Wyzwolenie w hinduizmie
Z Wikipedii
Wyzwolenie - to stan będący celem rozwoju duchowego w tych tradycjach hinduistycznych, które dążą do uwolnienie od cykliczności samsary , prawa karmana zmuszającego do ponownej inkarnacji na Ziemi i doswiadczanego tutaj cierpienia [1] materialnej egzystencji ( uwięzienia jaźni w materii ). Stan ten można określać jako przejście ponad uwikłania w nierzeczywistość i iluzje maji.
Spis treści |
[edytuj] Proces osiągania wyzwolenia
[edytuj] Metody
Stosownie do nauk doktrynalnych danej tradycji duchowej lub świętego, możliwe jest osiągnięcie celu wieloma metodami ( marga - droga ). Ta wielość możliwości odpowiedzialna jest za istnienie wielu nurtów hinduizmu, odmiennych systemów jogi czy akceptacje niespójności pomiędzy naukami hinduistycznych nauczycieli. Przykładowe koncepcje :
- karmamarga - głosząca wyzwolenie poprzez bezinteresowne (całkowicie nieegoistyczne) działania
- bhaktimarga - najwyższą moc wyzwalającą upatruje w oddaniu bogu ( proces bhakti )
- Jogasutry - opisujące stopniową drogę jogi , jako osiąganie kolejnych rodzajów samadhi
[edytuj] Wyzwolenie w systemach saguna
W systemach dążących do realizacji wyzwolenia poprzez osobowego Boga , gdzie Najwyzsza Istota to Iśwara lub forma Saguna brahmana , ma miejsce proces stopniowy.
- Cztery etapy wyzwolenia wyznawców Śiwy wymienia Śankara w hymnie Fala szczęścia Śiwy. [2]
- Pięciostopniowy proces wyzwolenia :
- saryszti,
- salokja,
- samipya,
- sarupja,
- sajudźja
według tradycji Śri widja przedstawia Adi Śankara w hymnie Fala Piękna (Saundaryalahari). Etap ostatni, nieustającego nieprzemijajacego szczęścia wyzwolenia osiąga wielbiciel, który dotarwszy drogą suszumna nadi do sahasrary, zrealizował tam stan kaiwalji (jedyność), wobec rezydujących w tej ćakrze, pozostajacych w unifikacji Śiwy i Śakti. [3]
[edytuj] Pośrednie i bezpośrednie przyczyny wyzwolenia
- anubhawa - akt intuicyjnego rozpoznania własnej tożsamości i absolutu
- anubhuti - wniknięcie w swoją jaźń ( atmana )
- dźńana - poprzez bezpośrednie poznanie swojej jaźni jako atmana identycznego z brahmanem
- mahawakja - realizacja stanu opisywanego mantrami Upaniszad
- widja - wiedza usuwająca błędne poznanie i niewiedzę ( awidja )
- sajudźja - stan jogi z osobową formą boga
[edytuj] Terminy hinduistycze okreslające stan wyzwolenia
- mukti - w doktrynach Upaniszad oraz wedanty )
- wimukti
- widehamukti (en:Videha mukti)
- moksza - wyzwolenie w njaji, waiśeszice , mimansie , wczesnej sankhji i wedanty
- wimoksza
- kaiwalja - ostateczne wyzwolenie poprzedzone dharmamegha samadhi w jodze [4] i sankhji [5]
- apawarga
- nirwana - oświecenie w tradycji buddyzmu i dżinizmu, termin sporadycznie używany w nauczaniu niektórych guru
- mahasamadhi - zakończenie bieżącej inkarnacji
[edytuj] Terminy hinduistyczne określające wyzwolonego
- Wczesne Upaniszady :
- dhira
- muni
- brahmawit
- juktatma
- atmasanstha
- mahatma
- Późne Upaniszady :
- dźiwanmukta ( Muktika Upaniszada )
- Bhagawadgita :
- sthitapradźńa - umocniony w mądrości
- brahmabhuta
- muni
- jogajuktatma
- mukta - wolny
- Jogasutry Patańdźalego :
- kaiwalin
[edytuj] Poglądy na możliwość osiądnięcia wyzwolenia za życia
- Tradycje głoszące możliwość wyzwolenia w ciele fizycznym :
- sankhja ( Sankhjakarika )
- joga ( Jogasutry )
- adwajta wedanta
- Upaniszady
- Bhagawadgita i Asztawakragita
- Wedantasutry
[edytuj] Bibliografia
- Leon Cyboran: Kalsyczna joga indyjska. Jogasutry przypisywane Patańdżalemu i Jogabhaszja czyli komentarz do Jogasutr przypisywany Wjasie. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 1986, seria: Biblioteka Klasyków Filozofii. ISBN 83-01-05354-2.
- Wyzwolenie za życia. W: Asztawakragita. Tajemnice jogi poznania.. M.M.Wüthrich Saranowska (tłum, wstęp). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2005, ss. XIV-XX, seria: Biblioteka Klasyków Filozofii. ISBN 83-01-14512-9.
- Wyzwolenie za życia i wyzwolenie po smierci. W: Anna Rucińska: Hymny Siankary. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Miniatura, 2006, s. 22. ISBN 83-7081-710-6.
- Kwestia wyzwolenia (moksza) w Upaniszadach. W: Ks. Franciszek Tokarz: Z filozofii indyjskiej. Kwestie wybrane. (przyg.)Maciej St. Zięba. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego KUL, 1990, ss. 48-60, seria: Rozprawy Wydziału Filozoficznego (nr 50).
Przypisy
- ↑ Wyzwolenie i poznanie. W: Asztawakragita. Tajemnice jogi poznania.. M.M.Wüthrich Saranowska (tłum, wstęp). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2005, s. X, seria: Biblioteka Klasyków Filozofii. ISBN 83-01-14512-9.
- ↑ Anna Rucińska: Hymny Siankary. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Miniatura, 2006, s. 141. ISBN 83-7081-710-6.
- ↑ Anna Rucińska: Hymny Siankary. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Miniatura, 2006, s. 186. ISBN 83-7081-710-6.
- ↑ Wstęp. W: Asztawakragita. Tajemnice jogi poznania.. M.M.Wüthrich Saranowska (tłum., wstęp). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2005, s. XIV, seria: Biblioteka Klasyków Filozofii. ISBN 83-01-14512-9.
- ↑ Leon Cyboran: Kalsyczna joga indyjska. Jogasutry przypisywane Patańdżalemu i Jogabhaszja czyli komentarz do Jogasutr przypisywany Wjasie. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 1986, ss. 356-363, seria: Biblioteka Klasyków Filozofii. ISBN 83-01-05354-2.