Unia Lewicy III RP
Z Wikipedii
| Unia Lewicy III RP | |
| Lider | Piotr Musiał |
| Data założenia | 5 grudnia 2004 |
| Adres siedziby | Warszawa |
| Ideologia polityczna | socjaldemokracja, antyklerykalizm |
| Poglądy gospodarcze | socjalizm |
| Liczba członków | brak danych |
| Członkostwo międzynarodowe |
brak |
| Europejska Grupa Parlamentarna | brak |
| Młodzieżówka | Młoda Lewica |
| Barwy | biel, czerwień, zieleń |
| Obecni posłowie (%) | 0 (0%) |
| Obecni senatorowie (%) | 0 (0%) |
| http://unia-lewicy.org/ | |
Unia Lewicy III RP (UL III RP) - zawiązana 5 grudnia 2004 koalicja polskich lewicowych partii politycznych (pod nazwą Unia Lewicy). 20 marca 2005 zadecydowano o założeniu partii politycznej. Na kongresie założycielskim 7 maja 2005 koalicja UL przekształciła się w partię pod nazwą Unia Lewicy III RP (zarejestrowana sądownie 15 czerwca 2005), a jej przewodniczącą została Izabela Jaruga-Nowacka (7 maja - 10 grudnia 2005). Od 10 grudnia 2005 r. przewodniczym partii jest Piotr Musiał. Do nowej partii nie weszli działacze innych organizacji tworzących poczatkowo koalicję UL.
Partia stawia sobie za cel stworzenie ruchu społecznego, który byłby lewicową alternatywą dla SLD i SdPl.
W 2005 roku wraz z kilkoma lewicowymi organizacjami jak: Pracownicza Demokracja, Stowarzyszenie "Nigdy Więcej", Młodzi Socjaliści, Porozumienie Kobiet 8 Marca oraz sztabem wyborczym prof. Marii Szyszkowskiej utworzyła nieformalną Koalicję Przeciw Młodzieży Wszechpolskiej, której celem jest wyeliminowanie Młodzieży Wszechpolskiej z publicznej debaty.
W sierpniu 2005 UL zawarła porozumienie o starcie kandydatów partii z list Sojuszu Lewicy Demokratycznej w wyborach parlamentarnych 25 września 2005. Komitet Wyborczy SLD zdobył 1335257 głosów (11,31% poparcia w skali kraju), co dało UL 1 mandat poselski, który uzyskała Izabela Jaruga-Nowacka. Później wystąpiła ona z UL i stała się członkinią klubu parlamentarnego Sojuszu Lewicy Demokratycznej.
Start kandydatów UL z list SLD stał się przyczyną ostrej krytyki ze strony innych organizacji radykalnej lewicy.
W wyborach samorządowych 12 listopada 2006 UL poparła wystawioną przez Polską Partię Pracy kandydatkę na prezydenta Warszawy Wandę Nowicką.
W wyborach parlamentarnych 21 października 2007 Unia Lewicy startowała głównie z list PPP (1 kandydat z listy LiD), która nie weszła do Sejmu.
Spis treści |
[edytuj] Unia Lewicy III RP opowiada się za:
1. państwem neutralnym światopoglądowo, likwidacją finansowania kościołów i związków wyznaniowych, wyprowadzeniem nauczania religii ze szkół publicznych, dobrowolnym podatkiem wyznaniowym oraz za renegocjowaniem lub wypowiedzeniem Konkordatu
2. silną progresją podatkową, wprowadzeniem minimalnego dochodu gwarantowanego i podwyższeniem płacy minimalnej do poziomu zapewniającego godną zapłatę za wykonaną pracę
3. zapewnieniem przez państwo pełnego zatrudnienia, wprowadzeniem ulg za tworzenie miejsc pracy i ulg inwestycyjnych
4. zwiększeniem nakładów publicznych na rozwój infrastruktury i taniego budownictwa mieszkaniowego
5. skuteczną ochroną pracy ze strony państwa, ukróceniem zjawiska łamania przez pracodawców Kodeksu Pracy i wprowadzeniem powszechnej reprezentacji pracowniczej
6. powszechną i bezpłatną edukacją na wszystkich szczeblach, ścisłą kooperacją polskiej nauki z rodzimymi przedsiębiorstwami
7. równym statusem i równymi prawami dla kobiet i mężczyzn, walką z dyskryminacją płacową kobiet, przywróceniem kobietom prawa do decydowania o własnym macierzyństwie
8. wprowadzeniem w Polsce instytucji związków partnerskich, ochroną praw mniejszości i tolerancją dla obywateli o innej orientacji seksualnej, rasie, narodowości czy stopniu niepełnosprawności
9. nieuczestniczeniem Polski jako agresora w konfliktach militarnych
10. za szczególną troską państwa o środowisko naturalne oraz poszanowaniem przez nie podstawowych praw przyrody.
Partia utożsamia się z postulatami ruchu alterglobalistycznego.
[edytuj] Liderzy partii
 Ten artykuł jest częścią serii Polityka Polski |
| Prawo |
|---|
| Konstytucja Polskie prawo |
| Władza wykonawcza |
| Prezydent Lech Kaczyński Prezes Rady Ministrów Donald Tusk Rada Ministrów |
| Władza ustawodawcza |
| Sejm Senat Zgromadzenie Narodowe |
| Władza sądownicza |
| Sąd Najwyższy Trybunał Konstytucyjny Trybunał Stanu Naczelny Sąd Administracyjny |
| Samorząd terytorialny |
| Samorząd w Polsce Samorząd gminny Samorząd powiatowy Samorząd województwa |
| Kluby parlamentarne |
| PO PiS Lewica PSL |
| Wybory |
| Wybory w Polsce (od 1989):
prezydenckie: |
- Piotr Musiał - przewodniczący, ekonomista, były przewodniczący Antyklerykalnej Partii Postępu RACJA.
- Szymon Niemiec - wiceprzewodniczący, działacz społeczny środowisk LGBT, organizator Parad Równości w Warszawie.
- Ewa Błońska - sekretarz generalny, działaczka społeczna, wcześniej w Unii Pracy.
- Stanisław Kozak - wiceprzewodniczący, radny miasta Krakowa, wcześniej w Centrolewicy RP.
- Marek Motyka - wiceprzewodniczący, fizyk i działacz ekologiczny, wcześniej w SLD.
- Marek Grządziel - wiceprzewodniczący, inżynier, humanista, wcześniej w Antyklerykalnej Partii Postępu RACJA.
- Grzegorz Kotarski - wiceprzewodniczący, pedagog, działacz antyklerykalny, wcześniej w Antyklerykalnej Partii Postępu RACJA.
- Krystyna Szymańska - skarbnik, ekonomistka i zasłużona działaczka lewicowa z Łodzi, wcześniej w SLD.
[edytuj] Organizacje wspierające UL III RP
Unia Lewicy jest wspierana przez różne organizacje społeczne, m.in. przez:
- Demokratyczna Unia Kobiet
- Międzynarodowe Stowarzyszenie Gejów i Lesbijek na Rzecz Kultury w Polsce
- Ogólnopolski Związek Bezrobotnych
- Stowarzyszenie Kobiet Lewicy
- Związek Socjalistycznej Młodzieży Polskiej
- Federacja Młodych Unii Pracy
[edytuj] Partie, które współtworzyły koalicję Unia Lewicy
- Antyklerykalna Partia Postępu RACJA
- Centrolewica RP
- Demokratyczna Partia Lewicy
- Nowa Lewica
- Polska Partia Pracy
- Polska Partia Socjalistyczna
- Unia Pracy
Swoje podpisy pod deklaracją Unii Lewicy złożyło, we własnym imieniu, także kilkanaście osób z innych organizacji (m.in. Maciej Wieczorkowski - członek partii Zieloni 2004, senator Maria Szyszkowska - była członkini SLD oraz Izabela Jaruga-Nowacka - była członkini Unii Pracy).
Partie tworzące koalicje po zmianie UL w jednolite ugrupowanie nie weszły w jej skład i zachowały niezależność
