Okręty podwodne typu II

Z Wikipedii

Okręty podwodne typu II (tzw. Einbaum - dłubanka) – okręty podwodne typu II były pierwszą niemiecką bronią podwodną powstałą po I wojnie światowej. Pierwsze 12 okrętów tej klasy zbudowano do 1935 r. m in. w wyizolowanej części stoczni Germania oraz Deutsche Werke AG w Kilonii. Były one wzorowane na okrętach podwodnych skonstruowanych wcześniej dla Finlandii w Ingenieurskantoor voor Scheepsbouw den Haag (I.v.S) i zbudowanych w stoczni Chrichton-Vulcan Turku (1933). Pierwszy niemiecki U-boot typu II został skierowany do służby 29 czerwca 1935 r.

Wybudowanie ich miało być wprawką dla przyszłego rozwoju podwodnej floty III Rzeszy. Z tego też powodu miały wypełniać zadania szkoleniowe oraz jednostek obrony wybrzeża. Okręty tej klasy miały trzy dziobowe wyrzutnie torpedowe; nie miały początkowo działa pokładowego. W miarę zdobywania doświadczeń wojennych, postanowiono wyposażyć okręt w 20 mm działko przeciwlotnicze. Charakteryzowały się niewielką prędkością w zanurzeniu wynikającą z małej mocy silników elektrycznych, używanych pod wodą zamiast silników diesla. Relatywnie duża różnica między wypornością nawodną i podwodną powodowała, że okręty zanurzały się powoli. Poważną wadą okrętów był niewielki zasięg oraz ciasnota wnętrza. Ograniczało to działalność jednostek tego typu praktycznie do działań na Morzu Północnym oraz w rejonie wschodniego i zachodniego wybrzeża Anglii. Podczas wojny były również wykorzystywane bojowo podczas inwazji na Norwegię w 1940 oraz po przetransportowaniu lądem do Linzu, a dalej spławione Dunajem do Morza Czarnego przeciwko Związkowi Radzieckiemu.

Spis treści 1 Typ IIA 1.1 Jednostki 2 Typ IIB 2.1 Jednostki 3 Typ IIC 3.1 Jednostki 4 Typ IID 4.1 Jednostki 5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Typ IIA

Okręty podwodne typu IIA
Opis typu
Producent	Niemcy
Użytkownicy	Niemcy (Kriegsmarine)
Stocznia	Deutsche Werke AG (Kilonia)
Wprowadzenie do służby	29 czerwca 1935
Zbudowane okręty	6
Okręty w slużbie	brak
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 254 tony, podwodna 303 tony, całkowita 381 ton
Długość	40,9 m (kadłuba mocnego 27,80 m)
Szerokość	4,08 m (kadłuba mocnego 4,00 m)
Zanurzenie	100 m, 150 m maks. (3,83 m na powierzchni)
Napęd	2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 3080 KM (500 kW) 2 silniki elektryczne SSW PGVV322/26, 402 KM (300 kW)
Prędkość	13 w (24 km/h) na powierzchni 6,9 w (13 km/h) w zanurzeniu
Zasięg	2500 km (1350 Mm) przy 15 km/h (8 w) na powierzchni 55 km (30 Mm) przy 7 km/h (4 w) w zanurzeniu
Załoga	3 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy
Uzbrojenie	3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Wyposażenie lotnicze	brak

Wybudowane przez Deutsche Werke AG w Kilonii (U1 - U6) w ilości sześciu jednostek w latach 1934 i 1935.

[edytuj] Jednostki

Okręt	W służbie	Ilość patroli bojowych	Zatopione jednostki wroga	Skreślenie ze stanu floty	Przyczyna zatonięcia/straty
U 1	29.06.1935	2	brak	?.04.1940	Zatopiony na Morzu Północnym w okolicach Helgoland na minie (24 ofiary). Podawane są różne daty utraty jednostki 7.04 lub 15.04.1940
U 2	25.06.1935	2	brak	8.04.1944	Kolizja ze statkiem rybackim Helmi Söhle na zachód od Piławy (17 ofiar)
U 3	6.08.1935	5	2 statki (2,348 BRT)	1.08.1944	Wycofany ze służby, 3.05.1945 przejęty przez Brytyjczyków, następnie w 1945 złomowany
U 4	17.08.1935	4	4 statki (6,223 BRT)	1.08.1944	Wycofany ze służby, następnie przejęty przez Rosjan, 29.05.1945 w Gdyni złomowany
U 5	31.08.1935	2	brak	19.03.1943	Uległ wypadkowi w zanurzeniu na zachód od Piławy (21 ofiar, 16 ocalonych)
U 6	7.09.1935	2	brak	7.08.1944	Wycofany ze służby w Gdyni

[edytuj] Typ IIB

Okręty podwodne typu IIB
Opis typu
Producent	Niemcy
Użytkownicy	Niemcy (Kriegsmarine)
Stocznia	Deutsche Werke AG (Kilonia), Germaniawerft AG (Kilonia), Flender-Werke AG (Lubeka)
Wprowadzenie do służby	1935
Zbudowane okręty	20
Okręty w slużbie	brak
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 279 ton, podwodna 328 ton, całkowita 414 ton
Długość	42,7 m (kadłuba mocnego 28,2 m)
Szerokość	4,08 m (kadłuba mocnego 4,00 m)
Zanurzenie	100 m, 150 m maks. (3,90 m na powierzchni)
Napęd	2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 3080 KM (500 kW) 2 silniki elektryczne SSW PGVV322/26, 402 KM (300 kW)
Prędkość	13 w (24 km/h) na powierzchni 7 w (13 km/h) w zanurzeniu
Zasięg	5000 km (3100 Mm) przy 15 km/h (8 w) na powierzchni 70 km (43 Mm) przy 7 km/h (4 w) w zanurzeniu
Załoga	3 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy
Uzbrojenie	3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Wyposażenie lotnicze	brak

Wybudowane przez Deutsche Werke AG Kilonia (U13 - U16) w latach 1935 i 1936; Germaniawerft AG Kilonia (U7 - U12, U17 - U24) w latach 1935 i 1936; oraz Flender-Werke AG Lubeka (U120, U121) w latach 1938 i 1940; razem 20 jednostek.

[edytuj] Jednostki

Okręt	W służbie	Ilość patroli bojowych	Zatopione jednostki wroga	Skreślenie ze stanu floty	Przyczyna
U 7	18.07.1935	6	2 statki (4,524 BRT)	18.02.1944	Zatopiony podczas zanurzenia na zachód od Piławy (26 ofiar)
U 8	5.08.1935	1	brak	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U 9	21.08.1935	19	8 statków (17,221 BRT)	20.08.1944	Zatopiony podczas nalotu radzieckiego na port Konstanca (27 ofiar)
U 10	9.09.1935	5	2 statki (6,356 BRT)	1.08.1944	29.09.1945 podczas zajmowania Gdańska przez armię czerwoną
U 11	21.09.1935	0	brak	3.03.1945	Samozatopienie w Kilonii
U 12	30.09.1935	1	brak	8.10.1939	Pod Dover wszedł na minę (27 ofiar)
U 13	30.09.1935	9	9 statków (28,056 BRT)	31.05.1940	Na Morzu Północnym u wybrzeży Anglii, zatopiony przez HMS Weston
U 14	18.01.1936	6	9 statków (12,344 BRT)	3.03.1945	5.05.1945 w Wilhelmshaven samozatopienie po wejściu wojsk brytyjskich
U 15	7.03.1935	5	3 statki (4,532 GRT)	31.01.1940	Kolizja z torpedowcem Iltis (25 ofiar)
U 16	16.05.1936	3	2 statki (3,435 BRT)	24.10.1939	Zatopiony w Kanale La Manche przez HMS Puffin i HMS Cayton Wyke (28 ofiar)
U 17	3.12.1935	4	3 statki (1,825 BRT)	5.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U 18	1.01.1936	14	3 statki (1,985 BRT)	20.11.1936 oraz 25.08.1944	Zatonął przed wojną w Zatoce Lubeckiej (8 ofiar). Wydobyty, zatopiony przez własną załogę w Konstancy.
U 19	16.01.1936	20	15 statków (35,871 BRT)	11.09.1944	Samozatopienie u wybrzeży Turcji (Morze Czarne)
U 20	1.02.1936	17	14 statków (37,669 BRT)	10.09.1944	Samozatopienie u wybrzeży Turcji (Morze Czarne)
U 21	3.08.1936	7	6 statków (11,311 BRT)	5.08.1944	Wycofany ze służby i w lutym 1945 zatopiony w Pilawie
U 22	20.08.1936	7	7 statków (8,819 BRT)	23.03.1940	Wszedł na pole minowe w Skagerraku
U 23	24.09.1936	16	12 statków (30,703 BRT)	10.09.1944	Samozatopienie na Morzu Czarnym
U 24	10.10.1936	20	7 statków (9,408 GRT)	25.08.1944	Samozatopienie w Konstancy
U 120	20.04.1940	0	brak	5.05.1945	Samozatopienie w Bremerhaven, w 1950 wydobyty i złomowany
U 121	28.05.1940	0	brak	5.05.1945	Samozatopienie w Bremerhaven, w 1950 wydobyty i złomowany

[edytuj] Typ IIC

Okręty podwodne typu IIC
Opis typu
Producent	Niemcy
Użytkownicy	Niemcy (Kriegsmarine)
Stocznia	Deutsche Werke AG (Kilonia)
Wprowadzenie do służby	1937
Zbudowane okręty	8
Okręty w slużbie	brak
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 291 ton, podwodna 341 ton, całkowita 435 ton
Długość	43,9 m (kadłuba mocnego 29,6 m)
Szerokość	4,08 m (kadłuba mocnego 4,00 m)
Zanurzenie	100 m, 150 m maks. (3,82 m na powierzchni)
Napęd	2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 3080 KM (500 kW) 2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW)
Prędkość	12 w (22 km/h) na powierzchni 7 w (13 km/h) w zanurzeniu
Zasięg	6100 km (3800 Mm) przy 15 km/h (8 w) na powierzchni 67 km (32 Mm) przy 7 km/h (4 w) w zanurzeniu
Załoga	3 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy
Uzbrojenie	3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Wyposażenie lotnicze	brak

Wybudowane przez Deutsche Werke AG Kilonia w latach 1937 - 1940 (U56 - U63), razem 8 jednostek.

[edytuj] Jednostki

Okręt	W służbie	Ilość patroli bojowych	Zatopione jednostki wroga	Skreślenie ze stanu floty	Przyczyna
U 56	26.11.1938	12	4 statki (27,783 BRT)	28.04.1945	Zatopiony w Kilonii podczas brytyjskiego nalotu (6 ofiar)
U 57	29.12.1938	11	13 statków (55,484 BRT)	03.05.1945	Samozatopienie w Kilonii
U 58	4.02.1939	12	7 statków (26,549 BRT)	3.05.1945	Samozatopienie w Kilonii
U 59	4.04.1939	13	19 statków (35,121 BRT)	5.04.1945	Wycofany z linii, 3.05.1945 samozatopienie w Kilonii
U 60	22.07.1939	9	3 statki (7,561 BRT)	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhemshaven
U 61	12.08.1939	10	5 statków (19,668 BRT)	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhemshaven
U 62	21.12.1939	5	2 statki (5,931 BRT)	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhemshaven
U 63	18.01.1940	1	1 statek (3,840 BRT)	25.02.1940	Zatopiony na południe od Szetlandów przez brytyjskie niszczyciele HMS Escort, HMS Inglefield, HMS Imogen oraz brytyjski okręt podwodny HMS Narwhal (1 ofiara)

[edytuj] Typ IID

Okręty podwodne typu IID
Opis typu
Producent	Niemcy
Użytkownicy	Niemcy (Kriegsmarine)
Stocznia	Deutsche Werke AG (Kilonia)
Wprowadzenie do służby	1939
Zbudowane okręty	16
Okręty w slużbie	brak
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 314 ton, podwodna 364 tony, całkowita 460 ton
Długość	43,97 m (kadłuba mocnego 29,8 m)
Szerokość	4,92 m (kadłuba mocnego 4,00 m)
Zanurzenie	125 m, 175 m maks. (3,95 m na powierzchni)
Napęd	2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 3080 KM (500 kW) 2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW)
Prędkość	12,7 w (24 km/h) na powierzchni 7,4 w (14 km/h) w zanurzeniu
Zasięg	9000 km (5650 Mm) przy 15 km/h (8 w) na powierzchni 90 km (56 Mm) przy 7 km/h (4 w) w zanurzeniu
Załoga	4 oficerów + 22 podoficerów i marynarzy
Uzbrojenie	3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 (od lipca 1940 zdwojone) działko przeciwlotnicze 20 mm
Wyposażenie lotnicze	brak

Wybudowane przez Deutsche Werke AG Kilonia w latach 1939 i 1940 (U137 - U152), razem 16 jednostek.

[edytuj] Jednostki

Okręt	W służbie	Ilość patroli bojowych	Zatopione jednostki wroga	Skreślenie ze stanu floty	Przyczyna
U 137	15.06.1940	4	6 statków (24,136 BRT)	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U 138	27.06.1940	5	6 statków (48,564 BRT)	18.06.1941	Zatopiony na zachód od Trafalgaru przez okręty brytyjskiej 6 Flotylli Niszczycieli, uszkodzony przez bomby głębinowe, zatopiony ogniem artylerii
U 139	24.07.1940	0	brak	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U 140	7.08.1940	3	4 statki (12,616 BRT)	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U 141	21.08.1940	4	4 statki (6,801 BRT)	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U 142	4.09.1940	3	brak	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U 143	18.09.1940	4	1 statek (1,409 BRT)	30.06.1945	Przejęty przez Brytyjczyków w Wilhelmshaven, zatopiony w akcji niszczenia niemieckich Ubootów (operacja Deadlight)
U 144	2.10.1940	3	1 statek (206 ton)	9.08.1941	Zatopiony na Morzu Bałtyckim w okolicach Wyspy Dagö przez radziecki okręt podwodny SC-307 (28 ofiar)
U 145	16.10.1940	3	brak	30.06.1945	Przejęty przez Brytyjczyków w Wilhelmshaven, zatopiony w akcji niszczenia niemieckich Ubootów (operacja Deadlight)
U 146	30.10.1940	2	1 statek (3,496 BRT)	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U 147	11.12.1940	3	3 statki (8,636 BRT)	2.06.1941	Zatopiony na północny zachód od Irlandii przez brytyjskie niszczyciel HMS Wanderer korwetę HMS Periwinkle (26 ofiar)
U 148	28.12.1940	0	brak	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U 149	13.11.1940	1	1 statek (206 ton)	30.06.1945	Przejęty przez Brytyjczyków w Wilhelmshaven, zatopiony w akcji niszczenia niemieckich Ubootów (operacja Deadlight)
U 150	27.11.1940	0	brak	30.06.1945	Przejęty przez Brytyjczyków w Wilhelmshaven, zatopiony w akcji niszczenia niemieckich Ubootów (operacja Deadlight)
U 151	15.01.1941	0	brak	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven
U 152	29.01.1941	0	brak	2.05.1945	Samozatopienie w Wilhelmshaven

[edytuj] Linki zewnętrzne

• niem. Lista niemieckich Uboot'ów od nr 1 do nr 250
• ang. Lista niemieckich Uboot'ów typu II