Młodzież Wszechpolska

Z Wikipedii

Młodzież Wszechpolska (MW) – działająca w Polsce od 1989 organizacja młodzieżowa o charakterze wychowawczo-ideowym. W swoich dokumentach programowych deklaruje ona, że jej celem jest wychowywanie młodzieży w duchu katolickim i narodowym. Nawiązuje do działalności przedwojennego Związku Akademickiego "Młodzież Wszechpolska"^[1].

W deklaracji ideowej z grudnia 1989 napisano m.in., że organizacja odwołuje się do kanonu zasad Jedynej, Prawdziwej, Świętej Wiary Katolickiej, wypowiada wojnę doktrynom głoszącym samowolę, liberalizm, tolerancjonizm i relatywizm oraz dąży do zbudowania katolickiego państwa narodu polskiego^[2].

Spis treści 1 Historia organizacji 2 Prezesi Młodzieży Wszechpolskiej 3 Hymn Młodzieży Wszechpolskiej 4 Cele Młodzieży Wszechpolskiej 5 Działalność 6 Krytyka 7 Linki zewnętrzne 8 Przypisy

Historia organizacji

Młodzież Wszechpolska została utworzona w Poznaniu 2 grudnia 1989 z inicjatywy Romana Giertycha. Współczesna Młodzież Wszechpolska, uważając się za kontynuatorkę przedwojennych tradycji, jest (wg swego statutu) organizacją społeczną o charakterze ideowo-wychowawczym, działającą na terenie całej Polski i skupiającą młodzież licealną i akademicką^[3].

Młodzież Wszechpolska liczy ok. 3 tys. członków. Organizacja ta była uważana za młodzieżowe zaplecze Ligi Polskich Rodzin i była przez tę partię wspierana. Wsparcie owo widoczne było podczas wyborów parlamentarnych w 2005 roku, gdy przewodniczący LPR zastępował członkami Młodzieży Wszechpolskiej niektórych działaczy Ligi Polskich Rodzin w listach wyborczych do Sejmu. W grudniu 2006 kierownictwo LPR ogłosiło, że zrywa związki z Młodzieżą Wszechpolską i zdecydowało się powołać nową organizację młodzieżową Ruch Młodych LPR^[4][5]. Decyzja Romana Giertycha była motywowana doniesieniami prasowymi o imprezie neonazistów, w której brali udział przedstawiciele Młodzieży Wszechpolskiej^[6]. W czasie spotkania uczestnicy wznosili nazistowskie okrzyki i na tle płonących swastyk krzyczeli "Sieg heil!"^[7].

26 października 2007 Sylwester Chruszcz jako p.o. prezesa LPR oświadczył publicznie, że zamierza rozwiązać Młodzież Wszechpolską^[8][9] co spotkało się z natychmiastową reakcją władz MW i sprzeciwem. Przyczyną rozwiązania miał być "wulgarny ekstremizm" organizacji oraz jej "kompromitacja" w oczach Polaków. Zdaniem Chruszcza, na miejsce Młodzieży Wszechpolskiej powinna powstać nowa organizacja o mniej radykalnych przekonaniach. Przedstawiciele Młodzieży Wszechpolskiej zaprzeczyli powyższym informacjom, twierdząc, że LPR nie posiada kompetencji do wydawania tego rodzaju decyzji^[10].

Prezesi Młodzieży Wszechpolskiej

• Roman Giertych (2 grudnia 1989 - 1994)
• Damian Pukacki (1994-1995)
• Dariusz Wasilewski (1995-1997)
• Piotr Sosiński (luty 1997 - 23 października 1999)
• Wojciech Wierzejski (23 października 1999 - 24 czerwca 2000)
• Maciej Twaróg (24 czerwca 2000 - 15 lipca 2002)
• Piotr Ślusarczyk (15 lipca 2002 - 7 lutego 2004)
• Radosław Parda (7 lutego 2004 - 16 kwietnia 2005)
• Marcin Kubiński (16 kwietnia 2005 – 7 listopada 2005)
• Krzysztof Bosak (7 listopada 2005 - 17 grudnia 2006)
• Konrad Bonisławski (17 grudnia 2006 - nadal)

Hymn Młodzieży Wszechpolskiej

Hymn Młodych Obozu Wielkiej Polski, śpiewany do melodii Warszawianki 1831 r.

Cele Młodzieży Wszechpolskiej

Organizacja stawia sobie za cel wychowanie członków w duchu wartości narodowych i uważanych przez siebie za katolickie. W związku z nasilającą się krytyką, MW modyfikuje ostatnio sposób działania, przedstawiając również program pozytywny (a nie tylko program sprzeciwu)^[11]. Deklaruje, że nie jest jej celem działalność polityczna, choć może być podejmowana przez wychowanków, ale już nie w imieniu organizacji. Roman Giertych uważa, że Młodzież Wszechpolska zmienia łobuzów w porządnych ludzi. Jako przykład podaje Piotra Farfała, który w młodości był aktywnym działaczem neonazistowskim (m.in. wydawał neonazistowskie pismo Front), następnie został wiceprezesem TVP z nadania koalicji PiS-LPR-Samoobrona^[12].

Działalność

• Spotkania kół powiatowych/miejskich składające się z referatów na tematy historyczne i dyskusji niemonotematycznej
• Obozy szkoleniowe, szkoleniowo-rekreacyjne w trakcie których odbywają się
  • wykłady na tematy historyczne i społeczno-polityczne
  • spotkania z przedwojennymi działaczami Ruchu Narodowego i innymi zaproszonymi gośćmi.
  • zawody sportowe
  • koncerty
  • zwiedzanie zabytków
  • msze święte i pielgrzymki
• Udział w manifestacjach w obronie życia od poczęcia do naturalnej śmierci, tradycji oraz kultury
• Młodzieżowe konkursy historyczne i literackie
• Organizowanie marszów przeciwko równouprawnieniu mniejszości seksualnych.
• Udział w kampani społecznej Kocham Polskę – projekcie promocji tak zwanego nowoczesnego patriotyzmu, skierowany głównie do ludzi młodych. Kampania polega na organizowaniu konferencji prasowych, rozdawaniu przechodniom pocztówek oraz długopisów ozdobionych logiem kampanii i rozmieszczaniu plakatów. Przeprowadzana była dwa razy w roku w kilkunastu miastach Polski (ostani raz w walentynki 2007)^[13].
• Kampania edukacyjno-informacyjna na rzecz rozwoju przedsiębiorczości w województwie zachodniopomorskim. Akcja rozpoczęła się od konferencji prasowej. Przygotowano 10 tys. ulotek informacyjnych oraz materiały o dostępnych programach wsparcia i rozwoju przedsiębiorczości. Rozdano je pod Urzędami Pracy oraz wyższymi uczelniami w miastach: m.in. Szczecinie, Koszalinie, Świnoujściu i Kołobrzegu
• Obchody świąt narodowych i innych ważnych rocznic
• Zbiórki datków na rzecz biednych dzieci i Polaków na wschodzie
• Antyaborcyjny telefon zaufania pod którym oczekuje się na informacje o działalności podziemia aborcyjnego. Działa również skrzynka pocztowa przeznaczona do tego celu
• Akcja Stop pornografii mająca na celu powstrzymanie eksponowania w miejscach publicznych treści pornograficznych
• Darmowe korepetycje dla dzieci z najuboższych rodzin

Młodzież Wszechpolska wydaje także własne pismo "Wszechpolak".

Krytyka

Młodzież Wszechpolska jest oskarżana o głoszenie haseł skrajnie nacjonalistycznych. Przeciwnicy organizacji podkreślają, iż działacze Młodzieży Wszechpolskiej wielokrotnie angażowali się w działania ideologiczne z użyciem przemocy. Jako przykład można podać akcję członków Młodzieży Wszechpolskiej podczas Parady Równości w Warszawie 11 czerwca 2005 roku. Pokojowa manifestacja została wówczas obrzucona kamieniami, butelkami i jajkami przez aktywistów organizacji, jednak zatrzymane osoby nie należały do Młodzieży Wszechpolskiej. Według raportu Indymedia, dwie osoby zostały przewiezione do szpitala po uderzeniu kamieniem w głowę. Przywódcy MW odrzucają oskarżenia o inicjowanie i wspierane przez kierownictwo i politycznych patronów organizacji przemocy wobec mniejszości seksualnych w Polsce, równocześnie Wojciech Wierzejski w wypowiedziach dla dziennikarzy groził delegalizacją działającym w Polsce legalnym organizacjom lesbijek i gejów, które "propagują homoseksualizm" (np. w szkołach).

Przykłady kontrowersyjnych wydarzeń w których mogli brać udział członkowie Młodzieży Wszechpolskiej:

• Warszawa, 11 maja 2002 – kilka tysięcy zwolenników integracji Polski z Unią Europejską uczestniczyło w Paradzie Schumana, która przeszła warszawskim Traktem Królewskim. Na trasie parady manifestowały agresywnie zachowujące się grupy Młodzieży Wszechpolskiej, Stronnictwa Narodowego, Organizacji Młodej Polski i Stowarzyszenia na rzecz Kultury i Tradycji "Niklot" ze swym liderem, Tomaszem Szczepańskim. Krzyczano m.in.: "Pedofile, pederaści to są euroentuzjaści", "Precz z UE", "Wielka Polska katolicka". Spalono też flagę Unii Europejskiej.
• Warszawa, 8 marca 2003 – grupa Młodzieży Wszechpolskiej zakłóciła manifestację z okazji Dnia Kobiet. Wznoszono ksenofobiczne hasła przeciwko mniejszościom seksualnym, obrażano wyzwiskami manifestujące kobiety i rzucano w nie bryłami śniegu i lodu. Nikt z manifestantów nie odniósł poważniejszych obrażeń.
• Sopot, 26 kwietnia 2003 – około 20-osobowa, agresywna grupa sympatyków Ligi Polskich Rodzin i Młodzieży Wszechpolskiej zakłóciła marsz zwolenników Unii Europejskiej. Grupa ta wznosiła patriotyczne i narodowe hasła i próbowała zorganizować własną manifestację. Po wylegitymowaniu przez służby miejskie okazało się, że nie posiadają zezwolenia na przeprowadzenie akcji.
• Warszawa, 1 maja 2003 – na placu Trzech Krzyży i na Krakowskim Przedmieściu manifestacja gejów i lesbijek została zakłócona przez agresywną grupę działaczy Młodzieży Wszechpolskiej. Kolorowy pochód mniejszości seksualnych został obrzucony wyzwiskami: "Wielka Polska bez pedałów" oraz "Zamknąć lesbijki do obozów pracy!".
• Władysławowo, od 21 czerwca 2003 w mieście trwały konfrontacyjne manifestacje Młodzieży Wszechpolskiej i Ligi Polskich Rodzin przeciwko wizycie w Polsce statku aborcyjnego Langenort, z grupą holenderskich feministek z fundacji "Kobiety na falach" na pokładzie. Kilkudniowa akcja MW i LPR miała dość agresywny charakter. 21 czerwca Holenderki zostały obrzucone przez działaczy MW różnymi przedmiotami i farbą, a 25 czerwca starli się oni z funkcjonariuszami Straży Granicznej. Działaniami wszechpolaków kierował Grzegorz Sielatycki, lider MW i radny w Gdańsku. W czasie trwania akcji w imieniu manifestantów wielokrotnie wypowiadał się w mediach były poseł LPR, Robert Strąk.
• Olsztyn, 12 lipca 2003 – Jak podaje raport antyrasistowskiego Stowarzyszenia "Nigdy Więcej" grupa osób związanych z Młodzieżą Wszechpolską napadła na 21-letnią Ewelinę Salitę, sympatyczkę Narodowego Odrodzenia Polski. Incydent był częścią walki politycznej między tymi ugrupowaniami. Salita, wcześniej sympatyczka MW, została napadnięta przez bojówkę wszechpolaków również 27 czerwca 2002 roku. Według zeznań poszkodowanej, w trakcie zajścia została oblana przez sekretarza MW w Olsztynie, Łukasza Czarneckiego, środkiem żrącym. Stwierdzono u niej oparzenia chemiczne I stopnia twarzy, szyi i lewego oka. Napady na Salitę inspirowane miały być przez Krzysztofa Fedorowicza, miejscowego lidera MW. Poszkodowana otrzymywała również pełne wyzwisk wiadomości telefoniczne nadawane z telefonu komórkowego będącego własnością Grzegorza Sielatyckiego, lidera MW w Trójmieście, radnego w Gdańsku, zatrudnionego w biurze poselskim Gertrudy Szumskiej z Ligi Polskich Rodzin^[14].
• Gdańsk, 15 grudnia 2003 – spotkanie w ramach projektu "Jestem gejem, jestem lesbijką. Poznajmy się" na Uniwersytecie Gdańskim zostało zakłócone przez członków Młodzieży Wszechpolskiej z Grzegorzem Sielatyckim na czele. Mieli oni transparent "Zakaz pedałowania". W spotkaniu uczestniczyli między innymi Izabela Jaruga-Nowacka, pełnomocnik rządu ds. równego statusu kobiet i mężczyzn, działacze Kampanii Przeciw Homofobii oraz grupa gejów i lesbijek. Incydent zakończyła interwencja policji. Podobne wydarzenia miały miejsce także w innych miastach. 24 listopada na spotkaniu z cyklu "Jestem gejem..." według organizatorów, pojawili się "członkowie Młodzieży Wszechpolskiej w towarzystwie skinów i neonazistów i zakłócili jego spokojny przebieg". 8 grudnia 2003 w Białymstoku Młodzież Wszechpolska zaskoczona zmianą miejsca spotkania nazwała takie postępowanie "talmudycznym sprytem", natomiast 11 grudnia 2003 w Krakowie wszechpolacy mieli transparent: "Homoseksualizm to grzech. Można się wyleczyć".
• Warszawa, 7 marca 2004 – podczas manifestacji z okazji Dnia Kobiet w sprawie równouprawnienia płci doszło do incydentu na tle szowinistycznym. Demonstracja pod hasłem "Dziewczyny, potrzebne są czyny", zorganizowana przez Porozumienie Kobiet 8 Marca, została zaatakowana przez grupę Młodzieży Wszechpolskiej. Wszechpolacy rzucali w kierunku manifestantów kamieniami i pomidorami, a także skandowali hasła, m.in.: "Eurocwele" i "Obóz pracy dla lesbijek, eutanazja dla pedałów". Doszło także do kilku pobić. Jedna z kobiet zasłaniająca wózek z dzieckiem przed lecącymi kawałkami lodu została zraniona w twarz. Interweniowała policja. Biorącym udział w tych zamieszkach działaczom Młodzieży Wszechpolskiej towarzyszyli nazistowscy skini, jeden z emblematem Ku Klux Klanu.
• Kraków, 8 maja 2004 – doszło w centrum miasta do zamieszek wywołanych przez grupę członków i sympatyków Młodzieży Wszechpolskiej i Ligi Polskich Rodzin, którzy zaatakowali Marsz Tolerancji "Niech nas zobaczą", zorganizowany przez Kampanię Przeciw Homofobii w ramach Krakowskich Dni Kultury Gejów i Lesbijek. Grupa ta była wyposażona w transparenty "Wykopmy homoseksualistów z Krakowa", "W Unii jest gejowo" i "Homoseksualiści wszystkich krajów leczcie się!".
• Poznań, 21 listopada 2004 – tuż przed zaplanowanym na godzinę 15 pochodem Marszu Równości spod poznańskiego Zamku na Stary Rynek członkowie Młodzieży Wszechpolskiej przeprowadzili kontrdemonstrację wznosząc hasła m.in. "Gejowskie szczury adoptujcie knury" i "Jaruga do pługa". Po zakończeniu kontrdemonstracji jej uczestnicy zaatakowali uczestników Marszu Równości m.in. kamieniami i jajkami. Organizatorzy kontrdemonstracji zapewniali, że atakujący nie działali z ich inicjatywy.
• Warszawa, 18 czerwca 2005 – podczas zorganizowanej przez Młodzież Wszechpolską Parady Normalności wykrzykiwano hasła neonazistowskie i nawoływano do fizycznej eksterminacji mniejszości seksualnych: Pedałów trzeba wyplenić. Jak? Hitler sobie z tym poradził^[15]. Były prezes Młodzieży Wszechpolskiej Wojciech Wierzejski nawoływał do nietolerancji i dyskryminacji gejów i lesbijek: Nie pozwólmy na tolerancję dla osób o świadomych przekonaniach homoseksualnych. Nie zatrudniajmy ich w pracy. (...) Osoby zidentyfikowane jako czynni, skrajni, aktywni działacze homoseksualni powinne być poddawane obyczajowej, społecznej, towarzyskiej nietolerancji, aby nie mogły potem świadomie, jawnie, publicznie, odważnie chodzić i pokazywać twarzy oraz chełpić się tym, że są nienormalne. Zapowiadał też, że parady dewiantów więcej nie przejdą ulicami stolicy oraz, że gdy LPR dojdzie do władzy zdelegalizuje wszystkie organizacjie homoseksualne. Uczestnicy demonstracji nieśli transparenty z napisami pedofile, pederaści, to są Unii entuzjaści, precz z gejowską agitacją, Nasze ulice, wasze lecznice^[16][17][18]. Wydarzenia te stały się przedmiotem uwagi międzynarodowych organizacji broniących praw człowieka, które wyraziły zaniepokojenie w związku z panującym w Polsce klimatem nietolerancji wobec mniejszości seksualnych^[19].
• Kraków, 21 kwietnia 2007 – członkowie i sympatycy Młodzieży Wszechpolskiej usiłowali zakłócić przemarsz zorganizowany przez fundację "Kultura dla tolerancji", stwarzając swój własny, 300 osobowy – "Marsz Kultury i Tradycji". Po zakończeniu manifestacji organizowanej przez MW pod Barbakanem, wielu wszechpolaków i krakowian wróciło by blokować wejście "Parady Równości" na rynek. W stronę manifestantów poleciały jajka, kamienie i kufle. Skandowano hasła "Rynek krakowski nigdy nie będzie gejowski", "Kto nie skacze jest pedałem!", "Dwaj faceci nie mają dzieci", "Kolorowa tęcza – znak zboczeńca". Obrażano funkcjonariuszy policji pilnujących porządku publicznego. Niesiono transparenty: "Stop dewiacji", "Leczcie się", "Smok wawelski woli dziewice", "Homo go home", "Nie bolą was dupy?". W trakcie zajść zatrzymano 13 osób, u części z nich znaleziono materiały pirotechniczne.^{[20][21][22][23][24]}

W sferze debaty publicznej w odniesieniu do przeciwników ideowych Młodzież Wszechpolska często posługuje się językiem agresji i konfrontacji – przykładem jest określanie przedstawicieli mniejszości seksualnych mianem pedałów, pederastów, zboczeńców i degeneratów^[25][26]. Jak podaje serwis Gazeta.pl, agresywny język często widziany jest w wypowiedziach dla mediów: Wywiady dla dziennikarzy: "pedały", "zboczeńcy", "dewianci" to obowiązujący język.^[27]. Jest on obecny nawet na witrynach internetowych wszechpolaków: W sobotę 11 czerwca w Warszawie mogliśmy zaobserwować najbardziej jak dotychczas jaskrawy przejaw homorewolucji, której próbuje dokonać pedalska międzynarodówka.^[28].

22 września 2005 powstała Koalicja Przeciw Młodzieży Wszechpolskiej – nieformalne porozumienie kilku lewicowych organizacji, którego celem było wyeliminowanie MW z publicznej debaty przed wyborami parlamentarnymi 2005. SLD nie poparł tej inicjatywy i zignorował apel o bojkot MW w debacie publicznej. Zdaniem członków koalicji, Młodzież Wszechpolska jest "wylęgarnią faszyzmu"^[29].

Krytyka tego ugrupowania nasiliła się po opublikowaniu przez Fakt zdjęć, w których widać, jak kilku byłych działaczy Młodzieży Wszechpolskiej pozdrawiają się poprzez wyciągnięcie prawej ręki do przodu. Po II wojnie światowej gest ten powszechnie jest utożsamiany z nazizmem.

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa Młodzieży Wszechpolskiej

Przypisy