Brakujące ogniwo ewolucji

Z Wikipedii

1850
1900
1950
2002
Wykresy pokazujące znane nauce gatunki hominidów w wybranych latach. Każdy gatunek jest pokazany jako prostokąt pokazujący objętość jamy czaszkowej znalezisk danego gatunku oraz daty graniczne znalezisk. Sekwencja diagramów pokazuje wypełnianie przestrzeni pomiędzy uprzednio znanymi gatunkami poprzez nowe znaleziska.

Brakujące ogniwo – określenie pochodzące od samego Darwina, pomysłodawcy teorii ewolucji, używane jako nazwa hipotetycznych form o cechach pośrednich pomiędzy współczesnymi organizmami, które powinny występować wśród skamielin, jeśli proces ewolucji zachodził w rzeczywistości. Konieczność istnienia brakujących ogniw niepokoiła Darwina i wynikała z niekompletności zapisu kopalnego. Ślady wielu prehistorycznych organizmów nie dotrwały do czasów współczesnych albo jeszcze nikt ich nie odszukał. Proces fosylizacji jest zjawiskiem przypadkowym i niektóre istoty żywe niezwykle rzadko mu ulegają, co powoduje, że znana nauce historia procesu ewolucji na Ziemi jest niepełna.

[edytuj] Potwierdzenie teorii ewolucji

Koncepcja brakującego ogniwa została pozytywnie zweryfikowana, bo Darwin przewidział istnienie organizmów, które potem odnaleziono. Obecnie teoria ewolucji pozwala na dość precyzyjne ustalenie czasu geologicznego i miejsca, gdzie formy przejściowe powinny się znajdować. Przewidywania te są stosowane na szeroką skalę w praktyce poszukiwawczej paleontologii. Jedną z najnowszych skamieniałości odkrytych w ten sposób jest Tiktaalik, forma przejściowa pomiędzy rybami trzonopłetwymi, a wczesnymi czworonogami.

[edytuj] Lista brakujących ogniw

• Od bezkręgowców do ryb
  • Pikaia
  • Conodonta
  • Haikouichthys
  • Arandaspis
  • Birkenia
• Od ryb do płazów
  • Gogonasus
  • Osteolepis
  • Eusthenopteron
  • Panderichthys
  • Tiktaalik roseae
  • Elginerpeton
  • Obruchevichthys
  • Hynerpeton
  • Tulerpeton
  • Acanthostega
  • Ichthyostega
  • Pederpes
• Od płazów do wczesnych gadów (owodniowce):
  • Proterogyrinus
  • Limnoscelis
  • Tseajaia
  • Solenodonsaurus
  • Hylonomus
  • Paleothyris
• Od gadów z podgromady synapsida do ssaków:
  • Protoclepsydrops
  • Clepsydrops
  • Dimetrodon
  • Procynosuchus
  • Cynognathus
• Od gadów do ptaków:
  • Protoavis ?
  • Compsognathus
  • Archeopteryx
  • Changchengornis
  • Confuciusornis
  • Ichthyornis
• Od ssaków lądowych do waleni:
  • Pakicetus
  • Ambulocetus
  • Rodhocetus
  • Indocetus
  • Artiocetus
  • Dorudon
  • Basilosaurus
  • Eurhinodelphis
  • Mammalodon
• Od małych ssaków do koni:
  • Hyracotherium
  • Mesohippus
  • Parahippus
  • Merychippus
  • Pliohippus
  • Equus
• Od małp do ludzi:
  • Ardipithecus
  • Australopithecus
  • Homo habilis
  • Homo erectus

[edytuj] Ewolucyjny paradoks Zenona

Spory, jakie prowadzili pierwsi ewolucjoniści z przeciwnikami tej teorii, spowodowały sformułowanie paradoksu opartego na koncepcji brakującego ogniwa, którego źródło można dobrze zilustrować hipotetycznym dialogiem Zwolennika i Przeciwnika teorii Darwina:

Przeciwnik: Teoria ewolucji jest nieprawdziwa, ponieważ nie znaleziono brakującego ogniwa.

Zwolennik: Ależ znaleziono: (długa lista znalezisk).

Przeciwnik: No tak, ale to jest jeszcze gorzej dla ewolucji, bo teraz są dodatkowe brakujące ogniwa, łączące te formy, które wymieniłeś.

Zgodnie z rozumowaniem krytyków ewolucji potwierdzenie istnienia brakującego ogniwa powinno prowadzić do braku dwóch kolejnych ogniw itd. W ten sposób ewolucja miała posiadać coraz więcej braków, co prowadziło ich zdaniem do wniosku, że nie mogła faktycznie zachodzić.

W odpowiedzi zwolennicy teorii Darwina zwrócili uwagę, że argumentacja ta ma formę równoważną z eleackim paradoksem podziału sformułowanym przez Zenona:

Przedmiot, aby przemierzyć jakąś drogę, najpierw musi przebyć połowę tej drogi, ale zanim do niej dotrze, musi przebyć połowę połowy itd. W ten sposób, jako że zawsze można znaleźć połowę odcinka, ruch nie może się w ogóle rozpocząć.

Rozwiązanie paradoksu Zenona dla brakującego ogniwa ewolucji było możliwe dzięki unaocznieniu pewnego faktu – organizmy żywe pojawiają się w kolejnych pokoleniach. Między ostatnim wspólnym przodkiem, a pojawieniem się człowieka, Ziemię zamieszkiwała skończona liczba kolejnych generacji istot żywych tworzących swoistą sztafetę. Liczba brakujących ogniw jest ściśle ograniczona. Odszukanie kolejnych z nich było tylko kwestią czasu, ale zawsze pozostaną jakieś braki, ponieważ proces fosylizacji miał charakter wybiórczy. Niektóre formy życia nie pozostawiły skamielin, które można badać po milionach lat. Paradoks brakującego ogniwa okazał się zdaniem ewolucjonistów przypadkiem argumentu z niewiedzy, ponieważ zbudowany był na faktach których nie znano. p • d • e Ewolucja biologiczna Mechanizmy ewolucji: dobór: naturalny • sztuczny • płciowy • krewniaczy • grupowy • mechanizmy neutralne: dryf genetyczny • efekt założyciela • efekt wąskiego gardła Specjacja: sympatryczna • allopatryczna • parapatryczna Zagadnienia: ostatni wspólny przodek • brakujące ogniwo • konwergencja • evo-devo Materiał dowodowy: zięby Darwina • ćma (krępak nabrzozak) • nasionnica jabłoniowa • wójcik Naukowcy: C. Darwin • A.R. Wallace • E. O. Wilson • E. Mayr • G. Mendel • R. Fisher • T. H. Morgan • W. D. Hamilton • T. Dobzhansky Historia: katastrofizm • lamarkizm • ortogeneza Ataki ideologiczne: kreacjonizm • teoria inteligentnego projektu • nieredukowalna złożoność Inne dziedziny: algorytm genetyczny • darwinizm społeczny • memetyka • socjobiologia • psychologia ewolucyjna • sztuczne życie