "Rozmowy o cierpieniu".
Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
[edytuj] Działalność polityczna
W 1980 wstąpił do NSZZ "Solidarność", uczestniczył w I Krajowym Zjeździe Delegatów w Gdańsku Oliwie. W stanie wojennym został internowany na okres około roku, później był aresztowany pod zarzutem działalności konspiracyjnej. W 1989 po raz pierwszy uzyskał mandat poselski na Sejm kontraktowy z ramienia Komitetu Obywatelskiego, w trakcie kadencji zakładał Solidarność Pracy, z ramienia której w 1991 wszedł do Sejmu I kadencji. Od 1992 należał do Unii Pracy. Z listy tego ugrupowania po raz trzeci sprawował mandat poselski w latach 1993-1997, pełniąc funkcję wicemarszałka Sejmu.
Po przegranych przez UP wyborach w 1997 krótko sprawował też funkcję przewodniczącego Unii Pracy, zastąpiony na tym stanowisku przez Marka Pola.
Regularnie publikował swe felietony w latach 1994-1997 w "Wiadomościach Kulturalnych", później w "Przeglądzie Tygodniowym", a po 2001 w "Przeglądzie". Od 1998 aż do śmierci, sprawował funkcję Prezesa Zarządu Głównego Polskiego Czerwonego Krzyża.
W 2001 po raz czwarty uzyskał mandat poselski z list SLD-UP z okręgu warszawskiego.
Kontrowersyjne stało się jego opowiedzenie się za interwencją w Iraku (m.in. wśród pacyfistów) oraz jego wypowiedź na temat działalności opozycji demokratycznej na Białorusi, a także wyborów w Rosji.
Zmarł w trakcie kadencji, mandat po nim objął Jacek Zdrojewski.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Czy bać się polskich masonów?. wp.pl, 14 kwietnia 2005.
- ↑ S. Kruczkowski, członek PTHer, Poczet Polaków wyniesionych do godności szlacheckiej przez monarchów austriackich w czasie od roku 1773 do 1918. Dalej tych osób, którym wymienieni władcy zatwierdzili dawne tytuły książęce względnie hrabiowskie lub nadali tytuły hrabiów i baronów jak niemniej tych, którym zatwierdzili staropolskie szlachectwo, Lwów 1935.
Ryszard Bugaj • Aleksander Małachowski • Marek Pol • Izabela Jaruga-Nowacka • Andrzej Spychalski • Waldemar Witkowski
Marek Borowski • Włodzimierz Cimoszewicz • Olga Krzyżanowska • Aleksander Małachowski • Józef Zych