Bawaria w XVIII wieku

Z Wikipedii

herb elektora Bawarii

Bawaria w XVIII wieku nie ma już takiej pozycji jaką miała jeszcze wiek wczesniej, gdy była jedną z głównych sił katolickich w Niemczech.

Spis treści

1 dzieje polityczne

[edytuj] dzieje polityczne

[edytuj] 1700-1726

Maksymilian II Emanuel

Od roku 1679 do 1726 Bawarią władał elektor Maksymilian II Emanuel. początkowo przyjazny Habsburgom austriackim (walczył po ich stronie z Turkami i pełnił funkcję Namiestnika Niderlandów Habsburskich), zmienił front gdy rozgorzała na dobre wojna o hiszpańską sukcesję. Maksymilian zaczął wówczas rozwijać projekt zastąpienia habsburgów na cesarskim tronie. W tym celu sprzymierzył się z Francją. Walcząc u boku francuzów nieraz dowiódł swych umiejętności dowódcy. Bitwa pod Blenheim (1704) pozbawiła go jednak szans na zwycięstwo. Elektorat zajęły wojska koalicji antyfrancuskiej. Elektor musiał schronić sie w Wersalu.
Dopiero pokój w Utrechcie (1713) zwrócił mu jego kraj.
Elektor wzniósł wiele budynków; min: pałac Nymphenburg.

[edytuj] 1726-1745

Karol VII Bawarski

Maria Amalia Habsburg

Karol VII Bawarski nie porzucił marzeń ojca. Chcąc dorównać najpotężniejszym władcom w Rzeszy: Habsburgom i Hohenzollernom rozpoczął reformę tego kraju w duchu absolutyzmu. Zorganizował nową administrację państwową, uporządkował finanse, powiększył liczebność armii. Sprowadzał do Monachium artystów i naukowców chcąc, aby stolica jego księstwa mogła konkurować kulturalnie z innymi wielkim miastami Rzeszy.
W 1740 roku uważając się za najwłaściwszego pretendenta do tronu cesarskiego po śmierci Karola VI wypowiedział wojnę Austrii i przy wsparciu Prus i Francji wkroczył ze swoją armią na jej terytorium. W listopadzie 1741 roku zdobył Pragę i podporządkował sobie Czechy. 8 grudnia 1741 roku został koronowany na króla czeskiego.
Zmusiwszy Marię Teresę do ucieczki na Węgry przejął dobra Habsburgów w Niemczech. Następnie rozpoczął przygotowywania do przejęcia zwierzchnictwa nad Rzeszą. 24 stycznia 1742 roku na sejmie we Frankfurcie nad Menem wybrany został cesarzem Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. 12 lutego 1742 roku w miejscowej katedrze koronowany został na cesarza i przyjął tronowe imię Karola VII.
Zaangażowany politycznie w wewnętrzne sprawy Niemiec zbagatelizował szybką odbudowę sił Marii Teresy, której wojska na początku 1742 roku powróciły do działań wojennych i zaczęły przejmować inicjatywę w wojnie. W 1743 roku Karol VII utracił na rzecz Habsburżanki tron w Czechach, stracił kontrolę nad okupowaną przez Austriaków Bawarią. Pozyskał co prawda dla swojej sprawy króla pruskiego Fryderyka II, który w 1744 roku zaatakował Austrię od północy zapoczątkowując drugą wojnę śląską. Nie pomogło to jednak zbytnio pozycji cesarza. Bawaria zniszczona przez działania wojenne nie była w stanie udźwignąć kosztów utrzymania armii. Również dotychczasowy sojusznik Francja zaczął prowadzić własną niezależną politykę. Karol VII stał się więc do końca swojego życia tylko biernym obserwatorem zmagań pomiędzy trzema mocarstwami.
zona Karola Alberta był słynąca z urody Maria Amalia Habsburg.

[edytuj] 1745-1777

Maksymilian III Józef

Bayerische Akademie der Wissenschaften

Elektor przejął kraj zniszczony działaniami wojennymi i wydatkami na ich prowadzenie. Udało mu się jednak dość szybko uporać ze zniszczeniami tak, że mógł wkrótce przejść do ulepszania swego państwa. W roku 1747 w Nymphenburgu otworzył manufakturę porcelany. W 1759 powstała pierwsza bawarska akademia naukowa z prawdziwego zdarzenia : Bayerische Akademie der Wissenschaften.
W latach 1751-1753 bawarski architekt pochodzenia belgijskiego François de Cuvilliés'a zbudował na życzenie Maksymiliana tzw. Cuvilliés-Theater w budynku pałacu elektorskiego Residenz. W teatrze tym wystawiono min: Idomeneo Mozarta.
Maksymilian zmarł w 1777. Po jego śmierci o schedę toczyła się wojna o sukcesję bawarską (1778-1779).

[edytuj] 1777-1799

Karol IV Teodor Wittelsbach

Żołnierze bawarscy z początku XVIII w.

W latach 1777-1799 panował Karol IV Teodor Wittelsbach.
Jeszcze gdy od 1742 roku Karol panował w elektoracie Palatynatu ufundował tam akademie nauk. Uczynił ze swojej rezydencji w Mannheim centrum kultury. Gościł wielu pisarzy, malarzy, muzyków (m.in. Wolfgang Amadeusz Mozart, Voltaire).
W 1777 roku umarł elektor Bawarii Maksymilian III Karol został jego następcą. Karol przeniósł się wraz z dworem do Monachium. Jednak nie zdobył serc mieszkańców Bawarii ponieważ zaproponował cesarzowi Józefowi II oddanie części Bawarii w zamian za Niderlandy Austriackie. Wywołało to wybuch wojny prusko-austriackiej 1778-1779 zakończonej pokojem w Cieszynie. Na mocy tego pokoju potomkowie Karola nie mogli wstąpić na tron. A elektorat Bawarii i Palatynatu miały zostać połączone w osobie Maksymiliana I Józefa po śmierci Karola. Karol przyczynił się do rozwoju stolicy. W Monachium stworzył Englischer Garten. Zlikwidował założony przez Adama Weishaupta zakon iluminatów - instytucję quasi-terrorystyczną.