Sytuacja prawna i społeczna osób LGBT na Białorusi
Z Wikipedii
Spis treści |
[edytuj] Prawo a dyskryminacja osób homoseksualnych
Kontakty homoseksualne zostały zalegalizowany na Białorusi dopiero w 1994 roku. W tym samym roku zrównano ze sobą wiek osób legalnie dopuszczających się kontaktów homo- i heteroseksualnych, wynosi on 16 lat. Geje są wykluczeni ze służby wojskowej z powodu swojej orientacji seksualnej. Homoseksualizm wciąż jest klasyfikowany w białoruskich podręcznikach jako seksualna dewiacja i choroba.
Przed przejęciem władzy przez Aleksandra Łukaszenkę niektóre lewicowe partie polityczne popierały prawa gejów i lesbijek.
Podczas posiedzenia niższej izby białoruskiego parlamentu w kwietniu 2005 roku rozważano ponowne wprowadzenie karalności kontaktów homoseksualnych. Proponowano nawet najwyższy wymiar kary - karę śmierci (Białoruś jest jedynym krajem w Europie, gdzie kara śmierci jest nadal wykonywana).
[edytuj] Ochrona prawna przed dyskryminacją
Ogólnokrajowa
Białoruskie prawo nie gwarantuje żadnego zakazu dyskryminacji przez wzgląd na orientację seksualną.
Azyl
Białoruskie przepisy prawne nie przyznają prawa osobom do ubiegania się o azyl polityczny z powodu prześladowań przez wzgląd na orientację seksualną we własnym kraju. Były przypadki, kiedy białoruscy homoseksualiści uzyskiwali azyl za granicą.
[edytuj] Uznanie związków osób tej samej płci
W białoruskim ustawodawstwie nie istnieje żadna prawna forma uznania związków jednopłciowych. Nie ma również żadnych planów uregulowania tej kwestii.
[edytuj] Życie osób LGBT w kraju
Białorusini należą do społeczeństw nietolerancyjnych wobec homoseksualistów. Geje i lesbijki na Białorusi wciąż spotykają się z przejawami dyskryminacji. Uprzedzenia i homofobia mieszkańców kraju są bardzo rozpowszechnione. Nadal zdarzają się przypadki prześladowań homoseksualistów przez milicję. Prezydent Białorusi Alaksandar Łukaszenka jest negatywnie nastawiony w stosunku do homoseksualistów.
Na Białorusi istnieje mała scena gejowska, skoncentrowana wyłącznie w Mińsku. W 2000 roku władze zamknęły jedyny ówczesny lokal dla gejów w tym kraju. Obecnie miasto dysponuje dwoma lokalami gejowskimi i kilkoma gay-friendly.
W kraju wydawany jest jeden magazyn gejowski, działa kilka organizacji zajmujących się walką o prawa społeczności LGTB. Pierwszą publiczną manifestacją, której uczestnikami byli przedstawiciele LGBT (około 300 osób), był protest zorganizowany w 1999 roku w Mińsku. Do tej pory na Białorusi nie odbywały się żadne marsze środowisk homoseksualnych. Zaplanowane parady homoseksualistów (gaypride parade) zostały zabronione przez władze w 1999, 2000, i 2001 roku.
Na społeczne postrzeganie homoseksualizmu ma też wpływ negatywne stanowisko Cerkwi prawosławnej.
[edytuj] Zobacz też
Albania • Andora • Austria • Belgia • Białoruś • Bośnia i Hercegowina • Bułgaria • Chorwacja • Czarnogóra • Czechy • Dania • Estonia • Finlandia • Francja • Grecja • Hiszpania • Holandia • Irlandia • Islandia • Kosowo • Liechtenstein • Litwa • Luksemburg • Łotwa • Macedonia • Malta • Mołdawia • Monako • Niemcy • Norwegia • Polska • Portugalia • Rosja • Rumunia • San Marino • Serbia • Słowacja • Słowenia • Szwajcaria • Szwecja • Turcja • Ukraina • Watykan • Węgry • Wielka Brytania • Włochy |
||
Małżeństwo osób tej samej płci w Europie: |