Włodzimierz Oliwa

Z Wikipedii

Włodzimierz Oliwa (ur. 17 listopada 1924 - zm. 5 czerwca 1989) - generał broni LWP, polityk.

Od 1945 był w Ludowym Wojsku Polskim. W następnych latach szkolony w Zwiazku Radzieckim, m.in: w 1955 roku ukończył Kurs Doskonalenia Oficerów przy Akademii Wojskowo-Politycznej, a w 1965 roku Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR.
Polscy oficerowie którzy byli wysyłani na szkolenia do ZSRR na kursy w GRU czy KGB i Akademiach Politycznych i Wojskowych, po ich zakończeniu byli kierowani na bardzo wysokie stanowiska w Sztabie Generalnym LWP lub w służbach specjalnych cywilnych lub wojskowych. W przypadku Włodzimierza Oliwy po ukończeniu Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR i powrocie do kraju w 1965 roku został szefem Zarządu II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, czyli szefem wywiadu wojskowego. Z funkcji szefa Zarządu II został usunięty w 1971 roku w zwiazku z ucieczką na zachód oficera Zarządu II podpułkownika Kazimierza Stefańskiego. Na stanowisku szefa Zarządu II Oliwę zastapił gen Czesław Kiszczak. Od 1971 do 1973 był dowódcą 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Tadeusza Kościuszki. Od 1973 do 1983 był dowódcą Warszawskiego Okręgu Wojskowego. W latach 1981 - 1983 był członkiem Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego.

Od 23 marca 1983 do 28 lipca 1983 był ministrem administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska, a od lipca 1983 do listopada 1985 minister administracji i gospodarki przestrzennej w rządzie Wojciecha Jaruzelskiego. W latach 1985 - 1989 był wiceministrem obrony narodowej - Głównym Kwatermistrzem WP.

Od 1976 do 1985 był posłem na Sejm z ramienia PZPR.

Generał brygady - 1963, generał dywizji - 1973, generał broni - 1986.

[edytuj] Źródło:

• Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944 - 1991, Warszawa 1991
• "Encyklopedia Historii Polski, Warszawa 1996
• "Kto jest kim w Polsce 1984", Warszawa 1984
• "H.P. Kosk, "Generalicja polska", tom II, Warszawa 2001