Bitwa pod Szackiem
Z Wikipedii
| Bitwa pod Szackiem Kampania wrześniowa 1939 |
|||||||||||||||||
| Data | 28 września 1939 | ||||||||||||||||
| Miejsce | Szack | ||||||||||||||||
| Wynik | wygrana Polaków | ||||||||||||||||
| Terytorium | II Rzeczpospolita | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Kampania wrześniowa 1939 |
|---|
|
Westerplatte – Gdańsk – Granica – Krojanty – Lasy Królewskie – Mokra – Pszczyna – Mława – Bory Tucholskie – Jordanów – Borowa Góra – Mikołów – Węgierska Górka – Tomaszów Mazowiecki – Wizna – Przemyśl – Piotrków – Różan – Iłża – Nowogród – Łomża – Wola Cyrusowa – Warszawa – Bzura – Jarosław – Kałuszyn – Mińsk Mazowiecki – Węgrów – Wilno – Lwów – Modlin – Kobryń – Brześć – Wybrzeże i Bałtyk – Tomaszów Lubelski – Wólka Węglowa – Obrona Palmir – Łomianki - Janów, Wereszyca i Hołosko – Krasnystaw – Grodno – Cześniki – Krasnobród – Władypol – Szack – Wytyczno – Parczew – Kock |
Bitwa pod Szackiem została stoczona w dniach 29 - 30 września 1939 między 52 Dywizją Strzelecką Armii Czerwonej, a liczącą w tym czasie około 4000 żołnierzy grupą KOP generała Wilhelma Orlika-Rückemanna.
Walki o miejscowość rozpoczęli Sowieci, uprzedzając polski atak. Kilka czołgów i samochody z piechotą ruszyło przez groble wśród bagien na pozycje polskie, które znajdowały sie na wschód i południowy wschód od wsi. Oddziały KOP podpuściły wroga blisko i otworzyły ogień z działek ppanc. i karabinów maszynowych. W czasie tej walki zniszczono 8 czołgów, które zablokowały wąską groble, sowieci wycofali sie w popłochu zostawiając rannych i zabitych. Następnie rozpoczął sie polski atak na Szack. Wieś została ostrzelana przez artylerię a następnie doszło do szturmu i krwawej walki na bagnety. W południe została zdobyta. Znalezione tu zaopatrzenie poprawiło sytuację wyczerpanych fizycznie i psychicznie polskich żołnierzy. Po południu zajęto przy drobnych potyczkach kilka okolicznych wsi. Pościg za niedobitkami 52 DS trwał do wieczora, ale nie powiódł się, Rosjanie zbiegli na północny wschód do Małoryty. W ciągu następnego dnia polskie oddziały zniszczyły przednie straże kolejnej dywizji, następnie ruszyły w kierunku Bugu. W walkach z bolszewikami zginęło około 350 polskich żołnierzy a przeszło 900 zostało rannych. KOP stracił też sporo amunicji zwłaszcza artyleryjskiej i kilka ciężarówek. Straty nieprzyjaciela były większe. Zginęło około 500 żołnierzy a 1600 zostało rannych, utracono również kilkanaście dział i samochodów, Siemion Timoszenko przyznał się do straty 7 czołgów i kilku samochodów pancernych. Niektórzy polscy historycy twierdzą jednak, że Armia Czerwona straciła wtedy nawet 40 czołgów.
Spis treści |
[edytuj] Zbrodnia w Mielnikach
W Mielnikach Sowieci zabili 18 oficerów [1].
[edytuj] Przypisy
- ↑ Wg źródeł radzieckich 7 czołgów, wg polskich 40.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Literatura
- Czesław Grzelak, "Szack - Wytyczno 1939", wyd. Bellona, Warszawa 1993, ISBN 83-11-09324-5.
