Mosze Szarett
Z Wikipedii
| Mosze Szarett | |
| Data urodzenia | 1894 |
| Data śmierci | 1965 |
| Premier Izraela | |
| Okres urzędowania | od 1954 do 1955 |
| Przynależność polityczna | Mapai |
| Poprzednik | Dawid Ben Gurion |
| Następca | Dawid Ben Gurion |
Moshe Sharett (hebr. משה שרת, właśc. Mosze Szertok, ur. 15 października 1894 – zm. 7 lipca 1965) – polityk izraelski, drugi premier Izraela.
Urodził się w 1894 roku w Chersoniu na Ukrainie.
W 1906 roku wraz z rodziną wyemigrował do Palestyny.
W 1909 roku jego rodzina była jednymi z założycieli miasta Tel Awiw. Podjął studia prawnicze w Stambule. Podczas I wojny światowej służył w tureckiej armii jako tłumacz języków tureckiego i arabskiego.
W 1920 roku wstąpił do socjalistycznej partii Ahdut Ha'avoda (znanej później jako Mapai).
W 1922 roku wyjechał do Londynu i kontynuował studia ekonomii (do 1924 r.). W 1925 roku został redaktorem naczelnym gazety Davar, która była organem prasowym Powszechnej Organizacji Robotników Żydowskich w Ziemi Izraela (Histadrut). W 1931 roku wstąpił do politycznej sekcji Agencji Żydowskiej.
Podczas II wojny światowej pomagał w tworzeniu Brygady Żydowskiej.
Po powstaniu niepodległego państwa Izrael (1948 r.) został ministrem spraw zagranicznych. Aktywnie działał na rzecz poprawy wizerunku Izraela na arenie międzynarodowej. Doprowadził do przystąpienia Izraela do Organizacji Narodów Zjednoczonych. Prowadził negocjacje z Niemcami zakończone podpisaniem umowy o reparacjach (1952 r.).
W grudniu 1953 roku partia Mapai wyznaczyła go na wicepremiera. 26 stycznia 1954 roku został premierem izraelskiego rządu. Kontynuował on politykę wspierania imigracji oraz dopomagania w absorpcji w Ziemi Izraela. 3 listopada 1955 roku ustąpił z urzędu premiera.
Przewodniczył pracy Beit Berl College, oraz był dyrektorem generalnym domu wydawniczego Am Oved (instytucja Histadrut). Reprezentował Partię Pracy w międzynarodowych środowiskach socjalistycznych. W 1960 roku podczas Światowego Kongresu Syjonistów został wybrany na przewodniczącego Światowej Organizacji Żydowskiej i Agencji Żydowskiej.
[edytuj] Zobacz też
Dawid Ben Gurion (1948‑1954) • Mosze Szarett (1954‑1955) • Dawid Ben Gurion (1955‑1963) • Lewi Eszkol (1963‑1969) • Golda Meir (1969‑1974) • Icchak Rabin (1974‑1977) • Menachem Begin (1977‑1983) • Icchak Szamir (1983-1984) • Szymon Peres (1984-1985) • Icchak Szamir (1986-1992) • Icchak Rabin (1992‑1995) • Szymon Peres (1995-1996) • Beniamin Netanjahu (1996-1999) • Ehud Barak (1999-2001) • Ariel Szaron (2001-2006) • Ehud Olmert (od 2006)
