Litwini w Polsce
Z Wikipedii
Litewska mniejszość narodowa liczy w Polsce 5,8 tys. osób według narodowego spisu powszechnego z 2002; ambasada litewska w Polsce podaje liczbę 15 000 osób pochodzenia litewskiego [1]. Zamieszkuje przede wszystkim tereny Suwalszczyzny, gminy: Puńsk, Szypliszki, Krasnopol i Sejny.
W 2002 r przeprowadzony narodowy spis powszechnego ludności i mieszkań wykazał, że mniejszość litewska liczy 5 639 osób w tym:
- w województwie podlaskim - 5 097
- w województwie mazowieckim - 99,
- w województwie warmińsko-mazurskim - 83,
- w województwie pomorskim - 75,
- w województwie zachodniopomorskim - 67,
- w województwie dolnośląskim - 53.
W gminie Puńsk Litwini stanowią 74,4% ludności i mają dominujący udział we władzach samorządowych. Język litewski został w tej gminie uznany w 2006 za język pomocniczy. Litwini mają także przedstawicieli we władzach powiatu sejneńskiego.
Większość polskich Litwinów należy do kościoła rzymskokatolickiego.
Język litewski jest nauczany w 17 placówkach, do których uczęszcza ok. 730 uczniów. Mniejszość litewska jako jedyna w Polsce używa języka ojczystego do nauczania prawie wszystkich przedmiotów w szkole.
Obecnie w Polsce działa 5 litewskich organizacji pozarządowych o charakterze narodowym: Stowarzyszenie Litwinów w Polsce, Wspólnota Litwinów w Polsce, skonfederowana ze Światową Wspólnotą Litwinów, Stowarzyszenie Św. Kazimierza i Stowarzyszenie Młodzieży Litewskiej w Polsce.
[edytuj] Historia
Narodowość litewską podczas spisu ludności w 1931 roku zadeklarowało 80 tys. obywateli ówczesnego państwa polskiego.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Źródła
- Społeczność litewska w Polsce
- Bronisław Makowski, "Litwini w Polsce 1920-1939", PWN, Warszawa 1986, ISBN 83-01-06805-1
