Język gudźarati

Z Wikipedii

napis "gudźarati" w piśmie gudźarati

ગુજરાતી
Obszar	Indie i inne
Liczba mówiących	46 milionów
Ranking	22.
Klasyfikacja genetyczna	Języki indoeuropejskie Języki indoirańskie Języki indyjskie **gudźarati
Pismo	gudźarati
Status oficjalny
Język urzędowy	Gudźarat, stan Indii
Regulowany przez	Akademia Językowa (Language Academy)
Kody języka
ISO 639-1	gu
ISO 639-2	guj
SIL	GJR
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata Gudźaracka wersja językowa Wikipedii W Wikisłowniku: Słownik języka gudźarati

Gudźarati, gudżarati, gudżaracki (ang. Gujarati) - język z grupy indyjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 46 mln mówiących - głównie mieszkańców Indii, gdzie w stanie Gudźarat oraz sąsiednich terytoriach Daman i Diu oraz Dadra i Nagar Haweli jest językiem urzędowym – jednym z 23 języków konstytucyjnych Indii. Posiada odrębny system pisma, tzw. alfabet sylabiczny gudżarati, wywodżący się ze starożytnego pisma brahmi. Poza Indiami, użytkownicy tego języka mieszkają w Tanzanii (ok. 250 tys.), Ugandzie (ok. 150 tys.), Pakistanie (ok. 100 tys.), w Kenii (ok. 50 tys.) oraz w mniejszych społecznościach w Wielkiej Brytanii (głównie Leicester i Wembley) i Stanach Zjednoczonych (szczególnie w stanach New Jersey, Nowy Jork, Kalifornia i Teksas). Gudźarati był ojczystym językiem Mahatmy Gandhiego, "ojca Indii" oraz Quaid-e Azama Muhammada Alego Jinnaha, "ojca Pakistanu".

[edytuj] Historia

Historia języka sięga do XII w. p.n.e. Gramatyka formalna poprzednika tego języka została spisana przez mnicha dźinijskiego i uczonego o imieniu Hemachandra-charya. Najstarsze utwory literackie pochodzą zaś z XVII w.