Wikipedysta:Lelipa/brudnopis1
Z Wikipedii
[edytuj] Międzynarodowa Leninowska Nagroda Pokoju
[edytuj] Lista laureatów
[edytuj] 1950s
- Francja Frédéric Joliot-Curie (1950)[1]
- Chińska Republika Ludowa Soong Ching-ling (Madame Sun Yat-sen) (1950)[1]
- Wielka Brytania Hewlett Johnson (1950)[1]
- Francja Eugénie Cotton (1950)[1]
- Stany Zjednoczone Arthur Moulton (1950)[1]
- Korea Północna Pak Chong Ae (1950)[1]
- Meksyk Heriberto Jara Corona (1950)[1]
- Chińska Republika Ludowa Guo Moruo (1951)[2]
- Wielka Brytania Monica Felton (1951)[3]
- Japonia Oyama Ikuo (1951)[3]
- Włochy Pietro Nenni (1951)[3]
- NRD Anna Seghers (1951)[3]
- Brazylia Jorge Amado (1951)[3]
- NRD Johannes Becher (1952)[3]
- Brazylia Eliza Branco (1952)[3]
- ZSRR Ilja Erenburg (1952)[3]
- Kanada Rev. James Gareth Endicott (1952)[3]
- Francja Yves Farge (1952)[3]
- Indie Saifuddin Kitchlew (1952)[3]
- Stany Zjednoczone Paul Robeson (1952)[3]
- Szwecja Andrea Andreen (1953)[3]
- Wielka Brytania John Desmond Bernal (1953)[2]
- Belgia Isabelle Blume (1953)[3]
- Stany Zjednoczone Howard Fast (1953)[3]
- Włochy Andrew Gaggiero (1953)[3]
- Polska Leon Kruczkowski (1953)[3]
- Chile Pablo Neruda (1953)[3]
- ZSRR Nina Wasiljewna Popowa (1953)[3]
- Indie Sir Sahib-singh Sokhey (1953)[3]
- Francja Pierre Cot (1953)
- Francja Alain Le Léap (1954)
- Baldomero Sanincano (1954)
- Indonezja Prijono (1954)
- NRD Bertolt Brecht (1954)[4]
- Szwajcaria André Bonnard (1954)[4]
- Birma Thakin Kodaw Hmaing (1954)[4]
- Finlandia Felix Iversen (1954)[4]
- Kuba Nicolás Guillén (1954)[5]
- Wielka Brytania Denis Nowell Pritt (1954)[6]
- Meksyk Lázaro Cárdenas (1955)[7]
- Syria Mohammed Al-Ashmar (1955)[7]
- RFN Karl Joseph Wirth (1955)[7]
- Wietnam Tôn Đức Thắng (1955)[7]
- Japonia Akiko Seki (1955)[7]
- Norwegia Ragnar Forbeck (1955)[7]
- Francja Louis Aragon (1957)[6]
- Francja Emmanuel d'Astier (1957)[6]
- Austria Heinrich Brandweiner (b. 1910) (1957)[6]
- Włochy Danilo Dolci (b. 1924) (1957)[6]
- Argentyna Maria Rosa Oliver (b. 1898) (1957)[6]
- Indie Chandrasekhara Venkata Raman (1957)[6]
- Sri Lanka Udakandawala Saranankara Thero (b. 1902) (1957)[6]
- ZSRR Mikołaj Semjenowicz Tichonow (1957)[6]
- Czechosłowacja Josef Lukl Hromádka (1958)[2]
- Szwecja Artur Lundkvist (1958)[2]
- Francja Louis Saillant (1958)[2]
- Japonia Kaoru Yasui (1958)[2]
- NRD Arnold Zweig (1958)[2]
- NRD Otto Buchwitz (1959)[8]
- Stany Zjednoczone W.E.B. DuBois (1959)[8]
- ZSRR Nikita Chruszczow (1959)[8]
- Wielka Brytania Ivor Montagu (1959)[8]
- Grecja Kostas Varnalis (1959)[8]
[edytuj] 1960s
- Francja Laurent Casanova (1960)[9]
- Stany Zjednoczone Cyrus Eaton (1960)[9]
- Indonezja Sukarno (1960)[9]
- Kuba Fidel Castro (1961)[10]
- Polska Ostap Dlussky (b. 1892 in Buczacz) (1961)[10]
- Australia William Morrow (b. 1888) (1961)[10]
- Indie Rameshvari Neru (b. 1886) (1961)[10]
- Rumunia Mihail Sadoveanu (1961)[10]
- Liban Antoine Tabet (1961)[10]
- Gwinea Ahmed Sékou Touré (1961)[10]
- Węgry István Dobi (1962)[11]
- Chile Olga Poblete de Espinosa (1962)[11]
- Pakistan Faiz Ahmed Faiz (1962)[11]
- Ghana Kwame Nkrumah (1962)[11]
- Hiszpania Pablo Picasso (1962)[11]
- Bułgaria Georgi Traikov (1962)[12]
- Grecja Manolis Glezos (1962)[13]
- Brazylia Oscar Niemeyer (1963)[13]
- Hiszpania Dolores Ibárruri (1964)[5]
- Hiszpania Rafael Alberti (1964)[14]
- Indie Aruna Asaf Ali (1964) [14]
- Japonia Kaoru Ota (1964) [14]
- Gwatemala Miguel Ángel Asturias (1965)[15]
- Finlandia Mirjam Vire-Tuominen (1965) [15]
- Nigeria Peter Ayodele Curtis Joseph (1965) [15]
- Włochy Giacomo Manzù (1965) [15]
- Mongolia Jamtsarangiyn Sambuu (1965) [15]
- NRD Herbert Warnke (1966)[16]
- Stany Zjednoczone Rockwell Kent (1966) [16]
- Czechosłowacja Ivan Málek (1966) [16]
- RFN Martin Niemöller (1966) [16]
- Meksyk David Alfaro Siqueiros (1966) [16]
- Związek Południowej Afryki Bram Fischer (1966) [16]
- Holandia Joris Ivens (1967)[17]
- Wietnam Południowy Nguyen Thi Dinh (1967) [17]
- Kolumbia Jorge Zalamea (1967) [17]
- Indie Romes Chandra (1967) [17]
- Węgry Endre Sík (1967) [17]
- Francja Jean Effel (1967) [17]
- Japonia Akira Iwai (b. 1922) (1968-69)[4]
- Polska Jarosław Iwaszkiewicz (1968-69)[4]
- Egipt Khaled Mohieddin (1968-69)[4]
- Stany Zjednoczone Linus Pauling (1968-69)[4]
- Sudan Shafie Ahmed el Sheikh (b. 1924 - d. 1971) (1968-69)[4]
- Szwecja Bertil Svahnstrom (b. 1907 - d. 1972) (1968-69)[4]
- Czechosłowacja Ludvík Svoboda (1968-69)[4]
[edytuj] 1970s
- Wielka Brytania Eric Henry Stoneley Burhop (1970-71)[18]
- NRD Ernst Busch (1970-71)[18]
- Bułgaria Tsola Dragoicheva (1970-71)[18]
- Włochy Renato Guttuso (1970-71)[18]
- Liban Kamal Jumblatt (1970-71)[18]
- Argentyna Alfredo Varela (1970-71)[18]
- Wielka Brytania James Aldridge (1972)[19]
- Chile Salvador Allende (1972)[19]
- ZSRR Leonid Brezhnev (1972)[19]
- Urugwaj Enrique Pastorino (1972)[19]
- Chile Luis Corvalán (1973-74)[20]
- Belgia Raymond Goor (1973-74)[20]
- Gwinea Jeanne Martin-Cissé (1973-74)[20]
- Chile Hortensia Bussi de Allende (1975-76)[21]
- Węgry János Kádár (1975-76)[21]
- Irlandia Seán MacBride (1975-76)[21]
- Mozambik Samora Machel (1975-76)[21]
- Angola Agostinho Neto (1975-76)[21]
- Grecja Yannis Ritsos (1975-76)[21]
- RFN Kurt Bachmann (1977-78)[22]
- Australia Freda Yetta Brown (1977-78)[22]
- Stany Zjednoczone Angela Davis (1977-78)[22]
- Kuba Vilma Espín Guillois (1977-78)[22]
- Indie Kumara Padma Sivasankara Menon (1977-78)[22]
- Polska Halina Skibniewska (1977-78)[22]
- Francja Hervé Bazin (1979)[23]
- Wietnam Le Duan (1979)[23]
- Finlandia Urho Kekkonen (1979)[23]
- Egipt Abd al-Rahman al-Sharqawi (1979)[23]
- Wenezuela Miguel Otero Silva (1979)[23]
[edytuj] 1980s
- Palestyna Mahmoud Darwish (1980-82)[24]
- Kanada John Morgan (1980-82)[24]
- Urugwaj Líber Seregni (1980-82)[24]
- Grecja Mikis Theodorakis (1980-82)[24]
- Indie Indira Gandhi (1983-84) [25]
- Francja Jean-Marie Léger (1983-84)[25]
- Szwecja Eva Palmer (1983-84)[25]
- Wietnam Nguyễn Hữu Thọ (1983-84)[25]
- Kolumbia Luis Vidales (1983-84)[25]
- RFN Joseph Weber (1983-84)[25]
- Grecja Charilaos Florakis (1983-84)
- Nikaragua Miguel d'Escoto (1985-86)[26]
- Wielka Brytania Dorothy Hodgkin (1985-86)[26]
- RFN Herbert Mies (1985-86)[26]
- Tanzania Julius Nyerere (1985-86)[26]
- Bułgaria Petr Tanchev (1985-86)[26]
- Stany Zjednoczone Evan Litwack (1986-87)
- Pakistan Abdul Sattar Edhi (1988)
[edytuj] 1990
1. Mandela został nagrodzony w 1990 roku, lecz z powodu jego procesu oraz wyroku nie był w stanie odebrać nagrody. Przyjął ją w roku 2002. Szablon:PRZYPISY
William Edward Burghardt (W.E.B.) Du Bois ( wymawiane [dʊˈboɪz] lub [dyˈbwɑ] )[28] urodził się 23 lutego 1868 w Great Barrington, Massachusetts (USA) zmarł 27 sierpnia 1963 w Akrze, (Ghana) w wieku 95 lat. Pisarz, socjolog, krytyk, intelektualista, aktywista społeczny. Współzałożyciel Niagara Movement (Ruch (z) Niagara), NAACP (Narodowe Stowarzyszenie na rzecz Postępu Ludzi Kolorowych) oraz, V Konferencji Panafrykańskiej w Manchesterze. Redaktor organu prasowego NAACP - Crisis. Zarzycano mu elityzm, komunizm, czarny separatyzm.[29]
Du Bois uważany jest za jednego z czołowych działaczy przeciwko dyskryminacji oraz segregacji rasowej w USA.
Nazywany jest także ojcem Panafrykanizmu. Urodził się sześć lat po ogłoszeniu emancypacji, zmarł w wigilię Marszu na Waszyngton.
[edytuj] Życie, Działalność
[edytuj] Pochodzenie
Du Bois wywodził się z rodziny wyzwolonych kolorowych. Dziadek Du Bois do USA przybył z Haiti: "Nie wiele mi wiadomo na temat życia dziadka na Haiti w latach 1821-1830. Od 18 do 27 roku życia zawiązał znajomości, ustatkował się, ożenił się i w 1825 urodził mu się syn a mój ojciec -Alfred. Nie wiem jaką pracę wykonywał, ale prawdopodobnie zarządzał plantacją i angażował się w handel morski z USA. Nie wiem z kim się żenił, nie wiem też kim byli krewni jego wybranki. Mógł był wżenić się do rodziny Elie DuBois, wielkiego haitańskiego nauczyciela. Nie jest tęz jasne dlaczego w 1830 wyjechał z Haiti. Być może z powodu groźby wojny z Francją w dobie Rewolucji w 1830 roku oraz upadku Karola X."[30]
O swoim dziedzictwie Du Bois pisał: "cała powódź czarnej krwi, kapka francuskiej, odrobinę holenderskiej, ale, dzięki Bogu!,
ani trochę anglosaskiej."[31]
[edytuj] Wczesne Lata
Urodził się w Great Barrington - małym miasteczku w zachodnim Massachusetts, w którym Murzyni stanowili niewielką grupę. Nigdy nie poznał ojca, gdyż ten odszedł na krótko po narodzinach syna. Chodził do tzw. zintegrowanego gimnazjum (do którego uczęszczali zarówno biali i czarni).
Zajmował się także pracą dorywczą, aby wspierać finansowo matkę.
[edytuj] Edukacja
Po ukończeniu gimnazjum dostał się na Fisk University w Nashville, Tennessee. Uniwersytet Fisk był jednym z Historycznych Czarnych Szkół Wyższych i Uniwersytetów (ang. Historical Black Colleges and Universities), czyli takich, które przeznaczone były dla czarnych obywateli USA. W roku 1890 uzyskał licencjat na Uniwersytecie Harvarda. W latach 1892-1894 studiował na Uniwersytecie Berlińskim. W 1985 roku na "Harvardzie" obronił też pracę doktorską pod tytułem: The Surpression of the African Slave Trade to the United States of America, 1638 - 1870 (Zatajanie/Tłumienie afrykańskiego handlu niewolnikami do Stanów Zjednoczonych Ameryki w latach 1683 - 1870), która była pierwszym tomem z serii Studiów Historycznych Harvard'u. Tam też przez dwa lata był pracownikiem naukowym na wydziale historii. Był też pierwszym "afroamerykaninem", który uzyskał doktorat na tej uczelni. Pomimo dobrych referencji Du Bois z powodu dyskryminacji miał jedyną opcję, podjął pracę w małej, zaściankowej szkole dla czarnoskórych w Ohio -Wilberforce College.
[edytuj] Działalnośc
Pierwszą organizacją na rzecz praw człowieka współtworząną przez Du Bois był Ruch Niagara (1905-1910. Ruch Niagara stał w opozycji do ewolucjonistycznej polityki Bookera T. w sprawie równych praw czarnych i białych w USA. Założycielom Ruchu Niagara chodziło o natychmiastowe zrównanie praw. Du Bois współtworzył NAACP - ruch na rzecz praw człowieka, który z założenia miał wielorasowy charakter, którego celem było urzeczywistnienie XIII, XIV oraz XV poprawki(Konstytucji USA) na drodze pokojowej; na przykład poprzez procesy sądowe wytaczane przeciwko lekceważącym te poprawki. W 1910 wyjechał z Atlanty do Nowego Jorku, gdzie założył organ prasowy NAACP - The Crisis (Kryzys). W 1934 roku Du Bois napisał dwa artykuły o czarnym separatyzmie i jego ekonomicznych zaletach. Bu Bois był także członkiem braterstwa Alfa Fi Alfa (ΑΦΑ), pierwszego w USA braterstwa założonego przez czarnych.
[edytuj] Późniejsze Lata
Du Bois oraz kilku innych naukowców zostali zaproszeni przez Ambasadora Japonii na wycieczkę po Dalekim Wschodzie (najprawdopodobniej dlatego, że Du Bois był jednym z tych, którzy wychwalali Japonię po wygranej wojnie z Carską Rosją w 1905 roku. Wycieczka miała obejmować ChRL, Japonię i ZSRR. Do Związku Radzieckiego Du Bois jednak nie przyjechał, gdyż jego kontakt dypolomatyczny, Karol Radek został usunięty fizycznie w czasie Wielkiej Czystki Stalina. W 1936 był także w III Rzeszy. Z jednej strony wychwalał sukces ekonomiczny z drugiej potępiał bestialskie traktowanie Żydów, które porównywał do Inkwizycji czy Afrykańskiego Handlu Niewolnikami. Po śmierci Stalina Du Bois ocenił go jako wielkiego człowieka, któremu w XX wieku niewielu dorównuje. W roku 1959 otrzymał Pokojową Nagrodę Lenina. W 1961 roku wstąpił do Komunistycznej Partii USA.
[edytuj] Twórczość
[edytuj] Praca Naukowa
W roku 1896 pojechał wraz z żoną do Filadelfii, gdzie dla Uniwersytetu Pensylwanii prowadził badania socjologiczne w czarnych dzielnicach tego miasta. Na ich przykładzie starał się wyjaśnić co było czynnikiem kryminogennym wśród czarnoskórych mieszkańców USA. Wyróżnił trzy czynniki determinujące przestępczość: (I) napięcie wywołane przez 'rewolucję społeczną', której doświadczyli czarni odzyskując wolność oraz próbując odnaleźć swoją pozycję w społeczeństwie. (II)Czynnikiem, który decydował o zmiejszeniu przestępczości było stopniowe nabieranie statusu społecznego przez podnoszenie poziomu wykształcenia (zobacz też stratyfikacja). (III) Aby problem przestępczści sprowadzić do minimum czarna społeczność w Ameryce potrzebuje zmian strukturze klasowej oraz przywódców (wyjątkowych mężów),którzy ją poprowadzą.[32] W 1897 roku wstąpił na Uniwersytet Atlanty (zwany teraz Clark University Atlanta). W roku 1903 opublikował zbiór artykułów 'The Souls of Black Folk' (Dusze Czarnego Ludu). W owej książce Du Bois stwierdził, że kluczowym problemem XX wieku jest tzw. "linia koloru"(the color-line), która wyznacza status. Kwestia dotyczy zarówno podziału świata na lepszy (I) i gorszy (III) jak i tego jakie znaczenie ma kolor skóry w życiu codziennym.
[edytuj] Africana
W roku 1960 Bu Bois był obecny przy zaprzysiężeniu swojego przyjaciela Kwame Nkrumaha na pierwszego prezydenta niepodległej Ghany. Rok później Nkrumah zaproponował mu pozostanie w Ghanie i rozpoczęcie pisania encyklopedii opisującej losy Afrykanów w Afryce i na świecie - Encyclopædia Africana - afrykańskiego odpowiednika Encyklopedia Britannica. Du Bois już wcześniej wspominał o pragnieniu stworzenia takiego dzieła. W eseju z 1945 The Need of an Encyclopedia of a Negro (Zapotrzebowanie na Encyklopedię Czarnego) pisał, że młodzi jak i starzy potrzebują tego typu dzieła aby poprawić stan wiedzy na temat ludzi czarnej rasy i dzięki temu odstawić na bok tradycje i uprzedzenia utrudniające dialog[33]. Projektu jednak nigdy nie ukończył. Jednak w roku 1999 Kwame Anthony Appiah oraz Henry Louis Gates Jr (redaktorzy), po wielu latach zbierania pieniędzy, materiałów oraz kardy, wydali encyklopedię o tytule: Africana: The Encyclopedia of the African and African American Experience. Africana jest zarazem hołdem jak i kontynuacją naukowej pracy W.E.B. Du Bois.
[edytuj] Książki
- Black Reconstruction in America, 1860-1880 (Wstęp David Levering Lewis -biograf Du Bois) (Free Press: 1995 przedruk oryginału z 1935 roku) ISBN 0684856573. Jest to najbardziej obszerna praca Du Bois (zawiera 768 ston).
- The Suppression of the African Slave Trade to the United States of America: 1638–1870 Rozprawa doktorska, 1896, (Harvard Historical Studies, Longmans, Green, and Co.: New York) Całość tekstu
- The Study of the Negro Problems (1898)
- The Philadelphia Negro (1899)
- The Negro in Business (1899)
- The Evolution of Negro Leadership. The Dial, 31 (July 16, 1901).
- The Souls of Black Folk(1903)
- Voice of the Negro II (September 1905)
- John Brown: A Biography (1909)
- Efforts for Social Betterment among Negro Americans (1909)
- Atlanta University's Studies of the Negro Problem (1897-1910)
- The Quest of the Silver Fleece (1911)
- The Negro (1915)
- Darkwater (1920)
- The Gift of Black Folk (1924)
- Dark Princess: A Romance (1928)
- Africa, its Geography, People and Products (1930)
- Africa: Its Place in Modern History (1930)
- Black Reconstruction: An Essay toward a History of the Part which Black Folk Played in the Attempt to Reconstruct Democracy in America, 1860-1880 (1935)
- What the Negro has Done for the United States and Texas (1936)
- Black Folk, Then and Now (1939)
- Dusk of Dawn: An Essay Toward an Autobiography of a Race Concept (1940)
- Color and Democracy: Colonies and Peace (1945)
- The Encyclopedia of the Negro (1946)
- The World and Africa (1946)
- Peace is Dangerous (1951)
- I take my stand for Peace (1951)
- In Battle for Peace (1952)
- The Black Flame: A Trilogy
- The Ordeal of Mansart (1957)
- Mansart Builds a School (1959)
- Africa in Battle Against Colonialism, Racialism, Imperialism (1960)
- Worlds of Color (1961)
- An ABC of Color: Selections from Over a Half Century of the Writings of W. E. B. Du Bois (1961)
- The World and Africa, An Inquiry into the Part Which Africa has Played in World History (1965)
- The Autobiography of W.E. Burghardt Du Bois (International publishers, 1968)
[edytuj] Artykuły
- The American Negro Academy Occasional Papers, 1897, No. 2 "The Conservation Of Races" Tekst w całości
- The Need of an Encyclopedia of a Negro (1945)
[edytuj] Inne
- Nazwisko Du Bois jest czasem błędnie zapisywane: du Bois, Dubois, DuBois, itp.
[edytuj] Dzika Planeta
Dzika Planeta | |
Oryginalny tytuł | La Planeté Sauvage |
Gatunek | Animowany, Science Fiction |
Kraj produkcji | Francja, Czechosłowacja |
Język | Francuski/ Angielski (dubbing) |
Data premiery | 6 grudnia 1973 |
Czas trwania | 72 minuty |
Produkcja | |
Reżyseria | Rene Laloux |
Scenariusz | René Laloux, Roland Topor Stefan Wul (powieść) |
Muzyka | Alain Goraguer |
Produkcja | Simon Damiani, Andre Valio-Cavaglione |
Dystrybucja | Argos Films |
La Planete Sauvage (Dzika Planeta)Film animowany film science-fiction z 1973 roku powstały dzieki współpracy francusko-czechosłowackiej. Reżyserem filmu jest Rene Laloux.
Jest to historia, która wydarzyła się na odległej planecie zamieszkanej przez Draagów - stworzenia człekokształtne, o niebieskiej skórze, posiadające wysoce rozwiniętą technologię oraz system nauczania a także często oddające się medytacji. Zanim Ziemia została zniszczona całkowicie przez ludzi Draagom udało się uratować kilku i zabrać ich na swoją planetę. Planeta dragów ma surrealistyczny krajobraz i równie osobliwe, zamieszkujące ją stworzenia. Ludzie(zwani w filmie Omami -l.poj. Om)[34] , dla sto razy większych Draagów, byli zwierzętami domowymi ( na przykład: nosili specyficzne obroże). Na planecie Draagów, żyły dwa rodzaje ludzi: udomowieni oraz dzicy. Głównym bohaterem i narratorem za razem jest udomowiony Om o imieniu Terr[35] , który posiadł wiedzę Draagów. Pewnego dnia Terr postanowił uciec od Tivy swojej pani, udało mu się również ukraść słuchawki, które służyły Draagom do nauki. Terr w końcu trafia do osady dzikick Omów z którymi dzieli się wiedzą oraz wyjaśnia im działanie słuchawek. Kiedy Draagowie, w obawie, postanowili pozbyć się dzikich Omów (dokonać "de-omizacji") dochodzi do eksodusu Omów z planety Draagów na jej satelitę -Dziką Planetę. Na dzikiej planecie ludzie odkrywają tajemnicę życia Draagów.
Muzykę do filmu skomponował francuski jazzman Alain Goraguer. W proces tworzenia zaangażowany był także pisarz Roland Topor.
[edytuj] Inne
- Producent Madlib na płycie Quasimoto The Unseen sampluje główny motyw ścieżki dźwiekowej Dzikiej Planety w piosence Come on Feet
- W angielskim tłumaczeniu nazwa filmu brzmi Fantastic Planet (Fantastyczna Planeta).
- W teledysku Shadows of Tomorow, grającej hip-hop, grupy Madvillain dostrzec można motyw z filmu.
[edytuj] Ravachol
François Claudius Koeningstein urodzony 14 października 1859 w Saint-Chamond, zgilotynowany 11 lipca, 1892 w Montbrison. Anarchista najbardziej znany z aktów terroru. Przyjął panieńskie nazwisko matki (Marie Ravachol) po tym jak jego ojciec opuścił rodzinę. Ravachol, opuszczony w dzieciństwie przez ojca, od ósmego roku życia utrzymywał swoją rodzinę: matkę /.../ i trójkę rodzeństwa. [36] Gdy miał lat osiemnaście stał się anarchistą. Utrzymywał się, między innymi, z kradzieży, fałszowania pieniędzy oraz z okradania zwłok. Ponadto zamordował kilka osób.
Ravachol, zgodnie z myślą J.P.Proudhona, uważał, że własność jest niemoralna. Ponadto ravachol zajmował się rodziną oraz dziećmi uwięzionych anarchistów (np.:uczył je czytać).[37] Najsłynniejszą akcją Ravachola było wysadzenie domów sędziego oraz prokuratora, którzy skazali anarchistów uczestniczących w demonstracjach 1 maja. Stał się wzorem dzięwiętnastowiecznego, romantycznego rozbójnika o szlachetnym sercu, który gardził bogatymi a odbierane im bogactwa rozdawał biednym.
W języku francuskim powstał czasownik "ravacholiser" ("zrawacholizować"?), co znaczy: zabić wroga.
[edytuj] dead prez
W utworze I'm an African(Jestem Afrykaninem) Podkreślają znaczenie korzeni -pochodzenia: I'm an African never been african-american/.../Where you from fool?/No I wasn't born in Ghana/but Africa is my mama(Jestem Afrykaninem/ nigdy nie byłem afroamerykaninem/.../Skąd jesteś głupcze?/Nie, nie urodziłem się w Ghanie lecz Afryka jest moją matką). Ponadto, w tym samym utworze, dodają, że ich styl to mieszanka N.W.A. oraz Public Enemy. Ich teksty dotyczą spraw społecznych, są antysystemowe a także zawierają w sobie tematykę gangsta (na przykład: Hell Yeah(Pimp The System) Police State). Charakterystykę zespołu wyraża także tytuł drugiej płyty: Revolutionary But Gangsta(Rewolucyjny acz Gangsterski). W swoich tekstach często krytukują, rasistowski system szkolnictwa w USA, brutalność policji (są zdeklarowanymi wrogami policji), komercyjnych raperów czy hipokryzję polityków.
Nazwa grupy odnosić się może do dolarów, gdyż tak (Dead presidents - Zmarli prezydenci) potocznie określa się amerykańską walutę.
[edytuj] Heksagramy Yijing
Lista Heksagramów Yijing 1-32.
[edytuj] Heksagram 1
Heksagram 1 zwany 乾 (qián), "Siła". Wariacje: "kreatywny", "moc działania", "klucz", "bóg". Wewnętrzny (dolny) trygram to ☰ (乾 qián) siła = (天) niebo, zewnętrzny (górny) taki sam.
[edytuj] Heksagram 2
Heksagram 2 zwany 坤 (kūn), "Pole". Wariacje: "otwarty", "przyzwolenie", oraz "przepływ". Wewnętrzny trygram to ☷ (坤 kūn) pole = (地) ziemia, Zewnętrzny trygram jest taki sam.
[edytuj] Heksagram 3
Heksagram 3 zwany 屯 (chún), "Kiełkowanie". Wariacje: "trudności na początku", "gromadzenie wsparcia", "robienie zapasów". Wewnętrzny trygram to ☳ (震 zhen4) wstrząs = (雷) grzmot, zewnętrzny trygram to ☵ (坎 kan3) wąwóz = (水) woda.
[edytuj] Heksagram 4
Heksagram 4 zwany 蒙 (meng2), "Oskrzydlający". Wariacje: "młodzieńcza głupota", "świeży strzał/ ogień", "odkrywający". Wewnętrzny trygram to ☵ (坎 kan3) wąwóz = (水) woda. Zewnętrzny trygram to ☶ (艮 gen4) ograniczenie = (山) góra.
[edytuj] Heksagram 5
Heksagram 5 zwany 需 (xu1), "Przystępujący". Wariacje: "czekający", "wilgotny", "przybywający". Wewnętrzny trygram znaczy ☰ (乾 qian2) siła = (天) niebo, a zewnętrzny trygram to ☵ (坎 kan3) wąwóz = (水) woda.
[edytuj] Heksagram 6
Heksagram 6 zwany 訟 (song4), "Kłucący się". Wariacje: "konflikt", "proces (sądowy)". Wewnętrzny trygram to ☵ (坎 kan3) wąwóz = (水) woda, zewnętrzny to ☰ (乾 qian2) siła = (天) niebo.
[edytuj] Heksagram 7
Heksagram 7 zwany 師 (shil), "Przewodzący". Wariacje: "armia", "oddziały". Wewnętrzny trygram to ☵ (坎 kan3) wąwóz =(水) woda, zewnętrzny to ☷ (坤 kun1) pole = (地) ziemia.
[edytuj] Heksagram 8
Heksagram 8 zwany 比 (bi3), "Grupujący". Wariacje: "trzymać razem", "przymierze". Wewnętrzny trygram to ☷ (坤 kun1) pole = (地) ziemia, zewnętrzny to ☵ (坎 kan3) wąwóz = (水) woda.
[edytuj] Heksagram 9
Heksagram 9 zwany 小畜 (xiao3 chu4), "Kumulujący maluczkich". Wariacje: "ujażmiająca siła maluczkich", "małe żniwo". Wewnętrzny trygram to ☰ (乾 qian2) siła = (天) niebo, zewnętrzny trygram to ☴ (巽 xun4) grunt = (水) wiatr.
[edytuj] Heksagram 10
Heksagram 10 zwany 履 (lu3), "Stąpający". Wariacje: "przeprowadzający", "trwający". Wewnętrzny trygram to ☱ (兌 dui4) otwarty = (澤) bagno, zewnętrzny to ☰ (乾 qian2) siła = (天) niebo.
[edytuj] Heksagram 11
Heksagram 11 zwany 泰 (tai4), "Przenikający/Owładający/Rozchodzący". Wariacje: "pokój", "wspaniałość". Wewnętrzny trygram to ☰ (乾 qian2) siła = (地) niebo, zewnętrzny trygram to ☷ (坤 kun1) pole = (水) ziemia.
[edytuj] Heksagram 12
Heksagram 12 zwany 否 (pi3), "Obstrukcja". Wariacje: "zastój", "kobieta". Wewnętrzny trygram: ☷ (坤 kun1) pole = (地) ziemia, zewnętrzny trygram: ☰ (乾 qian2) siła = (天) niebo.
[edytuj] Heksagram 13
Heksagram 13 zwany 同人 (tong2 ren2), "Pojednujący Ludzi". Wariacje: "zgoda z ludźmi", "gromadzenie ludzi". Wewnętrzny trygram: ☲ (離 li2) blask = (火) ogień, zewnętrzny trygram: ☰ (乾 qian2) siła = (天) niebo.
[edytuj] Heksagram 14
Heksagram 14 zwany 大有 (da4 you3), "Wielkie Posiadanie". Wariacje: "posiadanie w ogromnej mierze", "wielka posesja". Wewnętrzny trygram: ☰ (乾 qian2) siła = (天) niebo, zewnętrzny trygram: ☲ (離 li2) blask = (火) ogień.
[edytuj] Heksagram 15
Heksagram 15 zwany 謙 (qianl), "Korzący". Wariacje: "skromność". Wewnętrzny trygram: ☶ (艮 gen4) ograniczenie = (山) góra, zewnętrzny trygram: ☷ (坤 kun1) pole = (地) ziemia.
[edytuj] Heksagram 16
Heksagram 16 zwany 豫 (yu4), "Utrzymujący". Wariacje "entuzjazm", "nadmiar". Wariacje: ☷ (坤 kun1) pole = (地) ziemia, zewnętrzny trygram: ☳ (震 zhen4) wstrząs = (雷) grzmot
15 - 16 Od skromności po entuzjazm. Poszukujący, który idzie własną drogą poczuje się zachwycony. Jak wóz zjeżdzający w dół, podczas tak łatwego przejazdu może nabrać niebezpiecznej prędkości i nie zdążyć skręcić na niespodziewanym zakręcie. Stąd też, zbyt wiele entuzjazmu może zmieść z drogi.
[edytuj] Heksagram 17
Heksagram 17 zwany 隨 (sui2), "Podążający". Wewnętrzny trygram: ☳ (震 zhen4) wstrząs = (雷) grzmot, zewnętrzny trygram: ☱ (&open; dui4) otwarte = (兌) bagno.
[edytuj] Heksagram 18
Heksagram 18 zwany 'KU' (gu3), "Psujący". Wariacje: "pracuj nad tym co zgniło", "gałąź". Wewnętrzny trygram: ☴ (巽 xun4) grunt = (風) wiatr, zewnętrzny trygram: ☶ (艮 gen4) ograniczenie = (山) góra.
[edytuj] Heksagram 19
Heksagram 19 zwany 臨 (lin2), "Zbliżający". Wariacje: "podchodzić", "las". Wewnętrzny trygram ☱ (兌 dui4) otwarte = (澤) bagno, zewnętrzny trygram ☷ (坤 kun1) pole = (地) ziemia.
[edytuj] Heksagram 20
Heksagram 20 zwany 觀 (guanl), "Oglądający". Wariacje: "kontemplacja (widok)", "szukać". Wewnętrzny trygram: ☷ (坤 kun1) pole = (地) ziemia, zewnętrzny trygram: ☴ (巽 xun4) grunt = (巽) wiatr.
[edytuj] Heksagram 21
Heksagram 21 zwany 噬嗑 (shi4 ke4), "Rozdzierające ugryzienie". Wariacje: "przegryźć się", "gryzący i żujący". Wewnętrzny trygram: ☳ (震 zhen4) wstrząs = (雷) grzmot, zewnętrzny trygram: ☲ (離 li2) blask = (火) ogień.
[edytuj] Heksagram 22
Heksagram 22 zwany 賁 (bi4), "Zdobiący". Wariacje: "łaska/gracja", "luksus". Wewnętrzny trygram: ☲ (離 li2) blask = (火) ogień, zewnętrzny trygram: ☶ (艮 gen4) granica = (山) góra.
[edytuj] Heksagram 23
Heksagram 23 zwany 剝 (bol), "Zdzierający". Wariacje: "rozdzielający", "obdzierający ze skóry". Wewnętrzny trygram: ☷ (坤 kun1) pole = (地) ziemia, zewnętrzny trygram: ☶ (艮 gen4) ograniczenie = (山) góra.
[edytuj] Heksagram 24
Heksagram 24 zwany 復 (fù), "Powracający". Wariacje: "zwrot". Wewnętrzny trygram: ☳ (震 zhen4) wstrząs = (雷) grzmot, zewnętrzny trygram: (坤 kun1) pole = (地) ziemia.
[edytuj] Heksagram 25
Heksagram 25 zwany 無妄 (wu2 wang4), "Bez zaangażowania". Wariacje: "niewinność (niespodziewane)", "zaraza". Wewnętrzny trygram: ☳ (震 zhen4) wstrząs = (雷) grzmot, zewnętrzny trygram: ☰ (乾 qian2) siła = (天) niebo.
[edytuj] Heksagram 26
Hexagram 26 zwany 大畜 (da4 chu4), "Wielce akumuluący". Wariacje: "ujażmiająca moc dla wielkich", "wielkie gromadzenie", "potencjalna energia" Wewnętrzny trygram: ☰ (乾 qian2) siła = (天) niebo, zewnętrzny trygram: ☶ (艮 gen4) ograniczenie = (山) góra.
[edytuj] Heksagram 27
Heksagram 27 zwany 頤 (yi2), "Połykający". Wariacje: "kąciki ust (karmienie)", "szczęki", "wygoda/bezpieczeństwo". Wewnętrzny trygram: ☳ (震 zhen4) wstrząs = (雷) grzmot, zewnętrzny trygram: ☶ (艮 gen4) ograniczenie = (山) góra.
[edytuj] Heksagram 28
Heksagram 28 zwany 大過 (da4 guo4), "Wielce przekraczający/niezmierny". Wariacje: "przewaga wielkich", "wielce przewyższający", "masa krytyczna." Wewnętrzny trygram: ☾ (巽 xun4) grunt = (風) wiatr, zewnętrzny trygram ☱ (兌 dui4) otwarte = (澤) bagno.
[edytuj] Heksagram 29
Heksagram 29 zwany 坎 (kan3), "Wąwóz". Wariacje: "bezdenny (woda)", "powtórzone wpadnięcie w pułapkę". Wewnętrzny trygram: ☵ (坎 kan3) wąwóz = (水) woda, zewnętrzny trygram taki sam.
[edytuj] Heksagram 30
Heksagram 30 zwany 離 (li2), "Blask". Wariacje: "the clinging, fire", "sieć". Wewnętrzny trygram: ☲ (離 li2) blask = (火) ogień, zewnętrzny taki sam. Pochodzenie znaku ma swoje korznie w symbolu ptaków z długimi ogonami takich jak paw czy feniks.
[edytuj] Heksagram 31
Heksagram 31 zwany 咸 (xian2), "Kojarzący/Łączący". Wariacje: "wpływ (dążący, zalecaący się)", "uczucia". Wewnętrzny trygram: ☶ (艮 gen4) ograniczenie = (山) góra, zewnętrzny trygram: ☱ (兌 dui4) otwarte = (澤) bagno.
[edytuj] Heksagram 32
Heksagram 32 zwany 恆 (heng2), "Nieustawający". Wariacje: "trwanie", "stałość". Wewnętrzny trygram: ☴ (巽 xun4) grunt = (風) wiatr, zewnętrzny trygram: ☳ (震 zhen4) wstrząs = (雷) grzmot.