Elendili
Z Wikipedii
Elendili, Wierni – fikcyjne stronnictwo ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Informacje na jego temat znajdują się w Silmarillionie oraz we Władcy pierścieni.
- W angielskim oryginale – Faithful / Elendili / Exiles / Elf-friends
- Przekład Marii Skibniewskiej – Wierni / Elendili / Wygnańcy / Przyjaciele Elfów
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Wierni / Elendili / Wygnańcy / Przyjaciele Elfów
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Wierni / Elendili / Wygnańcy / Przyjaciele Elfów
Elendili, Wierni – jedno z dwóch stronnictw na jakie podzielili się Númenorejczycy za rządów króla Tar-Ancalimona. Wierni, w przeciwieństwie do Ludzi Króla, nadal przyjaźnie odnosili się do Eldarów oraz żywili szacunek i posłuszeństwo wobec Valarów. Stanowili zdecydowaną mniejszość wśród ludności Númenoru. Zamieszkiwali głównie zachodnie obszary wyspy, zwłaszcza okolice miasta Andúnië. Kultywowali dalej naukę i posługiwanie się językami elfów, quenyą i sindarinem. Przez cały czas pozostawali lojalni wobec monarchów, którzy jednak nie podzielali ich przekonań i postępowali zupełnie odwrotnie. Wiernych, nazywanych też Przyjaciółmi Elfów, tak samo jak pozostałych Dúnedainów trawił lęk przed śmiercią.
Przedstawiciele tego stronnictwa, jeśli opuszczali Númenor, zwykle podróżowali na północne obszary Śródziemia. Ich głównym tamtejszym portem był Pelargir. Udzielali też wtedy pomocy elfom Gil-galada w walce przeciw Sauronowi. Nie mieli zbyt dużego udziału w wyzysku ludzi zamieszkujących númenorejskie posiadłości na wybrzeżach Śródziemia.
Począwszy od rządów Ar-Adûnakhôra Wierni musieli już tylko potajemnie posługiwać się elfickimi językami. Jeden z kolejnych władców, Ar-Gimilzôr, bardzo wrogo odnosił się do Przyjaciół Elfów. Karał ich za potajemne przyjmowanie Eldarów z Tol Eressëi i używanie ich mowy. Większość Wiernych nakazał przenieść się na wschodnie ziemie Númenoru, w okolice Rómenny, gdzie otoczono ich ścisłą kontrolą. Wielu Przyjaciół Elfów zaczęło na zawsze opuszczać ojczystą wyspę i osiedlać się na północy Śródziemia. Lepsze czasy dla Wiernych nastały za rządów Tar-Palantira, który podzielał ich przekonania i usiłował, bezskutecznie zresztą, zmienić złe postępowanie większości Númenorejczyków. Podczas panowania Ar-Pharazôna, następcy Palantira, przywódcą stronnictwa był Amandil, książę Andúnië. Gdy Sauron, przebywając w niewoli w Númenorze, zyskał (w 3265 roku Drugiej Ery) wpływa na monarchę i większość Dúnedainów, z czasem rozpoczęły się wielkie prześladowania Wiernych. Wielu spośród nich, oskarżonych fałszywie o spiskowanie i trucicielstwo, zabijano jako ofiary w Świątyni Melkora. Resztki Wiernych wraz z Elendilem i jego synami Isildurem oraz Anárionem, zdołały uciec przed Upadkiem Númenoru (3319 rok) do Śródziemia, gdzie założyli oni nowe królestwa – Arnor i Gondor.
Wiernych nazywano również Elendili, co w języku quenya znaczy Przyjaciele elfów. Po zatopieniu ojczystej wyspy oni sami często określali się mianem Wygnańców.
[edytuj] Link zewnętrzny
Elendili to również nazwa istniejącego od grudnia 2003 roku forum internetowego działającego przy Sekcji Tolkienowskiej Śląskiego Klubu Fantastyki
