Okręty podwodne typu X

Z Wikipedii

Okręty podwodne typu X
Opis typu
Producent	Niemcy
Użytkownicy	Niemcy (Kriegsmarine)
Stocznia	Germaniawerft (Kilonia)
Wprowadzenie do służby	1939
Zbudowane okręty	8
Okręty w slużbie	brak
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 1763 tony, podwodna 2177 ton, całkowita 2710 ton
Długość	89,8 m (kadłuba mocnego 70,9 m)
Szerokość	9,2 m (kadłuba mocnego 4,75 m)
Zanurzenie	220 m maks. (4,71 m na powierzchni)
Napęd	2 silniki wysokoprężne Germaniawerft F 46, 9-cylindrowe, 4800 KM 2 silniki elektryczne GU720/8-287, 1100 KM
Prędkość	17 w (31,5 km/h) na powierzchni 7 w (13 km/h) w zanurzeniu
Zasięg	34170 km (18450 Mm) przy 15 km/h (8 w) na powierzchni 172 km (93 Mm) przy 7 km/h (4 w) w zanurzeniu
Załoga	5 oficerów + 47 podoficerów i marynarzy
Uzbrojenie	2 rufowe wyrzutnie torpedowe, 15 torped 55 cm (lub 66 min typu A), 1 działo 105/45
Wyposażenie lotnicze	brak

Okręty typu X (XB) były specjalnym typem niemieckich okrętów podwodnych (U-bootów). Chociaż zostały zaprojektowane jako stawiacze min, używano ich jako okrętów transportowych.

Te transoceaniczne okręty podwodne zaprojektowano w roku 1938. Mogły przewozić do 66 min SMA i 15 torped. Od innych U-bootów wyróżniały się tym, że miały tylko dwie wyrzutnie torpedowe umieszczone na rufie. Gdy służyły jako okręty transportowe, ładunek przewożono w 30 lukach minowych. Ważące 2710 ton okręty były największymi U-bootami, jakie kiedykolwiek powstały.

Sześć z ośmiu wybudowanych okrętów tego typu zatonęło podczas wojny. Jeden z ocalałych – U-234 stał się sławny z powodu swojego ładunku – 560 kg tlenku-uranu przewożonego do Japonii. Pozostały jego ładunek to dwa samoloty odrzutowe Me-262 oraz 10 silników odrzutowych. Drugim okrętem typu XB, który przetrwał wojnę był U-219, który dopłynął do Dżakarty w grudniu 1944 roku z rakietami V-2.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z okrętami. Jeśli możesz, rozbuduj go.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z II wojną światową. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.