Korpus posiłkowy Hieronima Augustyna Lubomirskiego
Z Wikipedii
| III wojna polsko-turecka 1683-1699 |
|---|
|
Wiedeń - Parkany - Jazłowiec - Jassy - Kamieniec Podolski - Suczawa - Uścieczko - Lwów - Podhajce |
Korpus posiłkowy Hieronima Augustyna Lubomirskiego - korpus posiłkowy wojsk austriackich szefostwa marszałka nadwornego koronnego Hieronima Lubomirskiego [1], istniejący w latach 1683-1685.
Zgodnie z umową podpisaną 1 lutego 1683 korpus był na żołdzie cesarza Austrii Leopolda I Habsburga.
Chętnych do zaciągu nie brakowało, ponieważ werbownicy Lubomirskiego oferowali korzystne warunki, zarówno żołd wyższy niż w Rzeczypospolitej jak i zaliczki.
Regimenty rajtarskie i dragońskie były wówczas tworzone według etatu austriackiego, identycznego dla kirasjerów i dragonów. Etat obejmował 11-osobowy sztab oraz 10 kompanii po 80 żołnierzy, razem 811 osób [2].
Spis treści |
[edytuj] Skład w 1683
2 regimenty rajtarskie (po 811 koni każdy)
- regiment rajtarski Hieronima Augustyna Lubomirskiego - pod faktycznym dowództwem pułkownika Jana Butlera
- regiment rajtarski Jana Kazimierza Tedtwina
1 regiment dragoński (811 koni)
4 chorągwie pancerne (po 100 koni każda)
- chorągiew pancerna Bielickiego
- chorągiew pancerna Grocholskiego
- chorągiew pancerna Kreuza
- chorągiew pancerna Mroczka
[edytuj] Na żołdzie cesarza
Korpus wziął udział w wojnie polsko-tureckiej 1683-1699, m.in. w walce o ufortyfikowaną wieś Kahnebergerdörfer, w bitwie pod Wiedniem (12 września 1683) czy bitwie pod Parkanami (9 października 1683).
Korpus Lubomirskiego i cała jazda cesarska osłaniały działania oblężnicze w czasie oblężenia Esztergomu na wypadek ewentualnej odsieczy Turków. W listopadzie regimenty korpusu trafiły do kwater zimowych na Spiszu. Przed powrotem do kraju wzięły jeszcze udział w kampaniach węgierskich 1684-1685.
[edytuj] Powrót do kraju
Oba regimenty rajtarskie a także chorągwie pancerne zostały zwinięte i wróciły razem z samym Lubomirskim do kraju jesienią 1685. Jedynie regiment dragoński Kazimierza Königsegga, już z nowym dowódcą, pozostał przy cesarzu do 1700.
Przypisy
[edytuj] Bibliografia
- Konstanty Górski, Historia jazdy polskiej, Kraków 1894.
[edytuj] Zobacz też
autorament * chorągwie kopijnicze, strzelcze, tatarskie, wołoskie * hajducy * husaria * Kawaleria Narodowa * konfederacja barska 1768-72, targowicka 1792-93 * konfederacja żołnierska * korpus posiłkowy H.A. Lubomirskiego * Kozacy rejestrowi * Kozacy zaporoscy * Lisowczycy * oberszter * piechota dymowa, łanowa, wybraniecka * pospolite ruszenie * rejestr kozacki * Semeni * OdB w 1626 * OdB w 1633 * OdB w 1683 * OdB w 1792 * wojsko komputowe, kwarciane, ordynackie, zaciężne * Wojsko Kurlandii i Semigalii
Armia koronna * hetman wielki koronny * hetman polny koronny * Komisja Wojskowa Koronna * Korpus Inżynierów Koronnych Dywizje w XVII w.: J.S. Lubomirskiego * S.R. Potockiego Dywizje w XVIII w.: 1 * 2 * 3 * 4 * Kijowsko-Bracławska * Małopolska * Nadnarwiańska * Wielkopolska * Wołyńsko-Podolska Brygady Kawalerii Nar.: 1 * 2 * 3 * 4 * 5 * 6 * 7 * 8
Armia litewska * hetman wielki litewski * hetman polny litewski * Komisja Wojskowa Wlk. Ks. Lit. * Korpus Inżynierów Wlk. Ks. Lit. * Petyhorcy Dywizje w XVIII w.: 1 * 2 Brygady Kawalerii Nar.: 1 (Husarska, Kowieńska) * 2 (Petyhorska, Pińska) * 3
Insurekcja kościuszkowska: Najwyższy Naczelnik * insurekcja warszawska, wileńska, wielkopolska Dywizje: Najwyższego Naczelnika * J. Zajączka * S. Mokronowskiego * K. Sierakowskiego * Nadnarwiańska * A. Ponińskiego * J. H. Dąbrowskiego * Główna Litewska * F. Sapiehy * R. Giedroycia
