Kazimierz Żygulski

Z Wikipedii

Kazimierz Żygulski (ur. 8 grudnia 1919 we Lwowie) — socjolog kultury, działacz polityczny

W 1937 ukończył gimnazjum humanistyczne we Lwowie, po czym podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza, które ukończył za pierwszej okupacji sowieckiej Lwowa w 1941. Należał do organizacji młodzieżowych, Klubu Demokratycznego i Stronnictwa Demokratycznego. W czasie okupacji niemieckiej był członkiem lwowskiej Delegatury Rządu a także sędzią Sądu Specjalnego. W 1944 został aresztowany przez NKWD i skazany za udział w pracach Delegatury na 15 lat łagru. W obozach karnych w republice Komi na północy ZSRR przebywał przez dziesięć lat - do 1955. W 1956 wrócił do kraju, od 1957 pracował w Polskiej Akademii Nauk, od 1959 do 1990 w Instytucie Filozofii i Socjologii. W 1973 został profesorem nadzwyczajnym, w 1983 - zwyczajnym. W latach 1982 — 1986 był ministrem Kultury i Sztuki, zaś w okresie 1987 — 1989 przewodniczącym Polskiego Komitetu do spraw UNESCO i członkiem Rady Wykonawczej UNESCO w Paryżu. Obecnie prezydent i wykładowca WSSE w Warszawie.

Napisał szereg prac naukowych z teorii i socjologii kultury:

• Wstęp do zagadnień kultury
• Wartości i wzory kultury
• Wspólnota śmiechu
• Święto i kultura.

Był członkiem:

• Polskiego Towarzystwa Socjologicznego
• Polskiego Towarzystwa Semiotycznego
• European Academy of Arts, Sciences and Humanities
• Międzynarodowej Rady Muzealnej.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Kazimierz Żygulski - Jestem z lwowskiego etapu, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1994