Jan Wroczyński

Z Wikipedii

Jan Wroczyński - ps. "Rejtan" (ur. 6 czerwca 1876 w majątku Ozierany w pow. dubieńskim, zm. 28 kwietnia 1945 w Warszawie) - inżynier, pułkownik saperów armii rosyjskiej i tytularny generał dywizji Wojska Polskiego.

Kształcił się w Korpusie Kadetów w Niżnym Nowgorodzie. Od 1894 w służbie rosyjskiej. W 1887 absolwent Oficerskiej Szkoły Inżynieryjnej, a w 1905 Mikołajewskiej Akademii Inżynieryjno Wojskowej w Petersburgu. Budował twierdzę w Libawie i Kownie. W 1905 awansował na kapitana, a w 1913 podpułkownika. Walczył w I wojnie światowej na froncie niemieckim, ostatnio jako szef Wojsk Inżynieryjnych 2 armii. Po rewolucji 1917 czynny w Zwiazku Wojskowym Polaków na Białorusi.

Od X 1917 do maja 1918 w I Korpusie Polskim na Wschodzie. Po kapitulacji korpusu przedostał się do Warszawy. Od VI do XI 1918 był członkiem Tajnej Rady Wojskowej w Warszawie, która przygotowywała kadrę dla przyszłego Wojska Polskiego.

Od XI 1918 - II 1919 kierownik Ministerstwa Spraw Wojskowych, pierwszego w Rzeczypospolitej Polskiej. Zapoczątkował organizację naczelnych władz wojskowych, opracowywanie ustaw wojskowych i norm zaopatrzenia. Od czerwca 1919 szef sztabu Dowództwa Głównego Armii Wielkopolskiej; generał brygady z 1 VI 1919. Podczas wojny polsko-bolszewickiej szef fortyfikacji 1 Armii, a potem w 1920 kolejno: zastępca komisarza rządu do demilitaryzacji granicy z Niemcami, członek Rady Fortyfikacyjnej i wkrótce inspektor robót fortyfikacyjnych na wszystkich liniach obrony kraju. W lipcu 1920 dowódca Grupy Operacyjnej pod Ostrołęką, wreszcie od sierpnia szef Oddziału Naczelnej Kontroli Wojskowej. W wyniku weryfikacji uzyskał prawo do tytułu generała dywizji i w czerwcu 1923 przeszedł na własna prośbę w stan spoczynku.

Osiadł w Warszawie, gdzie prowadził przedsiębiorstwo budowlane, brał udział w budowie Centralnego Okregu Przemysłowego, wykonał kopiec dowborczyków. Podczas II wojny światowej działal w Towarzystwie Patriotycznym. Rozwazano jego kandydaturę na komendanta zjednoczonych sił ruchu oporu, chociaż nie brał w nim udziału. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Odznaczenia; Virtuti Militari,Polonia Restituta 3 kl.