Dimityr Popow (prawnik)

Z Wikipedii

Dimityr Popow ur. 25 czerwca 1927 w Kuli
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Wykształcenie	wyższe, prawnik (sędzia)
Premier Bułgarii
Okres urzędowania	od 20 grudnia 1990 do 8 listopada 1991
Wicepremier(zy)	Aleksandyr Tomow, Dimityr Łudżew, Wiktor Wyłkow
Poprzednik	Andrej Łukanow
Następca	Filip Dimitrow
Zobacz rząd tego premiera

Dimityr Iliew Popow, (bułg. Димитър Попов, ur. 25 czerwca 1927 we wsi Kula), bułgarski prawnik i polityk, od połowy lat 50. pracuje w swoim zawodzie, najpierw był radcą prawnym, później sędzią, a następnie adwokatem; od grudnia 1990 do listopada 1991 roku pierwszy niekomunistyczny premier Bułgarii.

Spis treści 1 Wykształcenie i kariera zawodowa 2 Rząd Popowa 3 Działalność po odejściu z rządu 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Wykształcenie i kariera zawodowa

Jest absolwentem Wydziału Prawa na Uniwersytecie im. Klemensa Ochrydy w Sofii (1950). Od czasu ukończenia studiów do 1990 roku pracował w swoim zawodzie, początkowo jako radca prawny (1955-1972), a następnie jako sędzia w Sądzie Rejonowym w Sofii (1972-1990), którego w 1990 roku został wiceprzewodniczącym.

W 1988 roku był pomysłodawcą utworzenia Związku Sędziów, ale przeciw tej inicjatywie wystąpili rządzący komuniści, którzy uznali ją za antykonstytucyjną.

[edytuj] Rząd Popowa

Rządzący od sierpnia 1990 roku – w wyniku pierwszych półdemokratycznych wyborów parlamentarnych – rząd Bułgarskiej Partii Socjalistycznej, kierowany przez Andreja Łukanowa, nie mógł sobie poradzić z falą strajków i manifestacji ulicznych, jaka zalała Bułgarię w październiku i listopadzie tego roku. Przyczyną niezadowolenia społecznego była zapowiedź radykalnych reform gospodarczych (tzw. "terapia szokowa"). W obawie przed utratą władzy dawni komuniści zgodzili się na propozycję prezydenta Żeliu Żelewa, który ogłosił, że najlepszym rozwiązaniem politycznego pata byłoby utworzenie rządu Wielkiej Koalicji – BPS i opozycyjnego Związku Sił Demokratycznych. Po miesiącu rozmów przedstawicieli obu ugrupowań została podjęta decyzja o powołaniu nowego gabinetu; pierwszego od pięćdziesięciu lat, w którego składzie znaleźliby się przedstawiciele opozycji antykomunistycznej. Obie strony uznały, że premierem powinien zostać ktoś spoza świata polityki. Wybór padł na wiceprzewodniczącego sofijskiego Sądu Rejonowego, znanego prawnika Dimityra Popowa.

W gabinecie Popowa znalazło się siedmiu członków BPS, trzech – ZSD, dwu – Bułgarskiego Związku Ludowo-Narodowego oraz sześciu bezpartyjnych.

Istniejąca jedenaście miesięcy rada ministrów rozpoczęła proces przekształcania gospodarki centralnie sterowanej na wolnorynkową: w lutym 1991 roku minister finansów Iwan Kostow ogłosił liberalizację cen, a następnie wzdrożono program zniesienia ograniczeń administracyjnych na tempo rozwoju gospodarczego (m.in. przez zainicjowanie prywatyzacji).

Gabinet Popowa podał się do dymisji w listopadzie 1991 roku, po wyborach parlamentarnych, wygranych przez ZSD. Kolejny rząd, na którego czele stał Filip Dimitrow, uznawany jest za kontynuatora reform rozpoczętych przez poprzedników.

[edytuj] Działalność po odejściu z rządu

Popow powrócił do pracy w swoim zawodzie. Od 1992 roku prowadzi prywatną praktykę adwokacką w Sofii. Jest członkiem kilku organizacji pozarządowych.

W 2001 roku został konsultantem ministra sprawiedliwości przy opracowywaniu reformy sądownictwa.

Prywatnie jest mężem Marii Popowej. Mają dwoje dzieci.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Sylwetka Dimityra Popowa na stronie "Who is Who in Bulgarian Politics?"