Gujana Francuska

Z Wikipedii

Région Guyane Gujana Francuska
Flaga Gujany Francuskiej Godło Gujany Francuskiej
Dewiza: (fr.) Liberté, Égalité, Fraternité (Wolność, Równość, Braterstwo)
Państwo	Francja
Język urzędowy	francuski
Stolica	Kajenna
Status terytorium	departament zamorski
Zależne od	Francji
Głowa terytorium	prezydent Nicolas Sarkozy
Szef rządu	Prezydent Gujany Francuskiej Antoine Karam
Powierzchnia  • całkowita  • wody śródlądowe	86 504 km² 2
Liczba ludności (2005)  • całkowita   • gęstość zaludnienia	195 506 2 osób/km²
Jednostka monetarna	Euro (€)
Rok utworzenia	1643
Strefa czasowa	UTC -3
Kod ISO 3166	GF/GUF/254
Domena internetowa	.gf
Kod telefoniczny	+594

Gujana Francuska (franc. Guyane) – francuskie terytorium zależne o statusie departamentu zamorskiego, położone w północno-wschodniej części Ameryki Południowej, nad Oceanem Atlantyckim. Ze względu na swoją zależność Gujana posiada podwójną symbolizację: oficjalną - francuską i narodową: Flaga Gujany Francuskiej i Godło Gujany Francuskiej. Gujana Francuska jako integralna część Francji jest członkiem Unii Europejskiej.

Spis treści 1 Ustrój polityczny 2 Geografia 3 Historia 4 Gospodarka 5 Demografia

[edytuj] Ustrój polityczny

Rząd francuski jest reprezentowany przez mianowanego prefekta. Mieszkańcy wybierają na 6-letnie kadencje członków organów samorządu lokalnego: Rady Generalnej i Rady Regionalnej. Terytorium deleguje dwóch przedstawicieli do francuskiego Zgromadzenia Narodowego i jednego do Senatu.

Gujana jest największym departamentem zamorskim Francji. Sprawa niepodległości departamentu jest znacznie utrudniona od czasu wybudowania na jej terytorium należącego do Europejskiej Agencji Kosmicznej kosmodromu Kourou, z którego wystrzeliwane są rakiety Ariane. Kosmodrom został zlokalizowany w Gujanie z powodu małego zaludnienia i bliskości równika, a w związku z faktem, że Francja nie ma alternatywnej lokalizacji dla kosmodromu, terytorium to posiada dla niej strategiczną wartość.

[edytuj] Geografia

Powierzchnia Gujany Francuskiej jest przeważnie nizinna. W części środkowej i na południu leżą niewysokie pasma Wyżyny Gujańskiej.

Klimat równikowy wilgotny. Średnia roczna suma opadów około 3000 mm.

Główne rzeki to Maroni i Oyapock (graniczne).

81% powierzchni pokrywają wilgotne lasy równikowe. Poza tym występują sawanny i namorzyny.

[edytuj] Historia

Od XVII wieku kolonizowana przez Francuzów. Między drugą połową XVII wieku a początkiem XIX wieku parę razy zmieniała przynależność. W 1848 roku stała się kolonią karną Francji. W 1946 r. przekształcona w departament zamorski.

Od 2 połowy lat 60. XX wieku zaczęły aktywnie działać na terytorium Gujany Francuskiej ugrupowania o orientacji lewicowej, których celem była szeroka autonomia lub niepodległość. Pod ich naciskiem, w roku 1982 władze francuskie zdecydowały się na ograniczone reformy decentralizacyjne i samorządowe. W ich wyniku Gujana Francuska, będąc departamentem zamorskim Francji, uzyskała również status regionu zamorskiego. W ślad za tym, z budżetu centralnego Francji wydzielono znaczne środki na rozwój tego terytorium. W 1998 roku uzyskało ono dodatkowe, ograniczone uprawnienia autonomiczne, m.in. powołano do życia Radę Regionalną. Z inicjatywy części przedstawicieli Rady Departamentu i Rady Regionalnej zwołano w roku 2001 Gujański Kongres, którego efektem był projekt nowego statusu Gujany Francuskiej jako tzw. wspólnoty terytorialnej (collectivité territoriale) o znacznej autonomii. W odróżnieniu od Gwadelupy i Martyniki, na terytorium Gujany Francuskiej nie przeprowadzono jednak 7 grudnia 2003 roku referendum dot. zmiany jej statusu. Znaczne dotacje rządu francuskiego oraz długofalowy program rozwoju tej posiadłości, a także złoto w rzekach gujańskiej dżungli, był jednym z powodów masowego napływu brazylijskich imigrantów (w większości nielegalnych). Od 1982 roku ludność Gujany Francuskiej zwiększyła się prawie czterokrotnie (z 70 do 230 tys.). Gujana Francuska, jako integralna część Republiki Francuskiej, jest członkiem Unii Europejskiej.

[edytuj] Gospodarka

Podstawą gospodarki jest rolnictwo, górnictwo i leśnictwo. Ważną rolę odgrywa pomoc finansowa Francji oraz zyski z obsługi kosmodromu francuskiego.

Uprawia się ryż, trzcinę cukrową, kukurydzę, banany, maniok, bataty. Niewielka hodowla bydła i trzody chlewnej.

Wydobycie złota, tantalitu, kaolinu i boksytów (bogate złoża — zasoby 40–50 mln t). Eksploatacja lasów (głównie drewno).

Przemysł cukrowniczy i drzewny, ponadto destylacja rumu.

Rozwinięte rybołówstwo (65% połowów stanowią krewetki — 1990).

Ważnym źródłem dochodów jest także turystyka (164 tys. osób z zagranicy — 1990).

Sieć komunikacyjna jest słabo rozwinięta. Transport głównie samochodowy i rzeczny.

Od 1968 inwestycje związane z francuskim kosmodromem i centrum lotów kosmicznych Kourou-Ariane.

[edytuj] Demografia

Gujana Francuska to kraj o małym zaludnieniu. Większość ludności koncentruje się na wybrzeżu morskim. Największą grupę ludności stanowią Murzyni i Mulaci (66%). Ponadto biali (12%), Indianie, Chińczycy 12% i inni 10%. Handel zdominowany przez społeczność chińską. Większość ludności wyznaje katolicyzm. Mówi się po francusku i kreolsku. Jest to społeczeństwo stosunkowo młode (31% populacji stanowią dzieci do 14 lat, a 5% ludzie powyżej 65 lat). Wysoki jest przyrost naturalny, osiągający w 2003 roku 2,9%. Średnia długość życia wynosi 72,8 lat dla mężczyzn i 79,6 lat dla kobiet.