Trasa W-Z w Łodzi
Z Wikipedii
Łódź | ||
Główna arteria komunikacyjna Łodzi
"Trasa W-Z"
|
||
Retkinia, Centrum, Widzew | ||
Tablica upamiętniająca powstanie Trasy W-Z |
||
mapa | ||
|
Trasa W-Z - główna arteria komunikacyjna Łodzi na kierunku wschód - zachód łącząca obecnie dwa największe łódzkie osiedla Widzew (na wschodzie) i Retkinię (na zachodzie).
"Trasa W-Z" - tym określeniem pod koniec lat 70. XX wieku nazwano zmodernizowany w latach 1975-1979 ciąg ulic (licząc od zachodu):
- aleja Adama Mickiewicza
- ulica Główna
- ulica Armii Czerwonej
Na odcinku od alei Włókniarzy do ulicy Wysokiej. Tablica upamiętniająca powstanie "Trasy W-Z" w Łodzi znajduje się do dnia dzisiejszego w podziemiach (na ścianie wschodniej) pod skrzyżowaniem ulicy Piotrkowskiej z głównymi alejami tej arterii: marsz. Józefa Piłsudskiego oraz Adama Mickiewicza.
Obecnie określenie "Trasa W-Z" można rozszerzyć do ciągu ulic (licząc od wschodu):
- ulica Rokicińska DW713
- aleja marsz. Józefa Piłsudskiego DW713
- aleja Adama Mickiewicza
- aleja ks. bp. Władysława Bandurskiego
- aleja gen. Zygmunta Waltera-Janke
W skład trasy W-Z można również zaliczyć aleje ks. kard. Stefana Wyszyńskiego będącą główną arterią komunikacyjną Retkini.
Spis treści |
[edytuj] Historia
[edytuj] Na wschód od ul.Piotrkowskiej
[edytuj] Piotrkowska - Targowa
Początki istnienia obecnej trasy W-Z należy szukać w ówczesnej szosie Rokicińskiej łączącej Łódź z Rokicinami. Do chwili otwarcia w 1866 r. Drogi Żelaznej Fabryczno-Łódzkiej, surowce do łódzkich fabryk dostarczane były wozami konnymi ze stacji w Rokicinach znajdującej się na trasie Kolej Warszawsko-Wiedeńskiej. Od Traktu Piotrkowskiego (obecna ulica Piotrkowska) tędy wiódł główny szlak transportowy do Rokicin. Dokonana w latach 70. XX w. modernizacja tego odcinka ulicy wiązała się ze znacznym poszerzeniem ciągu i wyburzeniem całej zabudowy po północnej stronie, obejmującej kilkadziesiąt kamienic wraz z podwórzami. Odcinek Piotrkowska-Sienkiewicza został ponownie zabudowany jeszcze w latach 70. XX w. (kompleks biurowo-handlowy), pozostałe nie zostały odtworzone pod względem urbanistycznym do dziś.
Kolejne nazwy tej drogi:
- szosa/ulica Rokicińska (do 1840)
- ulica Główna (1840-1940)
- Rudolf-Hess-Strasse (w okresie okupacji niemieckiej)
- ulica Główna (1945-1953)
- ulica Józefa Stalina (1953-1960?)
- ulica Główna (?)
- aleja Adama Mickiewicza
- aleja Marsz. Józefa Piłsudskiego (1990- do dnia dzisiejszego)
[edytuj] Targowa - wiadukt na Widzewie
- szosa Rokicińska
- ulica Rokicińska (do 1945)
- aleja Armii Czerwonej (1945?-1990)
- aleja Marsz. Józefa Piłsudskiego (1990- do dnia dzisiejszego)
Zalążkiem całej obecnej trasy W-Z był odcinek od ulicy Targowej do ulicy Przędzalnianej, którego budowę rozpoczęto w 1948 r. Przez kolejne 25 lat był to jedyny zmodernizowany odcinek trasy, posiadający dwie jezdnie, z wydzielonym torowiskiem tramwajowym między nimi. Obecnie na Skrzyżowaniu Marszałków (aleja Marsz. Józefa Piłsudskiego / aleja Marsz. Edwarda Rydza-Śmigłego / dr Stefana Kopcińskiego), trasa W-Z krzyżuje się z drogę krajową DK14. Na tym węźle komunikacyjnym swój początek ma droga wojewódzka DW713 wiodąca do Januszewic przez Andrespol, Rokiciny, Ujazd oraz Tomaszów Mazowiecki.
[edytuj] Wiadukt na Widzewie - granica miasta
Do czasów drugiej wojny światowej podłódzki odcinek szosy Rokicińskiej
- szosa Rokicińska
- ulica Rokicińska (do dnia dzisiejszego)
Obecnie odcinek ten stanowi drogę wojewódzką DW713
[edytuj] Na zachód od ul.Piotrkowskiej
[edytuj] Piotrkowska - Dworzec Łódź-Kaliska
Na wschód od Piotrkowskiej była ulica Anny (Rosickiej) / świętej Anny. Swój bieg kończyła ona początkowo na ulicy Wólczańskiej, później na Łąkowej. Dopiero pod koniec lat 70. XX ulica ta została przebita kosztem północnej części Parku im. ks. J. Poniatowskiego w rejon obecnego Dworca Łódź-Kaliska. W międzyczasie droga ta zmieniała nazwę następująco:
- ulica świętej Anny (ulica Anny Rosickiej) - czytaj ciekawostki
- aleja Adama Mickiewicza
Obecnie w rejonie Dworca Łódź-Kaliska, trasa W-Z krzyżuje się z aleją Włókniarzy i aleją Jana Pawła II - stanowiącymi drogę krajową DK1.
[edytuj] Dworzec Łódź-Kaliska - Retkinia
To jest najpóźniej zbudowany odcinek trasy W-Z. Powstał on dopiero w latach 1994-1997. Początkowo - tj. w fazie projektowania (lata 70./80. XX wieku) - patronem miał zostać Adam Mickiewicz, jednak ostatecznie nadano mu nazwę:
- aleja ks. bp. Władysława Bandurskiego (1995 - do dzisiaj)
[edytuj] Retkinia - Obywatelska
Droga łącząca Retkinię z ulicą Obywatelska od momentu zbudowania długo nie miała nadanej nazwy. Znajdująca się przy niej instytucja (stacja benzynowa miała adres przypisany do ulicy Obywatelskiej). Roboczo drogę tą do 1982 nazywano Trasą N-S. Późniejsi patroni to:
- ulica Władysława Gomułki (1982-1990)
- aleja gen. Zygmunta Waltera-Janke (1990 - do dzisiaj).
[edytuj] Retkinia
W okresie budowy osiedla na Retkini (lata 70./80. XX wieku) wytyczono główną arterię komunikacyjną której patronami zostali Ernst Thälmann (od "bocianów" do Retkińskiej) oraz Julian Marchlewski (od Retkińskiej do Salvadora Allende - obecnie ks. Jerzego Popiełuszki). W roku 1989 stosowną uchwałą Rady Miejskiej arterii tej nadano nazwę aleja kard. Stefana Wyszyńskiego
[edytuj] Ciekawostki
- Wzdłuż trasy W-Z władze łodzi planowały uruchomienie Szybkiego tramwaju Retkinia - Widzew. Skończyło się jedynie na zakupach nowych składów typu "Cityrunner" i modernizacji części torowiska. Nie przystosowano m.in. sygnalizacji świetlnych do szybkiego przejazdu tego typu składów.
- Ulica Rokicińska po przekroczeniu granic administracyjnych Łodzi nie zmienia nazwy. Ponadto na terenie Andrespola kontynuowana jest numeracja posesji rozpoczęta w Łodzi.
- Na alei ks. bp. Władysława Bandurskiego zachowana jest numeracja posesji rozpoczęta na aleja Adama Mickiewicza. Pierwotnie aleja ks. bp. Władysława Bandurskiego miała nosić nazwę właśnie aleja Adama Mickiewicza.
- Po śmierci Józefa Stalina w 1953 roku, władze partyjno-państwowe wydały zalecenie aby "główne" ulice większych miast polskich nosiły nazwę ulica Stalina. W Łodzi główną ulicą miasta jest Piotrkowska lecz imię Stalina otrzymała ulica o nazwie Główna. Decyzję taką podjął Kazimierz Mijal - ówczesny szef kancelarii Bolesława Bieruta.
- Ulica świętej Anny, a właściwie ulica Anny - przymiotnik "świętej" dodano w nazwie ulicy dla niepoznaki, aby zaborca zgodził się na uczczenie pamięci Anny Rosickiej - żony Prezydenta Łodzi Andrzeja Rosickiego. Obecna nazwa ulicy to al. Adama Mickiewicza. Zobacz też ulica Andrzeja w Łodzi.