Gwara białostocka
Z Wikipedii
Gwara białostocka - gwara języka polskiego charakterystyczna dla mieszkańców Białegostoku i części Podlasia. Spokrewniona z dialektem wileńskim. Powstała w wyniku wzajemnego oddziaływania kilku wzorców językowych: polskiego, białoruskiego, litewskiego, w mniejszym zakresie też rosyjskiego, ukraińskiego i jidysz.
Spis treści |
[edytuj] Cechy dialektu
[edytuj] Fonetyka
Spółgłoski ciszące, takie jak "ś, ć, dź, ź" wymawiane są jak dźwięki obcego pochodzenia (tak jak w wyrazach sinus, sizal, Zanzibar, cis). Artykulacja spółgłosek środkowojęzykowych jest prepalatalna, skierowana bardziej ku przodowi (efekt - otrzymujemy spółgłoskę półmiękką).
[edytuj] Cechy charakterystyczne
- długie wymawianie samogłoski akcentowanej z wyraźnym tonem opadającym, tzw. zaciąganie, co wpływa również na kontur melodyczny zdania, stąd gwara ta bywa odbierana jako śpiewna, melodyjna
- używanie w roli czasownika posiłkowego słówka "weź" (np. weź otwórz okno)
- zwarcie krtaniowe podczas wymowy "e" w wyrazie "nie", przez co słowo to staje się dwusylabowe (stąd nie-e)
- rozróżnianie dźwięcznego "h" i bezdźwięcznego "ch"
- zanik celownika, zamiast którego używa się konstrukcji z przyimkiem "dla" (np. kup dla mnie, daj dla babci, powiedz o tym dla Marka)
- zanik końcówek w czasownikach w formie czynnej np. My dawali(My dawaliśmy). Ja pojechał(Ja pojechałem). Dzie wy byli?(Gdzie wy byliście?)
- forma grzecznościowa tworzona bez użycia słowa pan/pani: Kiedy do mnie zajdzie? Dlaczego o tym dla mnie nie mówił?
- w formie grzecznościowej tryb rozkazujący równy trybowi oznajmującemu, też bez użycia pan/pani: Siedzi spokojnie! Zapłaci dla mnie sto złotych! Naleje mnie! (naleje mi pan)
- wymowa tzw. ł kresowego
- specyficzne znaczenie niektórych słów, np. taryfa "taksówka", przebierać się (do nowego mieszkania) "przeprowadzać się", ,,zgnić’’ w znaczeniu ,,śmiać się do rozpuku’’, "skiń" - zdejmij, "rozbuwaj się" - zdejmij buty, łachy "ubrania", dalibóg - "Bóg mi świadkiem", Blin - placek, lelak, wiszczeć
[edytuj] Zobacz też
Gwary miejskie
lwowska • poznańska • łódzka • warszawska
Dialekt wielkopolski:
poznańska • kujawska • gnieźnieńska
Dialekt chełmińsko-kociewsko-warmiński
warmińska
Dialekt małopolski:
krakowska • "góralska" (podhalańska • sądecka • spiska • żywiecka) • łowicka • zagłębiowska • kielecka
Dialekt mazowiecki:
kurpiowska • mazurska • warszawska
Dialekt północnokresowy
białostocka • suwalska • wileńska
Dialekt południowokresowy
lwowska
Dialekt śląski
(przez część Ślązaków oraz organizacje językowe uznawany za osobny język śląski)