Pelargir

Z Wikipedii

Pelargir – fikcyjne miasto ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemiu.

Wspominają o nim bohaterowie Władcy pierścieni. Informacje na temat historii tego miasta można znaleźć w Dodatkach do trzeciego tomu powieści oraz w Silmarillionnie.

Pelargir jest zaznaczony i podpisany na mapach Śródziemia dołączonych do Władcy pierścieni.

• W angielskim oryginale – Pelargir
• Przekład Marii Skibniewskiej – Pelargir
• Przekład Jerzego Łozińskiego – Pelargir
• Przekład Marii i Cezarego Frąców – Pelargir

Pelargir – wielki port i miasto w Gondorze, położone nad Ethir Anduin, w miejscu, gdzie Sirith wpada do Wielkiej Rzeki. Był to jeden z najstarszych ośrodków miejskich w Południowym Królestwie, założone w 2350 roku Drugiej Ery przez Númenorejczyków. W ciągu następnych lat było główną przystanią Wiernych w Śródziemiu i wielu z nich tam się osiedliło. Po Upadku Númenoru (3319 rok Drugiej Ery) właśnie tam wylądowali Isildur i Anárion. Włączyli oni to miasto do Południowego Królestwa (3320 rok Drugiej Ery).

Król Eärnil I odbudował Pelargir w 933 roku Trzeciej Ery i uczynił go głównym portem Gondoru oraz bazą w morskich wyprawach Królów Żeglarzy. Podczas Waśni Rodzinnej był to najważniejszy ośrodek popierający Castamira Samozwańca. Przez rok (1447 – 1448) król Eldacar oblegał to miasto. W 1634 roku zdobyli i złupili je Korsarze z Umbaru ( w walce z nimi poległ król Minardil).

Za rządów namiestników był głównym ośrodkiem prowincji Lebennin, choć zdaje się że jego portowe znaczenie zmalało ze względu na osłabienie Gondoru.

Podczas Wojny o Pierścień Korsarze zdobyli miasto, lecz zostało ono wyzwolone przez Aragorna II i Armię Umarłych (13 marca 3019 roku)^[1].

Po pokonaniu Saurona, za rządów króla Elessara Pelargir niewątpliwie odzyskał swoje dawne znaczenie i świetność.

Nazwa Pelargir pochodzi z języka sindarin i znaczy w tej mowie Port królewskich statków (ewentualnie Dziedzina okrętów królewskich; dosłownie zaś Ogrodzenie królewskich statków).

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Wedle kalendarza hobbitów z Shire’u był to dzień 13 miesiąca Rethe roku 1419. Jedynie z grubsza odpowiada on naszemu marcowi, bowiem hobbicki kalendarz nie jest tożsamy z naszym. Hobbici daty roczne liczyli od osiedlenia się w swoim kraju (rok 1601 Trzeciej Ery).
   Z kolei według kalendarza stosowanego w innych częściach Śródziemia (tzw. Kalendarz Namiestników) miesiąc ten zwał się Súlimë.