Medaliści igrzysk olimpijskich w kolarstwie szosowym

Z Wikipedii

Medaliści Igrzysk Olimpijskich w kolarstwie szosowym. Do czasu Igrzysk Olimpijskich w Atlancie w kolarstwie olimpijskim nie startowali kolarze zawodowi, były to wyścigi dla amatorów.

Spis treści 1 Wyścig ze startu wspólnego 2 Jazda indywidualna na czas 3 Jazda drużynowa na czas 4 Zobacz też

[edytuj] Wyścig ze startu wspólnego

Rok	Miejsce IO	Złoty medal	Srebrny medal	Brązowy medal
1896	Ateny Grecja	Aristidis Konstantinidis  Grecja	August Goedrich  Niemcy	Edward Battell  Wielka Brytania
1936	Berlin Niemcy	Robert Charpentier  Francja	Guy Lapébie  Francja	Ernst Nievergelt  Szwajcaria
1948	Londyn Wielka Brytania	José Beyaert  Francja	Gerardus Petrus Voorting  Holandia	Lode Wouters  Belgia
1952	Helsinki Finlandia	André Noyelle  Belgia	Robert Grondelaers  Belgia	Edi Ziegler  Niemcy
1956	Melbourne Australia	Ercole Baldini  Włochy	Arnaud Geyre  Francja	Alan Jackson  Wielka Brytania
1960	Rzym Włochy	Wiktor Kapitonow  ZSRR	Livio Trapé  Włochy	Willy van den Berghen  Belgia
1964	Tokio Japonia	Mario Zanin  Włochy	Kjell Akerström Rodian  Dania	Walter Godefroot  Belgia
1968	Mexico City Meksyk	Pierfranco Vianelli  Włochy	Leif Mortensen  Dania	Gösta Pettersson  Szwecja
1972	Monachium Niemcy	Hennie Kuiper  Holandia	Keven Clyde Sefton  Australia	Bruce Biddle  Nowa Zelandia
1976	Montreal Kanada	Bernt Johansson  Szwecja	Giuseppe Martinelli  Włochy	Mieczysław Nowicki  Polska
1980	Moskwa ZSRR	Siergiej Suchoruczenkow  ZSRR	Czesław Lang  Polska	Jurij Barinow  ZSRR
1984	Los Angeles Stany Zjednoczone	Alexi Grewal  Stany Zjednoczone	Steve Bauer  Kanada	Dag Otto Lauritzen  Norwegia
1988	Seul Korea Południowa	Olaf Ludwig  NRD	Bernd Gröne  Niemcy	Christian Henn  Niemcy
1992	Barcelona Hiszpania	Fabio Casartelli  Włochy	Hendrik Dakker  Holandia	Dainis Ozols  Łotwa
1996	Atlanta Stany Zjednoczone	Pascal Richard  Szwajcaria	Rolf Sorensen  Dania	Maximilian Sciandri  Wielka Brytania
2000	Sydney Australia	Jan Ullrich  Niemcy	Aleksander Winokurow  Kazachstan	Andreas Klöden  Niemcy
2004	Ateny Grecja	Paolo Bettini  Włochy	Sergio Paulinho  Portugalia	Axel Merckx  Belgia

W latach 1900-1932 nie rozgrywano wyścigu ze startu wspólnego.

[edytuj] Jazda indywidualna na czas

Rok	Miejsce IO	Złoty medal	Srebrny medal	Brązowy medal
1912	Sztokholm Szwecja	Rudolph Lewis  Republika Południowej Afryki	Frederick Grubb  Wielka Brytania	Carl Schutte  Stany Zjednoczone
1920	Antwerpia Belgia	Herry Stenqvist  Szwecja	Henry Kallenbrun  Republika Południowej Afryki	Fernand Canteloube  Francja
1924	Paryż Francja	Armand Blanchonnet  Francja	Henri Hoevenaers  Belgia	René Hamel  Francja
1928	Amsterdam Holandia	Henry Hansen  Dania	Frank Southall  Wielka Brytania	Gösta Carlsson  Szwecja
1932	Los Angeles Stany Zjednoczone	Attillo Pavesi  Włochy	Guglielmo Segato  Włochy	Bernhard Britz  Szwecja
1996	Atlanta Stany Zjednoczone	Miguel Indurain  Hiszpania	Abraham Olano  Hiszpania	Chris Boardman  Wielka Brytania
2000	Sydney Australia	Wiaczesław Ekimow  Rosja	Jan Ullrich  Niemcy	Lance Armstrong  Stany Zjednoczone
2004	Ateny Grecja	Tyler Hamilton  Stany Zjednoczone	Wiaczesław Ekimow  Rosja	Bobby Julich  Stany Zjednoczone

W latach 1896-1908 oraz 1936-1992 nie rozgrywano jazdy indywidualnej na czas.

[edytuj] Jazda drużynowa na czas

obecnie nie rozgrywa się tej konkurencji na Igrzyskach Olimpiskich

Rok	Miejsce IO	Złoty medal	Srebrny medal	Brązowy medal
1912	Sztokholm Szwecja	Eric Friborg, Ragnar Malm, Axel Persson, Algot Lönn  Szwecja	Frederick Grubb, Leon Maredith, Charles Moss, William Hammond  Anglia	Carl Schutte, Alvin Loftes, Albert Krushel, Walter Martin  Stany Zjednoczone
1920	Antwerpia Belgia	Fernand Canteloube, Georges Detraille, Achille Souchard, Marcel Gobillot  Francja	Harry Stenqvist, Ragnar Malm, Axel Person, Sigfrid Lundberg  Szwecja	Jean Janssens, Albed de Bunné, André Vercruysse, Albert Wyckmans  Belgia
1924	Paryż Francja	Armand Blanchonnet, René Hamel, Georges Wambst  Francja	Henri Hoevenaers, Alphonse Partondry, Jean van den Bosch  Belgia	Gunnar Sköld, Erik Bohlin, Ragnar Malm  Szwecja
1928	Amsterdam Holandia	Henry Hansen, Leo Nielsen, Orla Jörgensen  Dania	Frank Southall, John Lautewasser, John Middleton  Wielka Brytania	Gösta Carlsson, Erik Jansson, E. Georg Johnsson  Szwecja
1932	Los Angeles Stany Zjednoczone	Attillo Pavesi, Guglielmo Segato, Giuseppe Olmo  Włochy	Frode Sörensen, Leo Nielsen, Henry Hansen  Dania	Bernhard Britz, Sven Höglund, A. Arne Berg  Szwecja
1936	Berlin Niemcy	Robert Charpentier, Guy Lapébie, Robert Dorgebray  Francja	Ernst Nievergelt, Edgar Buchwalder, Kurt Ott  Szwajcaria	Auguste Garrebeek, Armand Putzeys, Francois Vandermette  Belgia
1948	Londyn Wielka Brytania	Lode Wouters, Léon Delathouwer, Eugene van Roosbroeck  Belgia	Robert Maitland, Gordon Thomas, C.S. Ian Scott  Wielka Brytania	José Beyaert, Alain Moineau, Jacques Dupont  Francja
1952	Helsinki Finlandia	André Noyelle, Robert Grondelaers, Lucien Victor  Belgia	Dino Bruni, Vincenzo Zucconelli, Gianni Ghidini  Włochy	Jacques Anquetil, Alfred Tonello, Claude Rover  Francja
19561	Melbourne Australia	2 - Arnaud Geyre, 8 - Maurice Moucheraud, 12 - Michal Vermeulin  Francja	3 - Alan Jackson, 6 - Arthur Stanley Brittain, 14 - William Holmes  Wielka Brytania	4 - Horst Tüller, 5 - Gustaw-Adolf Schur, 16 - Reinhold Pommer  Niemcy/ NRD
1960	Rzym Włochy	Antonio Bailetti, Ottavio Cogilati, Giacomo Fornoni, Livio Trapé  Włochy	Gustaw-Adolf Schur, Egon Adler, Erich Hagen, Günter Lörke  NRD	Wiktor Kapitonow, Jewgienij Klewzow, Jurij Melichow, Aleksiej Pietrow  ZSRR
1964	Tokio Japonia	Evert Dolman, Gerben Karstens, Johannes Pieterse, Hubertus Zoet  Holandia	Severino Andreoli, Luciano Dalla Bona, Pietro Guerra, Ferrucio Manza  Włochy	Seen Hamrin, Erik Pettersson, Gösta Pettersson, Sture Pettersson  Szwecja
1968	Mexico City Meksyk	Fedor den Hertog, Jan Krekels, Merinus Pijnen, Joop Zoetemelk  Holandia	Erik Pettersson, Gösta Pettersson, Sture Pettersson, Tomas Pettersson  Szwecja	Giovanni Bramucci, Vittorio Mercelli, Mauro Simonetti, Pierfranco Vianelli  Włochy
1972	Monachium Niemcy	Boris Żukow, Walery Jardy, Gienadij Komnatow, Walery Lichaczew  ZSRR	Lucjan Lis, Edward Barcik, Stanisław Szozda, Ryszard Szurkowski  Polska	Ludo Delcroix, Gustaaf Hermans, Gustaaf Van Cauter, Louis Verreydt  Belgia
1976	Montreal Kanada	Anatolij Czukanow, Walery Czapłygin, Władimir Kaminski, Aavo Pikkuus  ZSRR	Tadeusz Mytnik, Mieczysław Nowicki, Stanisław Szozda, Ryszard Szurkowski  Polska	Verner Blaudzun, Gert Frank, Jörgen Hansen, Törgen Lund  Dania
1980	Moskwa ZSRR	Jurij Kaszirin, Oleg Łogwin, Siergiej Szełpakow, Anatolij Jarkin  ZSRR	Falk Boden, Bernd Drogan, Olaf Ludwig, Hans Joachim Hartnick  NRD	Michal Klasa, Vlastibor Konecny, Alipi Kostadinow, Jiri Skoda Czechosłowacja
1984	Los Angeles Stany Zjednoczone	Marcello Bartalini, Marco Giovannetti, Eros Poli, Claudio Vandelli  Włochy	Alfred Achermann, Richard Trinkler, Laurenl Vial, Benno Wiss  Szwajcaria	Ronald Kiefel, Roy Knickman, Davis Phinney, Andrew Weaver  Stany Zjednoczone
1988	Seul Korea Południowa	Uwe Ampler, Mario Kummer, Maik Landsmann, Jan Schur  NRD	Joachim Halupczok, Zenon Jaskuła, Marek Leśniewski, Andrzej Sypytkowski  Polska	Björn Johansson, Jan Karlsson, Michel Lafis, Anders Jari  Szwecja
1992	Barcelona Hiszpania	Bernd Dittert, Christian Meyer, Uwe Peschel, Michael Rich  Niemcy	Flavio Anastasia, Luca Colombo, Gianfranco Contri, Andrea Peron  Włochy	Hervé Boussard, Didier Faivre-Pierret, Philippe Gaumont, Jaen-Louis Harel  Francja

¹  Zastosowano inny sposób klasyfikacji - kolarze jechali oddzielnie, następnie sumowano zajęte przez nich pozycje w obrębie jednej drużyny narodowej i drużyna, która uzyskała najmniej pktów, zdobywała złoty medal.

[edytuj] Zobacz też

• Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 2004 w kolarstwie
• Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym