Fridtjof Nansen

Z Wikipedii

Fridtjof Wedel-Jarlsberg Nansen (ur. 10 października 1861, zm. 13 maja 1930) – norweski oceanograf, badacz polarny i międzynarodowy działacz społeczny.

Urodzony we Froen pod Oslo. Studiował biologię na Uniwersytecie w Christianii (ówczesna nazwa Oslo), gdzie w 1897 został profesorem. Od 1898 był członkiem Cesarskiej Akademii Nauk.

[edytuj] Osiągnięcia

W latach 1887-1888 podjął pierwszą wyprawę na nartach przez Grenlandię, udowadniając w ten sposób, że cała wyspa jest pokryta lodem. W latach 1893-1896 odbył drugą ekspedycję na arktyczne obszary Kanady, którą zorganizował na specjalnie zaprojektowanym i zbudowanym statku "Fram". Dotarł wówczas na odległość 300 km od bieguna północnego. Dalej zdecydował wraz z F.H. Johansonem podróżować przy użyciu nart i sań, z czego jednak zrezygnowano w połowie przebytej trasy.

Następnie pełnił funkcję ambasadora Norwegii, w czasie I wojny światowej pracował w Londynie. Od 1920 był pierwszym Wysokim Komisarzem Ligi Narodów do Spraw Uchodźców. Pomógł uchodźcom politycznym wydostać się z Rosji Radzieckiej, a gdy nigdzie nie chciano ich przyjąć zaczął wydawać specjalne dowody tożsamości (tzw. paszporty nansenowskie), które pełniły rolę dokumentu podróży. Za społeczną pracę i zaangażowanie otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla w 1922.

[edytuj] Publikacje

Nansen opublikował książki, które również zostały wydane w Polsce:

• Wśród nocy i lodów (1897, wydanie polskie 1898)
• Podróż do Bieguna Północnego (1896, wydanie polskie 1898)
• Eskimowie, ich kraj, życie i obyczaje (1891, wydanie polskie 1907)

[edytuj] Literatura

Alina Centkiewicz, Czesław Centkiewicz "Fridtjof, co z ciebie wyrośnie?" Nasza Księgarnia 1981.