Język zazaki

Z Wikipedii

Zazaki - język narodowości Zaza używany we wschodniej Anatolii, w dorzeczu Eufratu i Tygrysu. Należy on do północno-zachodniej grupy języków irańskich, indoeuropejskiej rodziny językowej. Zazaki spokrewniony jest z językiem kurdyjskim, perskim i beludżi. Nie można dokładnie określić liczby jego użytkowników – różne źródła szacują ich ilość na nieco poniżej 2 milionów.

Użytkownicy języka Zazaki pochodzą ze wschodniej Turcji. Zwykle określa się ich mianem Kurdów, ale ostatnim czasy wiedza o tym narodzie staje się coraz powszechniejsza. Utożsamianie ich z Kurdami nie jest słuszne i budzi sprzeciw samych użytkowników języka Zazaki. Nie tworzą oni jednorodnej grupy, ale dzielą się połowicznie wedle wyznania na sunnitów i alawitów. Wedle tradycji, świadomość religijna jest jednak ważniejsza niż językowa jedność. Dopiero niedawno w diasporze europejskiej podjęto próby budowania i określania narodowej tożsamości użytkowników języka Zazaki, bez względu na podziały religijne.

Po upadku Imperium Ottomańskiego Turcy nie dążyli do zachowania językowej i kulturowej różnorodności. Prowadzona polityka asymilacji miała na celu zjednoczenie mieszkańców państwa i budowę ogólnej, „tureckiej” tożsamości. W związku z tym zakazano publikacji, a nawet komponowania utworów muzycznych do tekstów pisanych w językach lokalnych. Na mocy traktatu w Lozannie w 1923 roku, oprócz Żydów, Ormian i Greków żadne inne mniejszości narodowe nie mogły oficjalnie istnieć w Turcji.