Andrzej Bogucki

Z Wikipedii

Andrzej Bogucki
Pochodzenie	Polska
Instrument	wokal
Gatunek	muzyka rozrywkowa
Zawód	piosenkarz
Aktywność	1931-1978
Zespół
Chór Czejanda

Andrzej Bogucki (ur. 11 listopada 1904 w Warszawie, zm. 29 lipca 1978 tamże) – polski aktor teatralny i filmowy, śpiewak operetkowy, piosenkarz.

Ukończył Szkołę Podchorążych w Grudziądzu. Był zawodowym oficerem kawalerii (z woli swojego ojca), służył w 7 Pułku Ułanów w Mińsku Mazowieckim. Jednakże z powodów zdrowotnych zakończył służbę w 1929 roku. Od tego czasu poświęcił się aktorstwu.

Związany z Warszawą, choć był też aktorem teatrów innych miast. Od roku 1947 do końca życia mieszkał w stolicy. Pracował do swych ostatnich dni.

Andrzej Bogucki

Nagrobek Andrzeja Boguckiego, Cmentarz Powązkowski, Warszawa, 8 lipca 2006 r.
Data i miejsce urodzenia	11 listopada 1904 Warszawa, Polska
Data i miejsce śmierci	29 lipca 1978 Warszawa, Polska
Ważne role
Pan Młody w Weselu Władysław Jaszuński w filmie Nikodem Dyzma
Profil w bazie IMDb

[edytuj] Kariera aktorska

Pochodził z rodziny o głęboko zakorzenionych tradycjach aktorskich. Zarówno ze sceną, jak i z filmem związany był od dzieciństwa.

[edytuj] Film

W filmie zadebiutował rolą dziecka w Tajemnicach Alei Ujazdowskich (Tajemnice Warszawy).

[edytuj] Filmografia

1917 - Pokój nr 13, Tajemnica Alei Ujazdowskich, Wanda Barska, Tajemnica hotelu w Tajemnice Warszawy jako Dziecko
1933 - Jego ekscelencja subiekt
1933 - Szpieg w masce jako Mężczyzna na trybunach i w kawiarni
1934 - Śluby ułańskie jako Oficer
1935 - Manewry miłosne jako Huzar
1936 - Pan Twardowski (nie występuje w czołówce)
1936 - Bolek i Lolek jako Kolega Lola
1937 - Pan redaktor szaleje
1937 - Niedorajda jako Zenon, syn Majewskich
1938 - Za winy niepopełnione jako Baron
1939 - Złota maska jako Baron Wolski
1939 - Włóczęgi jako Roman, brat Wandzi
1953 - Żołnierz zwycięstwa jako Baron von Ballen
1953 - Sprawa do załatwienia jako Pracownik telewizji (nie występuje w czołówce)
1956 - Nikodem Dyzma jako Władysław Jaszuński, minister rolnictwa
1959 - Małpa w kąpieli (recytacja)
1968 - Wniebowstąpienie jako Psychiatra
1970 - Epilog norymberski jako Oskarżony
1975 - Jej powrót jako Vogler, podwładny Edwarda
1976 - Zagrożenie jako Literat
1978 - Akademia druha Kieruzalskiego (współpraca)

[edytuj] Teatr

Oficjalny debiut teatralny aktora przypadł na dzień 30 kwietnia 1930 roku.

Początkowo Bogucki związany był z warszawskim Teatrem Polskim (1930-1933), następnie z Teatrem Nowej Komedii (1933-1934), Redutą i Teatrem Ateneum w Warszawie. Potem współpracował z teatrami krakowskimi i łódzkimi.

Po wojnie był kolejno aktorem następujących teatrów:

Teatr Wojska Polskiego w Łodzi (1945-1947)

oraz warszawskich:

Teatr Nowy (1947-1950),
Teatr Polski (1950-1954),
Teatr Klasyczny (1954-1969),
Teatr Narodowy (1969-1978).

Gościnnie występował w Teatrze Małym i Teatrze Rozmaitości.

Często pojawiał się w komediach muzycznych i operetkach. Grał też role dramatyczne.

[edytuj] Spektakle teatralne

Role

1937 - Ludzie na krze (reż. Stanisława Perzanowska)
1945 - Barykady Warszawy jako Gość I, Hrabia, Młody Dyplomata (reż. Dobiesław Damięcki, Jan Kreczmar, Leonia Jabłonkówna, Jacek Woszczerowicz)
1945, 1946 - Pan Jowialski jako Ludmir (reż. Henryk Szletyński)
1946 - Świerszcz za kominem jako Głos autora (reż. Stanisław Daczyński)
1946 - Zemsta jako Papkin (reż. Jerzy Leszczyński)
1946 - Pan Damazy jako Genio (reż. Aleksander Zelwerowicz)
1947 - Ożenek jako Koczkariew (reż. H. Szletyński)
1947 - Śluby panieńskie jako Gustaw (reż. S. Daczyński)
1947 - Wesele Figara jako Hrabia Almawiwa (reż. S. Daczyński)
1947 - Rewizor jako Iwan Kuźmicz Szpiekin (reż. S. Perzanowska)
1948 - Słomkowy kapelusz jako Rentier Fadinard (reż. S. Perzanowska)
1948 - Porwanie Sabinek jako Emil (reż. S. Perzanowska)
1948 - Dom otwarty jako Alfons Fikalski (reż. S. Perzanowska)
1949 - Zemsta nietoperza jako Frank (reż. S. Perzanowska)
1949 - Aurora jako Jej Mąż (reż. Irena Babel)
1949 - Mąż przeznaczenia (reż. I. Babel)
1949 - Maszeńka jako Leonaid Borysowicz (reż. Janusz Warnecki)
1950 - Sprytna wdówka jako Milord Runbif (reż. Józef Wyszomirski)
1951 - Próba sił jako Dr Zdzisław Grodecki (reż. Aleksander Bardini)
1951 - Mądremu biada jako Anton Zagoriecki (reż. Bronisław Dąbrowski)
1952 - Ożenek jako Koczkariew (reż. B. Dąbrowski)
1952 - Lalka jako Kazimierz Starski (reż. B. Dąbrowski)
1953 - Śluby panieńskie jako Gustaw (reż. Maria Wiercińska)
1954 - Lubow Jarowaja jako Arkadiusz Jelisatow (reż. B. Dąbrowski)
1954 - Legenda o miłości jako Astrolog (reż. Jerzy Rakowiecki)
1954 - Dombey i syn jako Carker (reż. S. Daczyński)
1956 - Ostatnia noc jako Gisquet (reż. Stanisław Bugajski)
1957 - Teoria Einsteina jako Profesor fizyki teoretycznej (reż. S. Bugajski)
1957 - Skiz jako Tolo (reż. Władysław Sheybal)
1958 - Popas Króla Jegomości jako Desportes (reż. Wiktor Biegański)
1958 - Frantik, skarb i piraci jako Goliat Huragan (reż. Zbigniew Stok)
1959 - Sędzia w potrzasku jako Sędzia Wyduś (reż. Emil Chaberski)
1959 - Dwaj panowie z Werony jako Książę Mediolański (reż. Tadeusz Cygler)
1960 - Złote ręce jako Ojciec Gwardian (reż. Stanisław Bugajski)
1960 - Klub kawalerów jako Nieśmiałowski (reż. Józef Słotwiński)
1960 - Pan Jowialski jako Janusz (reż. E. Chaberski)
1962 - Żeglarz jako Rektor (reż. J. Słotwiński)
1962 - Czy to jest miłość? jako Wacław (reż. Irena Grywińska-Adwentowicz)
1962 - Miecz Damoklesa jako Aptekarz (reż. E. Chaberski)
1962 - Niepokój przed podróżą jako Rudolf (reż. Andrzej Szafiański)
1963 - Tymon Ateńczyk jako Flawiusz (reż. Tadeusz Byrski)
1963 - Dyplomaci jako Łazański (reż. Jadwiga Chojnacka)
1963 - Iwanow jako Matwiej Szabelski (reż. Andrzej Ziębiński)
1964 - Róża jako Pan II (reż. I. Babel)
1964 - W gołębniku jako Ignacy (reż. Jan Kulczyński)
1965 - Ondyna jako August (reż. Ireneusz Kanicki)
1966 - Pruski mur jako Ksiądz (reż. I. Kanicki)
1966 - Don Juan jako Profesor (reż. I. Kanicki)
1966 - Śluby panieńskie jako Radost (reż. I. Kanicki)
1967 - Dziś do ciebie przyjść nie mogę (reż. I. Kanicki)
1967 - Mirandolina jako Markiz di Forlipopoli (reż. Tadeusz Aleksandrowicz)
1969 - Śluby panieńskie jako Radost (reż. Władysław Krasnowiecki)
1970 - Kordian jako Ksiądz (reż. Adam Hanuszkiewicz)
1970 - Norwid (reż. A. Hanuszkiewicz)
1972 - Proces jako Oskarżony (reż. A. Hanuszkiewicz)
1972 - Lorenzaccio jako Niccolini (reż. Tadeusz Minc)
1973 - Zabawa w koty jako Wiktor Czermelenyi (reż. Jan Machulski)
1973 - Kartoteka jako Ojciec (reż. T. Minc)
1974 - Jezioro Bodeńskie jako Internowany (reż. A. Hanuszkiewicz)
1975 - Pluskwa jako Reporter (reż. Konrad Swinarski)
1978 - Aptekarz jako Sempronio (reż. Halina Dzieduszycka)

Opracowanie wokalne piosenek

1958 - Królowa przedmieścia (reż. Zbigniew Koczanowicz)

[edytuj] Występy w telewizji

[edytuj] Role w Teatrze Telewizji

1955 - Wesele jako Pan Młody
1962 - Romantyczni
1963 - Taniec księżniczki jako Ryszard
1963 - Syn marnotrawny jako Szlachcic
1963 - Pan Benet
1964 - Don Juan, czyli Kamienny gość
1965 - Skąpiec
1966 - Szwejk na tyłach
1966 - Katarynka jako Radca
1969 - Mieszczanin szlachcicem jako Nauczyciel muzyki
1970 - Dziewczęta z Nowolipek
1972 - Zabezpieczenie macierzyństwa jako Adwokat Kasprzak
1972 - Elektra (aut. Giraudoux) jako Prezes
1973 - Norwid
1974 - Twarz pokerzysty jako Bednarczyk
1975 - Emancypantki jako Mielnicki
1976 - Jedenaste przykazanie jako Króliczek
1977 - Dyplomaci i sztabowcy w Przed burzą jako Kennedy
1978 - Filomena Marturano jako Nocella

[edytuj] Role w serialach i filmach telewizyjnych

1965 - Ping-Pong w Perły i dukaty (cykl tv) jako Pan Stefan
1968 - Stawka większa niż życie jako Profesor Porschatt
1973 - Wielka miłość Balzaka jako Krytyk (odc. 2)
1973 - Janosik (serial tv) jako Szlachcic (odc. 5, 13)
1975 - Czterdziestolatek jako Profesor Aleksander Nowowiejski, dziadek Urszuli (odc. 12)
1977 - Noce i dnie (serial tv) Gość na przyjęciu u Woynarowskiego (odc. 11)
1977 - Lalka (serial tv) jako Marszałek na zebraniu u księcia) (odc. 3)
1978 - Życie na gorąco jako Johann Feining, ojciec Marty (odc. 7)
1981 - Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (odc. 13)

[edytuj] Kariera muzyczna

Jako piosenkarz zadebiutował w roku 1931 w teatrzyku Banda, w którym występował do 1932 roku. Posiadał bardzo charakterystyczny głos. To właśnie działalność piosenkarska przyniosła mu największą popularność.

Po 1945 roku przez wiele lat występował wraz z Chórem Czejanda, z którym nagrał wiele utworów. Spopularyzował znaną piosenkę Czerwony autobus, a także piosenki o stolicy: "Jak przygoda, to tylko w Warszawie", "Warszawska piosenka", "A tu jest Warszawa".

Wylansował też wiele przebojów lirycznych w radiu, takich jak: "Czy ty wiesz, moja mała", "Mnie się żadna tak nie podoba jak ty", "Jest jedna jedyna", "A mnie jest szkoda lata", "Dorotka".

[edytuj] Dyskografia

[edytuj] Solo

Andrzej Bogucki (SP, Muza_-2055)
Andrzej Bogucki (SP, Muza_-2088)
1980 Andrzej Bogucki: Titina... (LP, Muza SX-1943)

[edytuj] Składanki

A. Bogucki / ? (SP, Muza_-2313)
Piosenki z filmu "Przygoda na Mariensztacie" (SP, Muza_-2287)
Chór Czejanda (SP, Muza_-2067)
Andrzej Bogucki / Janina Godlewska (SP, Muza_-2056)
Andrzej Bogucki / Marta Mirska (SP, Muza_-2156)
Chór Czejanda / Andrzej Bogucki (SP, Muza_-2054)
Mieczysław Fogg / Andrzej Bogucki (SP, Muza_-2087)
Andrzej Bogucki / Marta Mirska (SP, Muza_-2155)
Tuwim - Wiersze (SP, Tonpress SM-391)
I. Sobieszczańska / Andrzej Bogucki (Pocztówka, PWP Ruch R-0182-II)
Andrzej Bogucki / dzieci (Pocztówka, PWP Ruch R-0195-II)
1977 Warszawo, ty moja Warszawo - Mój Warszawski dzień (LP, Muza SX-1518)
1978 Od Momusa do Ali-Baby (LP, Muza SX-1702)
1980 Banda (Pocztówka, Tonpress R-0832-II)
1983 Tych lat nie odda nikt - Kazimierz Winkler i jego piosenki (LP, Pronit SX-1945)
Wspomnień czar. Cz.1 - Miłość ci wszystko wybaczy (CD)

[edytuj] Inne płyty

Czerwony Kapturek (EP, Muza N-0183) jako Gajowy
Artyści Scen Warszawskich: Muchy króla Apsika (EP, Muza N-0504) jako Lord kanclerz
Pinokio - Bajka muzyczna (reżyseria - Wiesław Opałek, LP, Muza SX-1453) jako Narrator
1973 Czarodziejski Młyn (reż. Ludwik Rene, LP, Muza SXL-0730
1977 Chatka z piernika (EP, Muza SN-0771/2) jako Narrator
1978 Tomcio Paluch (reż. W. Opałek, LP, Muza SX-1641) jako Narrator
Zabawa w podróż (bajka muzyczna, LP, Muza L-0515)

[edytuj] Najpopularniejsze piosenki

A mnie jest szkoda lata (muz. Adam Lewandowski, sł. Edward Schlechter)
A tu jest Warszawa (muz. Tadeusz Sygietyński, sł. A. Bartels)
Czerwony autobus (muz. Władysław Szpilman, sł. Kazimierz Winkler)
Czy ty wiesz, moja mała (muz. Walter Jurman, sł. E. Schlechter)
Dorotka (Moja Dorotka) (muz. Franciszka Leszczyńska, sł. Henryk Rostworowski)
Jak przygoda, to tylko w Warszawie (muz. T. Sygietyński, sł. Ludwik Starski)
Jest jedna jedyna (muz. Henryk Wars, sł. E. Schlechter)
Mnie się żadna tak nie podoba jak ty
Titina (muz. L. Daniderff, sł. Willy)
Trzej przyjaciele z boiska (muz. W. Szpilman, sł. A. MIędzyrzecki)
Warszawska piosenka (muz. F. Leszczyńska, sł. Roman Sadowski)

[edytuj] Udział w muzycznych programach telewizyjnych

Zaśpiewajmy to jeszcze raz
Co nam zostało z tych lat

[edytuj] Inna działalność

[edytuj] Kabaret i rewia

Występował z powodzeniem w warszawskich kabaretach Wielka Rewia i Małe Qui Pro Quo.

[edytuj] Praca w Radiu

Był długoletnim pracownikiem Polskiego Radia. Przez wiele lat prowadził w nim audycje dla dzieci, m.in. Zabawa przy muzyce oraz Śpiewany piosenki.

Współpracował z radiowym Teatrem Wyobraźni (jako prezenter, piosenkarz i recytator, a także - popularyzator muzyki i literatury), a także z teatrzykiem Eterek.

[edytuj] Nagrody i odznaczenia

1959 - nagroda państwowa za działalność radiową
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość rewiową

[edytuj] Życie osobiste

Był synem Stanisława Boguckiego i Róży z domu Rapackiej (a wnukiem Wincentego Rapackiego, ojca).
Jego żoną była Janina Godlewska, piosenkarka.
Był siostrzeńcem Honoraty Leszczyńskiej i bratem ciotecznym Jerzego Leszczyńskiego.

[edytuj] Ciekawostki

Okres okupacji spędził we Lwowie i w Warszawie. Pomagał ukrywającemu się kompozytorowi Władysławowi Szpilmanowi.
Był nazywany "polskim Chevalierem".
Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 14-IV-22/24).

[edytuj] Pamięć o Andrzeju Boguckim

Jest wiele piosenek wykonywanych niegdyś przez Boguckiego, które są wciąż znane i wykonywane. Niektóre z nich wykorzystano w polskich filmach już po śmierci piosenkarza.

Piosenki śpiewane przez Boguckiego można usłyszeć również m.in. w wykonaniu takich artystów, jak: Andrzej Dąbrowski, Robert Janowski, Jan Kobuszewski, Bohdan Łazuka, Jerzy Połomski, Irena Santor, Krzysztof Tyniec, Marianna Wróblewska oraz Zespół Pieśni i Tańca "Mazowsze".

[edytuj] Linki zewnętrzne

[edytuj] Bibliografia

Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Bogucki Andrzej, s. 21.

We provide Linux to the World