Język hindustani
Z Wikipedii
Język hindustani - forma języka potocznego używanego w Indiach północnych oraz na Dekanie, szczególnie popularna przed podziałem Indii Brytyjskich w 1947.
Hindustani powstało na podstawie dialektu khariboli, który z kolei wykształcił się z północnych form apabhranśi śauraseni w okresie konsolidacji władzy muzułmańskiej w pierwszej połowie XIII wieku, w okolicach Delhi (niektórzy badacze uważają jednak, że hindustani powstało wcześniej, bo już na początku XII wieku).
Z hindustani wyłoniły się dwa genetycznie tożsame języki literackie: hindi i urdu.
indyjskie:
assamski • bengalski • bhili • bhodźpuri • bradź • dogri • domari • garhwali • gudźarati • hindi • hindustani • jakati • katchi • kaszmirski • khowar • kohistani • konkani • kumauni • lahnda • magahi • maithili • malediwski • mandeali • marathi • marwari • mitanni † • nepalski • orija • pali † • pashai • pendżabski • prakryty † • romski • sanskryt † • sanskryt klasyczny † • sindhi • shina • syngaleski • urdu • wedyjski †
irańskie:
awestyjski † • beludżi • kurdyjski • mazanderański • osetyjski • pahlawi † • paszto • perski • scytyjski † • zazaki